[BL] After Mistakenly Binding The Matchmaker System

B.75: Patronun Favorisi-37

Mo Yanzhi ilk kez birinin adını bu kadar yoğun bir öfkeyle bağırıyordu. Çocukluk deneyimleri ona duygularını gizli tutmayı öğretmişti. Chen Wanying'den bahsetmiyorum bile, Shen Yu da şaşırmıştı.

Sessizce hastane yatağına doğru baktı. Li Shu hala aynı pozisyonda oturuyordu, başı hafifçe eğikti, bu da ifadesini görmeyi zorlaştırıyordu. Mo Yanzhi gözlerinde bir fırtına kopuyordu ve ellerinden birini tutuyordu.

Gerçekten, bir şey diğerine yol açar. Shen Yu'nun kalbi daha da karmaşık hale geldi. Hafızasını kaybetmiş olsa da, arkadaşı yine de Li Shu'ya hemen aşık oldu. Bu, birinin hafızasını kaybetmekten bile daha inanılmazdı. Eğer birisi bunu daha önce Shen Yu'ya söylemiş olsaydı, bunu söyleyen kişide bir sorun olduğundan hemen şüphelenirdi. Şimdi bu inanılmaz olayları gördüğüne göre, Shen Yu'nun dünya görüşü büyük ölçüde sarsılmıştı.

Li Shu başını eğdi ve göz ucuyla Chen Wanying'e baktı. Kadının yüzünde bir anlık şaşkınlık belirdi, ama çabucak kendini düzeltti ve gözlerinde yaşlarla, "Kardeş Mo, hafızanın bir parçasını kaybettin. Bu kişinin tatlı sözleriyle sizi aldatmasına izin vermeyin."

Mo Yanzhi'yi zaten kızdırdığını bilen Chen Wanying, yaklaşımını değiştirmeye karar verdi. Eğer sonu iyi olmayacaksa, Li Shu da iyi bitmemeliydi!

Li Shu'nun Mo Yanzhi hakkındaki anlayışına dayanarak onunla para için bir araya geldiği doğrulandığı sürece, kesinlikle Li Shu'ya karşı bir engel geliştirecekti. Üstelik bu mesele onun tarafından uydurulmamıştı. Gerçekten de Li Shu ve Mo Yanzhi arasında parasal bir işlem vardı. Para herhangi bir duygu ile karıştırıldığı sürece, tüm lezzet değişecektir.

Chen Wanying'in fikri iyiydi, yeter ki Li Shu'nun koğuşa ilk geldiği sahne yaşanmadıysa.

Uzun süre yanıt alamayan koğuş o kadar sessizdi ki bir iğne damlası duyabiliyordunuz. Chen Wanying belli belirsiz huzursuz hissetti ve sessizce orada bulunan insanları gözlemledi. Shen Yu'nun gözlerinde tuhaf bir bakış vardı, Mo Yanzhi'nin gözlerindeki öfke azalmadı, ama Li Shu ...

Li Shu hala başını eğikti, hafif uzun kakülleri gözlerini kaplıyordu ve ağzının açıkta kalan köşeleri hafif bir alaycı yay ortaya çıkardı.

Alaycı? Nasıl alay konusu olabilir? Chen Wanying telaşlı hissetmekten kendini alamadı. Yanlış bir şey söylememişti, öyleyse neden hepsinin bu ifadesi vardı?

"Anlaşmazlığı kışkırtmak bir hanımefendinin yapacağı bir şey değil, Bayan Chen," dedi Li Shu gülümseyerek, sanki eski bir arkadaşıyla şaka yapıyormuş gibi.

Chen Wanying ile aralarındaki ilişki ne olursa olsun, bu eski arkadaşların ilişkisi olamazdı. Huzursuzluğunu bastıran Chen Wanying sakin kalmaya çalıştı. "Yanlış bir şey söylemedim, değil mi?"

Bu Chen Wanying'in en büyük güveniydi. Onun için Mo Yanzhi'nin hafıza kaybı muazzam bir fırsattı. Eğer onu kavrarsa, sadece Li Shu'dan kurtulmakla kalmaz, aynı zamanda Mo Yanzhi ile olan bağlantısını da yeniden kurabilirdi.

Mo Yanzhi'nin sadece Li Shu'yu unuttuğunu öğrendiğinde, Chen Wanying yardım edemedi ama güldü. Gerçekten, gökler bile ona yardım ediyordu. Mo Yanzhi'nin desteği olmasaydı, Li Shu gibi küçük bir yıldızla başa çıkamaz mıydı?

Bir de Chen ailesinin mülkünü ele geçirmek isteyen bir adam var. O adamın da Li Shu ile arasının iyi olduğu söyleniyor. Mo ailesinin hanımefendisi olarak görev yaptığı sürece, bu küçük şeyleri nasıl çözemezdi.

"Kardeş Mo'nun statüsü için yanında olmadığını söylemeye cüret mi ediyorsun? Kardeş Mo sayesinde baban tedavi için başkente gelebildi, değil mi?"