Öncelikle herkese merhabalar
Bir çok kişi gitti cart curt işleri oldu falan filan o yüzden bu bölümdeki formatı yeniden yazıyorum. Her şey yeni yazılmış gibi kabul edelim
Umarım hoşunuza gider
İyi okumalar
🎠🎠🎠🎠🎠🎠🎠🎠🎠🎠🎠🎠🎠🎠
Lou: Yani ben hiç anlamıyorum ki...
Leo: Sen zaten sürekli bir şeyleri anlamıyorsun.
Lou: BİZ NİYE KORKU EVİNE GİDİYORUZ BUNU ANLATABİLİR Mİ O ZAMAN BİRİLERİ!?
Lou bu sözleri söylerken diğer yandan ayakkabısının tekini çıkararak Leo'ya doğru fırlamıştı. "AYRICA SANA SORMADIM LİYO!"
Leo da omuz silkerek sanki hiçbir şey olmamış gibi Lou'nun ayakkabısını radyoaktif bir madde tutuyormuş gibi Pollux'un kafasına doğru fırlamıştı.
Pollux: Ah- bune lan-
Lou: VER LAN AYAKKABIMI!
Pollux: Bende Oslo bana aşk mektubu attı falan sandım...
Lou: AYAKKABIM-
Oslo: Yüzüne de söylerim.
Lou: LAN YÜRÜYEMİYORUM-
Pollux: Oha yapma milletin içinde şöyle şeyler.
Lou: ANNE!
Piper: Lou bir dur annecim başım ağrıyor zaten.
Lou: Yetim miyim ben sakat dilenci çocuklar gibi yürümeye çalışıyorum.
Leo: Her Zeus'un günü ellerimi açıp dua ediyorum ama hayır.
Lou: Ayakkabımı verin.
Lou tek ayak üzerinde peşlerinden koşmaya devam ederken, rivayetler o anda onun zihin gücüyle uçarak hareket ettiğini söyler, bir yandan da onları buraya getiren Nico verdikleri paranın hakkının ne kadar değeceğinden bahsediyordu.
Nico: Sahibi zaten benim tanıdığım birisi. İndirim falan yapınca da bende direk size getirdim.
Bu cümle üzerine Kayla usulca Niko'ya doğru yaklaşarak en düşük ayarda olacak şekilde fısıldadı.
Kayla: Nico?
Nico: Evet?
Kayla: Bu mekan senin değil mi?
Nico: Nereden anladın...
Kayla: Dolandıracak gibi bakan gözlerinden.
Nico: O kadar belli oluyor mu?
Kayla: Boşver şimdi onu.
Kimsenin duymadığından emin olmak için hafifçe etrafına baktı. Herkesin gerek Lou'ya gülmesinden, gerek birbirlerine yürümesinden ne kadar meşgul olduklarını anladığı zaman esas söylemek istediği şeyi ağzından çıkardı.
Kayla: Malzemeler?
Nico: Ne malzemesi?
Kayla: Yani börek yapalım falan diyoruz önceki malzemeler orada mı- NE MALZEMESİ OLACAK BİZİM AYİN MALZEMELERİ!
Nico: Ha- onlar-
Nico ansızın aklına gelen düşünceyle duracak gibi olsa da Kayla hiçbir şey belli etmemek için sertçe sırtından çaktırmadan iterek sohbeti devam ettirdi.
Kayla: Eee?
Nico: Onları unuttum ben-
Kayla: NE-
