سلسله حكايات جواز

جهاز العروسة

اسكريبت   جهاز  عروسة منى  عبدالعزيز ومروة حمدي.

ابنى وجوزى واخدين موقف منى موقف وبيتهموني اني انا السبب هحكى الحكاية وانتوا احكموا.
ابني هيتحوز  في الشقه اللي  فوق  شقتنا ويوم  العفش وبعد،اهل   العروسة ما فرشوا  الشقة ومشيوا، دخلت انا وبناتي نتفرجوا ولما دخلنا...
بنتى الكبيرة سومه: ايه ده يا ماما؟
الام: فى ايه يا بنتى خضتينى.
سومه: تعالى شوفى يا ماما الكراتين دى كلها.
الام: يا حبيبتى تلاقيها كراتين فاضية نسيوا يشيلوها طلعيها على السلم لما يعدى بتاع الروبابيكا نبيعها.
سومه: فاضية ايه يا ماما بس تعالى شوفى، دى كلها عزال!
الام: يكملوا فين بس ده مفيش خرم ابره حد يحط فيه حاجه.
هنا الام ركزت فى الحاجه ال حواليها وبانبهار: ها شوفوا التلاجه كأنها دولاب تطلعلها كم لتر دى يا سوما.
سوما بحسره: قولى تطلع بكم الف حسرة علينا ياماما انا واختى.
فاتن البنت الصغيرة: لا وتعالوا شوفوا دى جايبة شواية كمان.
الام: وفيها ايه يعنى ما احنا عندنا وحده.
فاتن: بقا هتجيبى اللى بالفحم للى بالكهرباء، ابنك هياكل مشوى لما يملا كرشه ولا هيكح ولا يهبب الحيط من الدخان.
الام بتكبير: سمى بس فى سرك خلى الواد يتهنى بحاجته.
سومه وهى بتفتح الدرف بتاعه المطبخ: يالهوى الحقى ياما.
راحوا الاتنين عليها.
فاتن بشهقه: مش ده طقم الكاسات ال سألنا عليه وطلع بتلات تلاف جنيه.
الام: انا قولت جوازة هنا محدش صدقنى.
سوما: هنا ايه بس ده هنا وجنى وغنى ايه ده كله ايه ده كله المطبخ هيطرشق من الحاجه لا ولسه ال مصطفينه فى الكراتين تفتكروا فيها ايه.
فاتن رايحه عليها بسرعه تفتح: حالا نشوف ونملى عينا.
الام: استنى انتى وهى الحاجه زى ماهى سبوها عايزين اهل عروسة أخوكم ياكلوا وشه ويقولوا فتشوا فى المتقفل العادى نتفرج بس لكن نفتش لا
سوما بضيق: ليه يعنى مش حاجه اخويا.
الام: لا مرات اخوكى وهنا فى فرق هتعرفيه لما انتى كمان تروحى بيت عدلك وحاجتك ترصيها بايدك كانك بتنيمى عيل صغير خايفة عليه.
سوما: حاجة ايه بقى قولى هلاهيل جنب ال انا شيفاه ده!
الام: احمدي ربنا وكل واحد وطاقته ومقدرته يا بنتى.
سوما: ايوه بس الموضوع هيلازمنى العمر كله وفى اقل خناقة العقربة حماتى هتقولى على الاقل كنت شوفتوا مرات أخوكم جابت ايه وجبتوا زيها.
الام: وهى ايه ال هيعرفها بس.
سومه لفاتن: ردى انتى على امك لاتشل.
فاتن: ياماما ام محمود مفارقتش شباكها وشافت العربيات محملة شئ وشويات ووقتها عينها جات على سومه وهى واقفة فى البلكونه وشاورت على العربية وعملت علامه اعجاب بايدها وحركت حاجبها لفوق وبعدها دخلت.
سوما: ها ايه رايك بقا؟
الام: يا سلام ما انتى لو كلمتيها بلسانك ال قارفانه بيه كانت اتلمت.
سوما بضيق: يعنى اقولها ايه؟
الام: لا ما تقوليش وزى. ما شاورت على العزال كنت شاورتى على دبلتك اليتميه ال جبهالك المحروس ابنها شبكه.
سومه: يووه يا ماما وتروح تقوله ومحمود يزعل منى ويقول بتقل منى
الام: خليكى كده يختى لحد مايقل مننا احنا ومنك قبل الكل.
فاتن: اصلها واقعه لشوشتها.
الام: لولا كده ابوها ما كان وافق ولا دخله بيت من وش امه على العموم نصيب ، يالا يالا بينا كفاية كده مايحسد المال ال صحابه ربنا يهنيهم خلينا ننزل ونستقبل ال هيجى يبارك.
اتحركت الام وجاية تمشى وراها فاتن مسكتها سومه واتكت على ايدها وغمزت ليها وعلت صوتها وقالت: ثانية يا ماما هتروحى فين وتسيبي حاجه مرات اخويا الغالى مرميه كده على الارض.
بصتلها فاتن برفع حاجب والتانيه همست: اتقلى شويه واقولك بعدين.
لفتلها الام: وانا هعمل ايه مفيش مكان فى شقته! اى فى كراتينها متشاله على جنب.
سوما: مش خايفة تتبهدل ولا تتكسر؟
: الام: وايه ال هيبهدلها يابنتى ماهى فى الكراتين اهى.
سوما: وعماتى ال هيجيوا يفتحوا ويشوفوا وانتى عارفة عينهم كانت على محمود فهيفصفصوا كل حاجه علشان يطلعوا القطط الفاطسه.
فاتن وهى بتحرك بقها : عماتك بس اومال خالاتك والجيران وقبل دول ودول حماتك ال دخلت تتزوق وجاية تعاين يا غلبك يختى.
سوما برعب: لا لا اهى دى ال مينفعش تشوف الحاجه ابدا ولا الكراتين مرصوصة بالشكل ده.
الام: يعنى نعمل ايه.
البنات: نشيلهم من الوش حتى علشان العين يا ماما.
الام: عندكم حق يا بنات خلاص جاتني فكرة ايه.
فاتن وسوما بامل : ها ايه؟
الام: تشمروا ايدك منك ليها وتيجوا نشيل الحاجه.
فاتن : ايوة بقا
شمروا ايديهم وهيشيلوا ورايحين ناحية الباب وقفتهم امهم..
الام: انتوا رايحين على فين بالحاجة انتى وياها.
سوما: مطلعين الحاجة على فوق زى ما انتى قولتى.
الام: انا قولت حاجه؟
يالا انتى وهى على اوضه النوم.
فاتن: ليه؟
الام: هنعينها تحت السرير فى اوضة النوم.
يالا دخلت الام فاتن لسوما: باظت.
سوما: الفقرى فقرى.
امهم من جوه: يالا يا بنات.
سوما: جاين مستعجلة اوى هى.
جوه الاوضه.
الام: بالراحه نزلوا الحاجه وايدك معايا يا فاتن نرفع المولة.
رفعت مع مامتها وهى مضايقة، الام شهقت وسوما عينها وسعت: ها بسم الله مشاء الله ايه ده كله ايه ده كله.
سوما: ده السرير هيطرشق ياماما من الكراتين ال عليه.
فاتن قربت وبصت: ده جهاز تلات اربع عرايس مش وحده ، دى ابوها شغال حرامى بعد الظهر.
الام: لا دى اول فرحتهم وامها بتحوشلها من وهى صغيرة.
سوما بغيره: وانتى معملتيش زيها ليه؟
الام بزعل من سوما: يعنى كان فى ايدى وقصرت يا بنتى ده حتى ال كنت بجيبه من عيديات أخوالك واجبلك كم طقم بيتى تشليه: الاقيكى
: بطلعيهم  تلببسي كل ما سي محمود يجي زيارة.
فاتن: سيبكم من الكلام دلوقتي  العزال دا هنوديه فيه نطلع اللي تحت السرير ونحط دا ولا نطلع الاتنين.
ـ امهم:  لا هنطلع ولاهندخل هنسيب كل حاجه مكانها ولا شفنا ولا حركنا وكراتين بالحجم دا اللي معدي هياخد باله منهم.
سوما:  اه هياخد  باله منهم بس ممكن يطسهم عين  ولاقدر الله  يحصل ليهم حاجه  زي اللي بنسسمع عنها بتحصل للعرسان اليومين دول.
: الام:  بسم الله  على ابني ربنا يبعد عنه الشر هو وعرسته، ياني  ياخواتي اعمل اي في الورطه دي.
سوما وفاتن مع بعض وبمكر:  ملهاش غير حل واحد يماما.
الام:  اللي هو اي.
البنات:  نطلع كل الكراتين وناخدهم عندنا تحت وبكده  نحمي اخويا والحاجه متتبهدلش.
:  شايفين كدا  بس انا خايفه الناس يجوا يكملوا فرش  يلاقوا  الحاجة مش موجوده  يقولوا اي.
سوما بسرعه:  ولا حاجه  هنقول خفنا عليهم من الكسر والعين نقلنهم عندنا وهنطلعهم على طول.
فاتن:  مفتكرش انهم هيجوا مش شايفين كل حاجه  تمام والشقة مفروشة على سنجة عشرة.
ـ سوما  عندك حق  يا تونه  ولو افترضنا هيجوا  حجتنا معانا ومش هيقدروا ينطقوا بكلمة واحده لم الحاجه  تطلع ليهم.