မယားတောသူ - Dr.Oo (အတွေးပင်လယ်ပြာ မှကူးယူသည်)

အခန်း ( ၈ ) မောင်ဥက္ကာ နှင့်စကားစမြီပြောဆိုခြင်း။

ထိုညက မိုးမ တယောက် တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်ခြေ။ မိုးမ သူတခါမှ မမြင်ဘူး ဘဲ အသံသာကြားဘူးရသည့် လူစိမ်းတယောက်ကို ဘာဖြစ်လို့ စိတ်ကူးယဉ်မိသလဲ ဆိုတာကို တွေးတောနေမိသည်။ သူတခါမှ ညတုန်းက လို အရသာရှိသည့်ကာမစပ်ယှက်မိမျိုး တခါမှ မခံစားခဲ့ရဘူးခြေ။ အိပ်ယာပေါ်မှာ တလူးလူး တလိမ့်လိမ့်ဖြင့်၊ ညတုန်းက ကိုရင်ဦးမောင်အစား တခြားလူတယောက်ကို စဉ်းစားရင်းဖြင့် အရသာ ထူးသော ချစ်ပွဲ ဝင်ခဲ့ခြင်းကို စဉ်းစားနေမိသည်။ 

ကိုရင်ဦးမောင်တယောက်ကတော့ သူ့ဘေးမှာ တခေါခေါဖြင့် အိပ်မောကျနေလေသည်။ မိုးမ တယောက် ကိုမောင်ငယ်သူ့ကို ပြောသော စကားတချို့ကို တွေးမိပြီး ကိုယ့်ဖာသာ ပြုံးလိုက်မိသည်။ မိုးမ အိမ်ယာပေါ်မှ ထကာ မိုးဖိုချောင်သို့သွားကာ ကော်ဖီတခွက် ဖျော်လိုက်ပြီး ထိုင်သောက်ရင်းက သူ့ဖုံးထဲမှ ကိုမောင်ငယ့် မက်ဆေ့တွေကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ဖတ်ရှုနေမိလေသည်။ မိုးမတယောက် ကိုမောင်ငယ့်ကို ခေါ်သင့်မခေါ်သင့် တွေဝေနေရာမှ ကိုမောင်ငယ့်ဖုံးနံပါတ်ကို နှိပ်လိုက်လေသည်။ သို့ရာတွင် ဖုံးမှာ ပိတ်ထားသဖြင့်ခေါ်၍ မရခြေ။ မိုးမ တယောက် စိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီး စောက်ရည်တွေ ရွဲနေ့ပြန်ပြီ။

နောက်ဆုံးတော့ အိပ်ယာထဲ ပြန်ဝင်ပြီး လှဲလိုက်ရာ အိပ်ပျော်သွားပြီး သူစိမ်းတယောက်က သူ့ကို လာလိုးသည်ဟု အိပ်မက်ပင် မက်မိလေသည်။ အိပ်မက်ထဲတွင်၊ သူက ဝရံတာမှာ ထွက်ရပ်နေစဉ်၊ ကိုမောင်ငယ်က စူပါမန်း ကဲ့သို့ လေထဲမှ ပျံလာပြီး သူ့ကို အိပ်ယာပေါ်အတွင်းခေါ်သွားလေသည်။ သူကလည်း ညဝတ်အင်္ကျီပါးပါးလေးကို ဝတ်ထားလေသည်။ ကိုမောင်ငယ်က သူ့တကိုယ်လုံးကို ရက်ပေးသဖြင့် သူအသံလေး ထွက်အောင် အော်ငြီးမိပြီး ကိုမောင်ငယ့်ကိုလည်း တရှိုက်မက်မက် ပြန်လည်နမ်းရှုံ့နေမိလေသည်။

နောက်နေ့မနက် မိုးးလင်းတော့ မိုးမ တယောက် စိတ်ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားလေပြီ။ ညတုန်းက စိတ်သောင်းကျန်း ခဲ့တာတွေ အကုန်ပျောက်ကုန်သွားပြီး အလုပ်သွားတော့မည့် ကိုရင်ဦးမောင်ကို အားရပါးရဖြင့် ချစ်မြတ်တနိုးနမ်းကာ နှုတ်ဆက်လိုက်လေသည်။ နေလည်ဘက်တွင်လည်း အိမ်အလုပ်များဖြင့် ရှုတ်ကာ ကိုမောင်ငယ်ကို မေ့မေ့လျှောလျှော ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။ စိတ်ထဲမှာလည်း ကိုမောင်ငယ်ရော သူ့မက်ဆေ့တွေကိုပါ ခပ်ပေါ့ပေါ့ပင် သဘောထားလိုက်မိလေတော့သည်။