မယားတောသူ - Dr.Oo (အတွေးပင်လယ်ပြာ မှကူးယူသည်)

အခန်း ( ၃ ) မိုးမ ကို စတင်လမ်းကြောင်းသွင်းခြင်း။

သူတို့ ရဲ့ အခန်းသစ်မှာ သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲမို့ သူတို့လိုးကြတဲ့အခါ၊ အသံဆူတာတွေ၊ ငြီးတွားတာတွေ၊ ကို ဘယ်သူမှ ကြားနိုင်စရာမရှိလို့ အခုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကို ချစ်ပွဲဝင်နိုင်နေပါပြီ။ ကိုရင်ဦးမောင်ကလည်း သူလိုချင်တာရဖို့ကို မလောပါ၊ ဖြည်းဖြည်းချင်းသာ သိမ်းသွင်းသွားဖို့ ရည်ရွယ်ထားပါသည်။ မိုးမ ကို တချိန်ကျလျှင် လူလိုချင်သော၊ သူစိတ်ကူးယဉ်ထားခဲ့ရသော သူဖြစ်စေချင်သော မိန်းခလေး မျိုးဖြစ်အောင် တဆင့်ချင်း ပြုပြင် ပုံသွင်းသွားဖို့ အစီအစဉ်စပါသည်။

ပထမဆုံးတော့ ဆက်ဆီ ဖြစ်မဲ့ အတွင်းခံတို့၊ အဝတ်အစားတို့ကို မိုးမ အတွက် ဝယ်လာခဲ့သည်။ အရမ်းပါးပြီး အတွင်းကို ဖေါက်ထွင်းမြင်နေရတဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီမျိုးကို ဘရာဇီယာမပါပဲ နဲ့ ဝတ်ခိုင်းလိုက်တဲ့အခါ မှာ မိုးမရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေက အင်္ကျီအသားနဲ့ ပွတ်ပြီး ထောင်နေတာကို တွေ့ရသည်။ အဲဒါလေးတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကပဲ သူ့လက်မ၊လက်ညိုးတို့နဲ့ ပွတ်ခြေပေး ရတာကို သူက အရမ်းသဘောကျပါသည်။

အဲလို အဝတ်အစားမျိုး မိုးမ ဝတ်လာဖို့ကို ကိုရင်ဦးမောင် တော်တော့်ကို ပင်ပင်ပန်းပန်း အားထုတ်ရသည်။ ပထမဆုံးဝယ်လာစက မိုးမ မှာ ထိုအဝတ်အစားတွေကို ကြည့်ပြီး မျက်နှာတခုလုံးနီရဲ့ကာ ခါးခါးသီးသီး ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီက အရမ်းသေး အရမ်းပါးသဖြင့် မိုးမ ကဝတ်ဖို့နေနေသာသာ ကြည့်ဖို့ ကိုပင် ရှက်နေပါသည်။ ကိုရင်ဦးမောင် အရမ်းဒေါပွ ပြီး အိပ်ခန်းထဲမှ ဝရံတာ သို့ထွက်ကာ ဆေးလိပ်သောက်နေ လိုက်မိလေသည်။ သူဝယ်လာသော အဝတ်အစားတွေက အိပ်ယာပေါ်အစွန်းတဖက်မှာ၊ မိုးမ က အိပ်ယာရဲ့ တခြားအစွန်းတဖက်မှာ ရှက်သွေးဖြန်းနေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ထိုင်လို့ပေါ့။ ကိုရင်ဦးမောင်က စီးကရက်တလိပ်ကုန်လို့ အခန်းထဲပြန်ဝင်လာပြီးတော့။

“ မိန်းမတိုင်းက သူတို့ ယောက်ျား သဘောကျမဲ့ အဝတ်အစားမျိုးတွေကို ဝတ်ကြတာထုံးစံပဲ။ တကယ်လို့ ကိုကို့ကို စိတ်ချမ်းသာ စေချင်တယ် ဆိုရင် အဲဒါတွေ ဝတ်တော့။ ကိုကို ငါးမိနစ် ကြာရင် ပြန်လာခဲ့မယ်၊ ချစ်လေး အဲတာတွေ ဝတ်ထားတာ တွေ့ချင်တယ်။ အဲလိုမှ မဟုတ်ရင် ကိုကို ဒီည အိပ်ခန်းထဲမှာ မအိပ်တော့ဘူး အိမ်ရှေ့ က ဆိုဖာမှာပဲ သွားအိပ်တော့မယ်”