Hayatında sadece annesi olan Duru'nun babasına ve abilerine kavuşma hikayesi
15 yıldır Duru'yu arayan babası ve abileri
Babası ve abileri öldü zanneden Duru
Bakalım birbirlerine alışabilecekler mi?
Aslında bu hikayeyi başka bir hesaptan yazıyordum ama bir nedenden dolayı o hesabı bırakmak zorunda kaldım. Eski hesabıma yine gireceğim ama burada daha aktifim
Artık kitapı yazmaya bu hesaptan devam edeceğim. 1.Bölümden atamaya başlayacağım için yeni bölüm biraz geç gelebilir
İyi okumalaarr
Sabah alarmın sesiyle uyandım bugün günlerden Cumartesi'ydi ama ben erken uyanmayı sevdiğim için hafta sonlarıda alarm kuruyordum hem böylelikle günüm daha verimli geçiyordu.
Size biraz kendimden bahsedeyim ben Duru daha doğrusu Duru Yılmaz 17 yaşındayım 11.sınıfa gidiyorum annemle birlikte İstanbul'da yaşıyorum. Annemle çok anlaşamam hatta hiç anlaşamam ama yapacak birşey yok bir şekilde geçinip gidiyoruz.
Babamı soracak olursanız annem bana hamileyken babam ve abilerim bir trafik kazasında vefat etmiş. Onları tanımayı çok isterdim, ama nedense bu trafik kazası işi hiç inandırıcı gelmiyordu ama annemi üstelememek için pek birşey demiyordum. Eğer annemin anlattıkları yalansa elbet bir gün ortaya çıkardı nasıl olsa.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstümü giydikten sonra aşağıya inip kahvaltı hazırlamaya başladım. Kahvaltıyı hazırladıktan sonra sonunda annem aşağıya inebilmişti.
Anneme Günaydın anne " Dedim. Oda " Günaydın " diyerek karşılık verdi ve kahvaltıya başladık. Kahvaltıyı bitirdikten sonra sofrayı toparlamaya başladım. Çünkü annem bu tarz işleri bana yaptırmaya bayılırdı. Aslında çoğu işi bana yaptırırdı.
Sofrayı toparladıktan sonra odama çıkıp ders çalışmaya başladım.
Yaklaşık bi 2 saat ders çalıştıktan sonra dinlenmeye karar verip telefonumu aldım. 5 dakika sosyal medyada dolandıktan sonra annem odama daldı " Ne yapıyorsun sen burada!? Bizde seni ders çalışıyor zannediyoruz ama Duru Hanım her zamanki gibi yine telefona bakıyor " dedi.
Ben anlamıyorum ki saatlerce ders çalışıyım tam dinleneyim derken annem odaya dalsın . Her seferinde böyle oluyor acaba odamda kamera falan varda benim mi haberim yok?
Daha fazla annemi bekletmeden hemen cevap verdim " Anne 2 saat ders çalıştıktan sonra biraz dinlenmek istedim sadece " dedim.
Annemde " Sus tamam konuşma seni mi dinleyeceğim ben? Git markete süt yumurta 3 tanede ekmek al gel " dedi. Annem hep böyle kaba konuştuğu için fazla takmadım " Tamam şimdi gidip alırım " dedim. Annem ise " Tamam çabuk gel " deyip odadan çıktı.
Anneme bazen gerçekten çok sinirleniyordum . Bu zamana kadar bana hiç sevgisini hissettirmedi bana karşı yaptığı hiç birşeyi içinden gelerek yaptığını yaptığını düşünmüyordum.
Evin önüne gelip ayakkabılarımı giyip evden çıkıp markete doğru yürümeye başladım. Market evimize çok uzak değildi aslında yaklaşık 10 dakikalık bir yürüme mesafesinden sonra markete ulaştım.
Annemin istediklerini aldıktan sonra kasaya doğru ilerledim. Kasada sıramı beklerken karşı kasada biriyle göz göze geldim . Bu adam garip bi şekilde anneme benziyordu.
Ben adama bakarken oda aynı şekilde şaşkınca bana bakıyordu. İlk gözlerini çeken ben oldum. Zaten sırada ona gelmişti, aldıklarını ödeyip marketten çıktı ve bir arabaya binip gitti.
Bende fazla üstünde durmadım ama gerçekten annemle aralarında bariz bir benzerlik vardı. Neyse deyip kasadan aldıklarımı ödeyip eve doğru adımladım.
~
Evin önüne geldiğinde evin önünde 2 tane arabayla karşılaştım. Kaşlarımı çatıp evin ziline bastım, kapıyı annem açtı yüzünde anlamlandıramadığım bir ifade vardı. İçeri girip anneme tam bizim evin önündeki arabaları soracakken salonda 4 tane adamla karşılaştım.
2 tanesi birbirine çok benziyordu hem yaşlarıda yakındı büyük ihtimal ikizlerdi. Diğer adama bakınca şok oldum çünkü bu markette göz göze geldiğimiz adamdı.
Gerçekten artık kafam karışmaya başlamıştı bu adam diğer ikiz olduklarını düşündüğüm adamlardan daha büyük görünüyordu. Diğer adamda 50'li yaşlarda gibiydi ve garip bir şekilde hepsi bana özlemle bakıyordu.
Bu benim düşündüğüm şey olması-
Ne saçmalıyordum ben? Tabikide böyle birşey olamaz. Kafamdaki düşünceleri atıp salondaki adamlara gülümsedim ve " Merhaba hoşgeldiniz" dedim.
Hepsi bana karşı gülümsedi aralarında en büyük olan " Hoşbulduk kızım" dedi ama kızım kelimesini çok içten söylemişti. Annemde çok stresli duruyordu.
En sonunda annem konuşmaya başladı " Duru kızım seninle konuşmamız gereken birşey var " dedi.
Bende " Evet anne sizi dinliyorum " dedim. Annemde " Bu karşında gördüğün kişiler senin baban ve abilerin " dedi.
Ne demek baban ve abilerin?!
Bölüm sonuuuu
Bu bölümde belki dikkatinizi çekmemiştir ama ufak değişiklikler yaptım bu bölümde olduğu gibi diğer bölümlerde de çok olmasada değişiklikler yaptım. Umarım hoşunuza gitmiştir.
