රුද්‍ර | Non-FF | Slow Update

CHP6

යුවේන් දිග ඈණුමක් හරින ගමන් අවදිවුණා. එයාට ලොකු බඩගින්නක් දැණූනා. මොකද එයා විලට යන්න කලින් කාපු ටික විතරයි ඇගට හරියට කෑමක් කියලා වැටුණේ. රෑ බීපු සුප් එක වුණත් එයාට ශක්තියක් ගෙන්න අසමත් වෙලා තිබ්බා. අනික යුවිනිගෙන් ආපු කෝල් එක නිසා කෑම එක කොහොමත් නොකෑවා වගේ තමා. යුවේන්ගේ ඇගට අපහසුවක් දැණුනේ නැතත් එයාට දැණුනේ එයාගේ ඇග කවුරුහරි තදින් වෙලාගෙන ඉන්නවා වගේ. එයා හෙමීට ඔලුව හරවලා වටපිට බැලුවා. සොල්දර කාමරය කෙලවර ඇරලා තිබුණු ජනේලෙන් එයා ඈත ලාවට පායන් එන ඉර එළිය දැක්කා. නිල් ඝන අදුරු අහසේ තැනින් තැන සීනි පුලුන් පාට තවරලා වගේ. 

' පාන්දර වෙලා වගේ. ම්ම්... 5.30 වගේ විතර ඇති නේද?'

බඩගින්න වගේම දැණුනු තිබහා නිසා යුවේන් ඇදෙන් බැහැලා යන්න හැදුවත් එයාට දැණුනා පොරෝනාව යට එයාගේ බද වටේ දැඩි ඒත් උණුසුම් අතක් එතිලා තියෙනවා කියලා. එයා තිගැස්සුණා. ඒත් එක්කම එයාට දෙයක් මතක් වුණා. තමන් කොහොමද සොල්දර කාමරේ ජනේලෙන් අහස දිහා බැලුවේ. එයා තවමත් ඇදේ පැත්තට හැරිලා හිටිය එයාගේ ගෙල පිටුපසට දැනෙන සීතල සුසුමක පහස එයාට අදුරගන්න පුලුවන් වුණා. ඔහුට යන්තම්වත් කිසි දෙයක් පෙණුනේ නෑ මොකද කාමරේ ඇතුලේ තිබුණූ අසාමාන්‍ය ඝන අදුර නිසා. 

කාමරේ ඇතුලට හමන් එන සුළගේ ඇට්ටේරියා සුවද තැවරිලා තියෙද්දි එන්න එන්නම ඒ සුවද තද වුණේ යුවේන්ව නින්දකට ඇද දමමින්. යුවේන් දගලන්න හැදුවත් ඔහුගේ ඉන වටේ තියෙන අත තව තවත් තද වුණු එකයි සිද්ධ වුනේ. අන්තිමේ දී යුවේන් නින්දට වැටෙද්දි කාමරේ ඇතුලේ තිබුණු ඝන අදුරත් මැකිලා ගිහින් තිබ්බා. නිදාගෙන ඉන්න යුවේන්ගේ මුනට වැටිලා තියෙන කෙස් කැරැල්ලක් කන පිටුපස රදවපු ඔහු යුවේන්ගේ නළල හරි පරිස්සමට සිප ගත්තා.