ភាគទី4
ឌឹប!!
"អូយ!!" ដោយសារតែដើរលឿននិងអោនមុខចុះមិនបានចាប់អារម្មណ៍ផ្លូវនៅខាងមុខរាងតូចក៏ជ្រុលបុកនឹងរាងកាយមាំមួយឈរដូចជាគល់ឈើបុកហើយសឹងពកក្បាល។
"សិ-សិស្សច្បង?" ថេយ៉ុង បើកភ្នែកធំៗភ្ញាក់ផ្អើលខណៈអ្នកដែលខ្លួនបុកគឺជា ជុងហ្គុក ន៎ែ!តិចដូចគេអ្វីដែលគេគិតទៅ? ឃើញនាយហើយមុខគេក្រហមបេះដូងលោតញាប់ឌឹបៗសឹងខុសចង្វាក់។
" ដើរបុកយើងហើយមិនគិតសុំទោសទេហ្ហេស?" ឃើញអ្នកម្ខាងឈរធ្មឹងៗមិនឮហាសុំទោសពីកំហុសដែលដើរបុកខ្លួននាយក៏ថាអោយ។
" អឺ..គឺ..សុំទោសផងសិស្សច្បងមិញនេះខ្ញុំមិនបានប្រយ័ត្នទើបដើរបុក" គ្រាន់តែឮនាយថាអោយភ្លាមគេក៏ប្រញាប់អោនសុំទោស ជុងហ្គុក បានតែមើលមុខគេតែមិនបាននិយាយអ្វីនោះទេ។
" ជុងហ្គុក!" ភ្លាមនោះជេហូបក៏ដើរចូលមក តាមពិតពួកគេបានណាត់គ្នាទៅញ៉ាំអីនៅហាងម្ដុំនេះ។
"កើតអី?ហើយម្នាក់នេះជាអ្នកណា?" ជេហូប ឃើញរាងតូចបែបនេះក៏សួរ។
"ជាសិស្សប្អូន!"
"ជ-ជម្រាបសួរបងប្រុស!" ថេយ៉ុង ប្រញាប់អោនរាក់ទាក់ដាក់ជេហូប។
"បាទសួស្ដី!" ជេហូប ញញឹមរាក់ទាក់ទៅវិញខុសពីអ្នកខ្លះឈរធ្វើមុខស្មើគ្មានជាតិ។
" អញ្ចឹងខ្ញុំសូមលាទៅសិនហើយ"មិនចង់នៅយូរថេយ៉ុងក៏ប្រញាប់លា។
"បាទៗសុខសប្បាយតាមផ្លូវណា"
"បាទអរគុណ" រាងតូចញញឹមនិងដើរចេញពីទីនោះទៅ។
"ន៎ែ!ក្មេងនេះស្អាតហើយគួរអោយស្រលាញ់ទៀត!"ជេហូប ក្រោយរាងតូចចេញទៅហើយគេក៏ពោលសរសើរនឹងជុងហ្គុក។
" គ្មានឃើញស្អាតផង" ជុងហ្គុក ឆ្លើយធ្វើហីៗមិនខ្វល់មិនយល់ស្របដូចជេហូបក៏ដើរទៅមុនបាត់។
"ស្អីទេអានេះ!!"
+ថ្ងៃថ្មី
" ថេយ៉ុង!!" ថេយ៉ុង កំពុងតែដើរសំដៅទៅបន្ទប់ទឹកតែភ្លាមនោះក៏មានអ្នកស្រែកហៅគេពីក្រោយងាកទៅមើលក៏ឃើញថាជាគីបូ។
