A Western Doctor's Happy Farming Life 1[Myanmar Translation]

Chapter 86

စုန့်ချင်းဟန်သည် ဝူသာ့ဟူကအဘယ်ကြောင့်ထိုသို့စိတ်ပြောင်းသွားမှန်းမသိသော်လည်း ဝူသာ့ဟူသတိထားမိသည့်ကိစ္စကိုတော့ သူလည်းသတိထားမိသည်။ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်ခန်းလေးအား ပေးထားသည့် "‌‌ရှားပါးဆန်းကြယ်ရှေးဟောင်းအံ့ဖွယ်အိမ်ငယ်"ဆိုသော အမည်နာမအား တွေးကြည့်ရင်း အလုပ်ချိန်သည်လည်း ထူးခြားဆန်းကြယ်နေမှ ပို၍လိုက်ဖက်သည် မဟုတ်ပါလား။ထိုကြောင့် သူလည်း သဘောတူလိုက်၏။
"ကောင်းပြီ! ပြန်ရောက်တာနဲ့ ဆိုင်ဖွင့်ချိန်ပိတ်ချိန်ရေးဖို့ရာနောက်ထပ် ကမ္ဗည်းတစ်ချပ်ပြန်လုပ်ပြန်မယ်။ပြီးရင် နာမည်ကမ္ဗည်းအောက်မှာ လာချိတ်ထားလိုက်မယ်!"

ဝူသာ့ဟူသည် ထိုကမ္ဗည်း၏ ကြောင်တိကြောင်ကျား အရောင်များပြားနေပုံတွေးကြည့်ရင်း သဘောအကြီးအကျယ်ကျစွာနှင့် အကြိမ်ကြိမ် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်လေသည်။
"အင်း ၊ ကိုယ်လည်းလုပ်ကူမယ်"

နှစ်ယောက်သား အိမ်ပြန်ကြပြီးသည့်နောက် ဝူသာ့ဟူက ညစာချက်၍ စုန့်ချင်းဟန်က ခြောက်သွေ့နေသည့် သံပုရာခြောက်များကို သိမ်းဆည်းလိုက်သည်။

သူသည် ပန်းကန်တစ်လုံးယူ၍ သံပုရာခြောက်နှစ်ချပ်လောက်ထည့်ကာ သကြားနှစ်စွန်းထည့်လိုက်သည်။ရေနွေးသွန်ထည့်၍ သကြားပျော်ဝင်သည့်အထိ စောင့်ပြီးနောက် တစ်ငုံစုတ်သောက်လိုက်လေ၏။

စွန်းကသေးသည်ထင် သကြားအရသာက သံပုရာသီး၏အချဉ်ဓာတ်ကို မဖုံးလွှမ်းနိုင်ပဲရှိသည်။သို့သော် ထိုအချဉ်မျှလောက်တော့ သူသောက်နိုင်ပါသေး၏။‌ထို့‌နောက် တစ်ငုံတည်းနှင့် တစ်ခွက်လုံးပြောင်အောင် သောက်ချလိုက်လေသည်။

တစ်ခါစမ်းကြည့်ပြီးသည့်နောက် သူလည်း သကြား၏ပမာဏနှင့် ရေပမာဏကို မှန်းဆမိလေပြီ။နောက်ထပ်ပန်းကန်းလုံးအသစ်ယူ၍ ပထမခွက်တုန်းကလိုပင် သံပုရာခြောက်တစ်ချပ် ၊ သကြားနှစ်စွန်းနှင့် ရေနွေးထည့်၍မွှေကာ ဝူသာ့ဟူနားယူသွားလိုက်သည်။

ဝူသာ့ဟူသည် အချဉ်ကြိုက်သူမဟုတ် ၊ထို့ကြောင့် ထိုသံပုကာချဉ်နံ့ရသည်နှင့် မျက်မှောင်ကြီးကြုံ့ကာ ဝေးဝေးသို့ရွှေ့ရန်ပြင်လေသည်။