အခန်း ( ၁၂ ) ကိုရင်ဦးမောင်နှင့် မိုးမ တို့ စိတ်ဂဏှာမငြိမ် ဖြစ်ကြရခြင်း။

222 0 0
                                    

နောက်တနေ့ ကျတော့ ကိုရင်ဦးမောင်နှင့် မိုးမ တို့ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ထဲ ဘာလိုလို ညာလိုလို တမျိုးကြီး ဖြစ်နေကြရလေသည်။ မိုးမ တယောက် အိပ်ယာက နိုးနိုးချင်းကိုပဲ မနေ့ညတုန်းက သူ ဘယ်လို တက်ကြွခဲ့တယ် ဆိုတာကို တွေးရင်းနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရှက်နေမိသည်။ ကိုရင်ဦးမောင်ကတော့ ညတုန်းက မိုးမ တယောက် သူ့ကို ဦးအောင်နိုင်၊ ဦးအောင်နိုင် လို့ ခပ်ညုညုလေး ခေါ်ရင်း ရိုးပလေး ကစားတာကို တက်တက်ကြွကြွ သရုပ်ဆောင်ခဲ့တာကို အလွန်ပင် ဝမ်းသာအားရဖြစ်မိလေသည်။ 

သူအလုပ်မသွားခင်ပင် ညတုန်းက ကစားနည်းကို ဆက်ကစားပြီး မိုးမ ကို လိုးချင်နေသေးသည်။ သို့သော်လည်း မိုးမ က ငြင်းဆန်သည်။ ကိုရင်ဦးမောင် အလုပ်မသွားခင် ထုံးစံအတိုင်း မိုးမ ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်လေး ပွေ့ဖက်ကာ ချိုမြိန်လှတဲ့ နူတ်ခမ်းလေး တွေကို စုပ်ယူပြီး နူတ်ဆက်လေသည်။ သူရဲ့ မာကျောနေတဲ့ လီးကြီးနဲ့လည်း မိုးမ ရဲ့ ပေါင်ခွဆုံကို ထောက်ထားပြီး မိုးမ ကို တောင်းဆိုကြည့်သေးသည်။

“ လာပါကွာ အိပ်ယာထဲ ခနသွားရအောင်၊ ကို မြန်မြန်လေး ပဲ လုပ်မှာပါ”

မိုးမက က ကိုရင်ဦးမောင် အနမ်းတွေကို သူ့လျှာကလေး ထုတ်၍ ပြန်နမ်းရင်း ကိုရင်ဦးမောင် နူတ်ခမ်းတွေကို စိုစိုလေး ဖြစ်သွားအောင် လျှာဖြင့် ရက်ပေးလိုက်ရင်းက၊

“ ညအတွက် ချန်ထားလိုက်အုန်း အချစ်ရယ်နော်၊ ဒီညကျရင် ပိုပျော်စရာကောင်းမှာပါ”

ကိုရင်ဦးမောင်က လက်လျှော့လိုက်ပြီး အိမ်မှ အထွက် တံခါးဝမှာ မိုးမ ဆီသို့ ပြန်လှည့်ကြည့်ရင်း၊

“ မနေ့ည တုန်းက အချစ်က အရမ်းမိုက်တာပဲကွာ၊ ကိုကို တော့ အချစ်ကို အမြဲတမ်းပဲ အဲလိုလေး မြင်ချင်တယ်၊ မနေ့ညက ကိုကို အရမ်းပျော်တယ် သိလား၊ ချစ်လေး လဲ ပျော်တယ် ဆိုတာ ကိုကို သိတယ် ဟုတ်တယ်မလား”

မိုးမ က ကိုရင်ဦးမောင်ကို အိမ်ပြင်ဘက်ရောက်အောင် အသာလေး တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးရင်းက ခေါင်းညိမ့် ပြလိုက်လေသည်။ကိုရင်ဦးမောင် သူတို့ အဆောက်အဦးဝင်း ထဲမှ ကားမောင်းထွက်သွားသည်ကို မိုးမ က ဝရံတာမှ ကြည့်ရင်း လက်ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်လေသည်။ ဥက္ကာ တယောက် လုံခြုံရေးတဲရှေ့မှာ ရပ်လျှက်ရှိသည်ကိုလည်း လှမ်းမြင်နေုရလေသည်။ 

မယားတောသူ - Dr.Oo (အတွေးပင်လယ်ပြာ မှကူးယူသည်)Where stories live. Discover now