ℙ𝕌ℤℤ𝕃𝔼 💔 ℍ𝔼𝔸ℝ𝕋 ❤️ 𝚉𝙷𝙰𝙽𝚈𝙸 💚 - Ongoing -

ℙ𝕌ℤℤ𝕃𝔼 💔 4 💔 ℍ𝔼𝔸ℝ𝕋

~~~ 2005 මාර්තු මතක....~~~

'  මල වදයක්.....'

libry auditorium එකේ පිටිපස්සේම පේලියේ පුටුවකට බරවෙලා සාහිත්‍ය මිස් කියන ගමන් උන්න වීනස් ඇඩොනිස් කතාවෙ සාරාංශය අහන් උන්න ජිවේන්ට හිතුණේ එහෙම...

සෙනඟ පිරුණ වටපිටාවක ගැවසෙන්න වෙන එක ,පිරිසක් එක්ක එකතුවෙලා වැඩ කරන්න වෙන එක ජිවෙන්ට දැනුණේ හරි කරදරයක් විදිහට...

හැබෑවටම බැලුවොත් ඒ ජිවේන්ගෙ විදිහ නෙමෙ.. ඒත් මතක ඇති කාලෙ ඉදන් එයා එයාව පුරුදු  කරගත්තේ ඒ විදිහට...යාළුවෝ ඕනා නෑ...හවුලේ වැඩ ඕනා නෑ එයා හැමදාම එයාටම ඒත්තු ගන්වන්න උත්සාහ කරා...ඒ බව අනික් අයටත් ඒත්තු ගන්වන්න උත්සාහ කරා....

ඒත් ඒ පෙනුම...හංඟාගෙන ඉන්න බැරි තරමට ආකර්ශණීය පවුර්ෂය...ඉගෙනගන්න තිබුණ දක්ෂකම...පවුල් පසුබිම  එයාව අනික් අය අතර ඉබේම කැපි පේන්න සැලැස්සුවා...එයාගෙ ප්‍රතිශේප කිරීම් මැද්දෙ උණත් එයාට කිට්ටුවෙන්න ගොඩක් අය උත්සාහ කරත් හිතා මතා දාගත්ත සීතල වෙස්මුණ එක්ක  එයා ඍජුවම ඒ හැමෝවම ප්‍රතික්ෂේප කරා...

දෙයියෝ තමා දන්නෙ....

ජිවෙන්ගේ මේ අමුතු විදිහ ගැන හැමෝම කිව්වේ එහෙම....ඒත් හැම දේකටම හේතු තියෙනවා වගේ ජිවෙන්ගේ ඒ අමුතු විදිහට එයාගේම හේතු තිබුණා....

ඉතිං අද හිටිහැටියේ grade ten , eleven ක්ලාස් වල ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍ය ඉගෙන ගන්න ඔක්කොම ළමයි එකම වෙලාවක libry auditorium එකට කැදවද්දි...මිස් කියලා දුන්න කතාව කොච්චර ලස්සන උණත්,
ජිවෙන්ට දැනුණේ ඇත්තටම වදයක් වගේ...

කාගෙවත් අවධානෙට ලක්වෙන්න අකමැති නිසාම , පහුවෙලා ඇවිත් පිරිමි ළමයි උන්න වම් පැත්තෙ සයිඩ් එකේ පිටිපස්සේම පෝලිමේ අයිනක් අල්ලා ගත්තා උණත් , ජිවේගෙ වෙලාවටම වගේ grade ten වල වාත කෙල්ලොන්ගේ ඇස් වලට ජිවෙන්ව ඒ වෙද්දීත් අහුවෙලා තිබුණා...

ඉතිං ඒ බැල්මවල් වගේම රහස් කතා නිසා ජිවේන්ට එයා ගොඩක් ආසාවෙන් ඉගෙන ගත්ත විශයත් එපා උණා වගේ දැනුණා...වෙන වෙලාවකනම් ආසාවෙන් ඇහුම්කන් දෙන්න තිබුණ ලස්සන ආදර කතාවත් ජිවේන්ට නීරසයි වගේ දැනුණා....