ATM 2:A True Madness (FBS#1)

17

I published two chapters today- 16(Part2) and this one- kasi po may pasok na naman tomorrow and I'll be very busy again. Hope you understand. Pero isisingit ko naman po as much as possible. Love 'ya!

"Angelo, come over here!"sigaw ko sa kanya mula sa bandang itaas ng Mount Mayon. Tinanguan niya lang ako at ngumiti ng tipid saka iniayos ang mga gamit namin. May-maya, umakyat na din siya dala-dala pa din ang camera niya.

"Bakit kanina mo pa hawak 'yang camera mo?"takang tanong ko sa kanya,once he's already beside me.

He just shrugged his shoulder at nagsimula ng kumuha ng mga pictures mula sa pwesto namin. Hindi ko na siya pinansin and just enjoy the view. Napaka-sarap ng hangin sa itaas ng bundok and the view below is breathtaking.

I inhaled the fresh air of the afternoon sun as I spread my arms and closed my eyes.

"Samantha!"tawag ni Angelo sa pangalan ko at paglingon ko, nakatutok sa akin ang camera niya as I heard a click sound.

"Ah! Ang daya mo! I'm not prepared!"inis na angal ko habang siya naman ay hindi na ko pinansin at tiningnan na lamang ang mga nakuha niyang litrato sa camera niya.

Lumapit na ako sa kanya at nakitingin sa kanyang camera. Nagulat naman ako ng makita ko ang kinuha niyang litrato ko kanina na sinasabi kong hindi ako prepared. Napakaganda ng pagkakakuha niyon dahil pagkalingon ko, nakuhanan niya ang paghangin ng buhok ko kasabay ng paglipad ng laylayan ng puting bestida na suot ko.

"Beautiful, right?"namula naman ako sa tanong niya. Tumango na lang ako. I heard him chuckle.

"Mukha akong diyosa sa picture."komento ko na lang para mawala ang atensiyon niya sa pamumula ng mukha ko. Paglingon ko sa kanya ay nakita kong nakatitig siya sa akin. At tila nahipnotismo naman ako ng magaganda niyang mga mata.

click

Napalingon kami sa aming gilid ng makarinig kami ng tunog ng camera.

"Ma'am, Sir!"sigaw ng isang lalaking naka-cap na may hawak na DSLR camera. Lumapit naman kami dito."I took a picture of you and you two look good together.. If you want, you can buy it for only 150 pesos."he offered. Trabaho pala niya ang pagkuha ng mga litrato sa mga turista. At hindi ko alam kung binobola niya lamang kami, but when I see the picture he captured, I must admit, we looked so loving. Para kaming inlove na inlove sa isa't isa na nagtititigan.

"I'll take it."napalingon ako kay Angelo ng sabihin niya iyon at kumukuha na siya ng pera sa wallet niya. Actually, I'm not expecting him to take that picture and I already planned in my mind na utusan na lamang si John na ipakuha ang picture. Napangiti na lamang ako.

After that, naglibot-libot pa kami habang naghaharutan. Pauwi na sana kami nung hapon pero nakita namin na papalubog na ang araw at maganda rin ang view sa pwesto namin under an acacia tree so we decided to watch it first.

At parang gusto kong maiyak sa sobrang sayang nararamdaman ko ng mga oras na iyon na sabay naming pinanonood ang paglubog ng araw. I had fun the whole day with him at sa paglubog ng araw, I closed my eyes as I pray for this moment not to end.