17.Bölüm

7 2 2
                                    

Ömrüm hayatim her seyim aylinim yaklasik bir gündür hastanedeydik hayati tehlikesini atlatmisti normal odayada almışlardı fakat aylinim uyanmiyordu cok acı cekmisti ve ben engel olamamistim her kez perisan haldeydi berfin enes annem ben ve aylinin annesi esma hanım,o gün o saat o dakika aylinim acı cekerken ben hic bisey yapmamıştım ilk defa bu kadar caresizdim ama biliyordum aylinim kurtulucaktı o çok güçlü bir kız dı...

Yaklasık 20dk sonra doktor cıkmıştı,kızımızın bilinci yerine gelmistir sakinleştirici bir serum taktik yarin sabah taburcu olur demisti gorebilirmiyz doktor bey demisti esma hanım tabi gorebilirsiniz ama kısa sureligine diyip gitmisti herkez birbirine sarılıyorlardı her kez bu habere cok mutlu olmuştu ve tabiki bende burda en cok aylini seven bendim en cok düşünen bendim  neyse aylinim uyanmisti ya bunlarin önemi yoktu...

İlk basta esma hanim ve aylinin abisi enes girmisti odaya...

Aylin den
Gözlerim yavas yavaş açılıyordu beyaz ışık gözüme vurdugundan ötürü gözlerimi bi 5dk acamamistim gozlerimi actigimda hastanedeydim ne isim vardi benim burda diyicekken olanlar aklima geldi ve gözümden bir damla yaş süzüldü ben tam aglayackken doktor iceriye girdi ve uyandinmi aylin dedi bdnde sadece evt diyebildim o zman biz sana bi serum takalim kendine gelirsin dedi bende kafa sallamakla yetindim ben serumu getirip geliyorumm...Annem abim ayaz berfin nasıllardı iyilermiydi bilmiyorum kac gündür burdayim onu da bilmiyorum telofonum hic bir seyim yanimda degildi mecbur beklicektim...

Yarım saat sonra iceriye doktor girdi ve serumu takıp gitti 5 dk gecmedi iceriye annem ve abim girmisti bakışlarımı kaçırıyorum çünkü beni bu sekilde gormelerini istemiyordum daha cok üzülmelerini istemiyordum zaten cok acı cekiyorlardi aylinim,güzelim nasilsin abicim demisti sadece iyiyim abi diyebilmistim sanki biri konusma diye bogazimi sıkıyordu kızım benim güzel kızım sen neler yasadin boyle ama merak etme ben seni bu hayattan kurtarıcam diyip saclarimi okşuyor du sen biraz dinlen abicim demisti ve annemi elinden tutup disariya cikarmisti annem hayla agliyordu ama bana belli etmemeye çalışıyordu...

2 dk sonra iceriye berfin ve annesi girmisti beefin papatyam sen neden boyle oldun ya diyip bana sarılmıştı oda agliyordu suna hanım ise aylin kızım geçmiş olsun cok üzüldük demisti sadece ve hemen berfini elinden tutup cıkarmisti bu kadindan bir sey anlamiyordum bu halimde bile bunu yapiyorsa yani ne diyimm...

5 dk sonra iceriye ayaz girmisti yavas adimlarla yanima gelip sandalyeye otura sıkıla oturmustu hemen kafamı yana cevirmistim aglicaktim biliyordum,aylinim diyip koluma dokunmustu hemen kolumu cekmistim o adamin yaptiklarindan sonra kimsenin bana dokunmasini istemiyordum söze aylinim diyerek baslamisti,aylinim nur gözlüm ne yaptilar sana boyle demisti,aylinim seni kurtaramasigim seni o adamlarin eline biraktigim icin senden cok ozur dilerim bir daha asla oyle bir sey olmicak geecekten demisti hic bisey dememistim aslinda ayaz in bir sucu yoktu ama bilemiyorum kendini suclu hissediyordu bende ayni sekil ne yapmam gerektigini bilmiyorum sadece bu surecten sonra ne olacagı ne ypacagim cok onemliydi...sizce ayazdan vazmigecmeliydim yoksa ayni sekilde devam mi etmeliydim

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 09 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bir papatya'nın hikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin