broken trust ,, barsem.

˖⋆࿐໋

kızlar normalde yapmam ama oy istesem 😔🙏🏻okunmalar cok iyi ama oylar okunmalara gore az kaliyo..

-

semih yarı çıplak bir şekilde rahatça yattığı yerden yavaşça gözlerini ovalamış, aralayıp ayılmaya çalışmıştı.

gözlerini açtığı gibi gördüğü vücutsa kesinlikle görmeyi beklediği birisi değildi.

"ne işin var burda ?" ellerini yatağa yaslayarak destek almış, yavaşça yattığı yerden doğrulmuştu.

"en yakın arkadaşımın evine gelirken sana mı sorucaktım ?" aynadan kendisine bakıp kıvırcık çakma sarı saçlarını yapan barış kafasını döndürmeden aynadan semih'e bakmaya başlamıştı.

"benim odamdasın ama."

"kaan'a nerde boydan ayna olduğunu sordum, o da burayı işaret etti."

barış aynadan izlediği semih'in yüzündeki bakışlarını vücuduna doğru çevirmiş, alaycı bi gülümseme göstermişti sarışın'a.

semih ise bakışlarını vücudunda gezdiren barış yüzünden çıplak olduğunu fark etmiş, sağ tarafında bulunan yorganı üstüne çekmişti.

"kaan nerede ?"

"ben kahvaltıyı hazırlarken o da bir kaç eksik almaya çıkmıştı, gelir şimdi." sonunda aynadan hazırlanması bitmiş, sırtını aynaya, önünü semih'e doğru dönüp yatağına doğru yürümüştü. "yemedik sevgilini."

barış şimdi yatağın ucuna oturmuş, bedenini hafifçe semih'in olduğu tarafa yaklaştırmıştı.

"yiyemezsin zaten."

kendisine yaklaşan bedenle refleks olarak kendisini geri doğru çekmeye başlamıştı semih.

"yemek isteyen yok zaten, benim tercihim sensin."

semih yatağının köşesine iyice yapışmış, daha fazla geri gidemiyorken barış daha da fazla yaklaşıyordu kendisine.

kıvırcık sonunda istediği dudaklara ulaşmış, önce hiçbir şey yapmadan yalnızca nefesini hissettirip semih'in tepkisini ölçmeye çalışmıştı.

hem yeni uyanmasının verdiği etkiyle, hem de yüzünde hissettiği sıcak yumuşak nefeslerle birlikte tekrar mayışmış, gözlerini kapatmıştı.

barış dudaklarını semihin dolgun hafif pembelerine bastırmış, beklemediği bir şekilde karşılık da almıştı.

yavaşça ve zevk alarak öpüşürken barış sağ elini yorganın üstünden semih'in kasıklarının üstüne yerleştirmiş, semih ise hissettiği bu temasla dudaklarının arasına dilini de katmıştı.

dilini bazen barışın dudaklarında, bazen ise ağzının içinde gezdiriyordu. akşam kalmaydı, hâlâ alkol kokuyor olabilirdi, ama barış bunu pek umursuyormuş gibi durmuyordu.

ellerini kendisine daha da yaklaşmak adına kıvırcığın beline iki taraftan yerleştirmiş, alt dudağının ısırılmasıyla birlikte sessiz bir inilti çıkarmıştı.

koridordan gelen kapı sesiyle birlikte semih kendisini zar zor barıştan çekmiş, olmayan üstüne çeki düzen vermeye çalışmıştı.

"bir daha yapma bunu." kendisinden çok emin bir şekilde konuşarak yatağından kalkmış, yerde duran siyah tişörtünü üstüne geçirmişti.

"hiç rahatsız durmuyordun aslında, aksine..." gözlerini ayakta duran semih'in kısa şortuna kaydırmıştı. "kaldırmışsın bile bana."

semih zaten bildiği şeyin kendisine söylenmesine sinir olmuş, odasından çıkıp banyoya gitmek için kapıya doğru yönelmişti.

"yerimde kim olsa aynı halde olurdu."

barış da semihin arkasından odadan çıkıp mutfağa gitmiş, masaya oturup aldıklarını yerleştiren kaan'ı izlemeye başlamıştı.

"sevgilin de gelicek mi bugün ?"

şampiyonluk kutlamaları henüz bitmemişti, dışarı çıkıp istanbulun her yerinde taraftarlarıyla kutlamaya devam edeceklerdi.

"sanmıyorum, dün yine galatasaray ortamı olmadığı için geldi. düşünsene ya medyalara yakalanırsa."

semih'in özellikle son maçlarda yıldızı parlamış, bütün beşiktaş taraftarlarını, bir diğer adlarıyla çarşı camiasını, kendisine aşık etmişti.

"günaydın bir tanem."

kaan mutfağa giren semih'in yanına yaklamış, belinden tutarak boynuna küçük günaydın öpücükleri bırakmaya başlamıştı.

asla yapmazdı böyle şeyler, özellikle de sabahları.

yalnızca barış'a nispet olsun diye yaptığını anlamıştı ki bunu barış da anlamıştı, yüzü kendisine dönük olan semih'in bir gözlerine bir de hâlâ şişik olan dudaklarına bakıyordu.

"biz kahvaltıdan sonra çıkacağız bir tanem, sana şampiyonluk kutlamalarımızdan bolca video atarım."

"istemez." barış'ın yanına oturmamak adına masanın bir diğer köşesindeki sandalyeye oturmuş, bu sefer karşısında çakma sarışını bulmuştu.

"ben de mustafayla olucam biraz, şu bizim takımın velet."

kaan anladığını belirtmek için başını aşağı yukarı sallamış, ardından çok uzun sürmeden hepsi kahvaltılarını bitirmişlerdi.

düm gece iki farklı arabayla dönmüş olacaklardı ki semih'in arabası da evin önündeydi.

barış'ın yanlarında olmadığı bir anda kaan ile vedalaşmış, arabasını çalıştırıp mustafayla anlaştıkları kafeye gitmek için yola çıkmıştı.

-

"semih abi senin neyin var ya, bi' sessizsin. galatasaray şampiyon oldu diye mi ?"

mustafa dalıp gitmiş semih'i kolundan hafifçe dürtüklemiş, kendine getirmişti.

"ay yok be, sadece aklıma birisi takılıyor da."

küçüğüne ilişkisinden ve yaşadıklarından bahsedip aklını karıştırmak istemiyordu.

"sakın bu yaşlarda ilişki yapmaya kalkma mustafa, çok yeteneklisin. kariyerine odaklan."

"abi aramızda 2 yaş var sadece."

kendisine 2-3 yıl önce böyle bir şey söylense o da aynı tepkiyi verirdi, fakat bazı durumlar haricinde çok da pişman değildi kaan'la olmaktan.

kaan olmasa kendisini bu kadar geliştirebilir miydi ? buralara kadar gelebilir miydi ? her kavgalarında hatırlatıyordu bunları sevgilisi.

"1 yeni mesaj"

barisalperyilmaz
burda da buldu yine birisini seninki

-

yarrama benzedi bolum 🙏🏻
sirf atmak icin atiyorum haftasonu daha guzel bolumler gelir ✋🏼💓