My Soulmate 𐤀

36

iyi okumalar

°°°°°°

Taehyung

Hızlıca evden çıkmış koşarak Jungkook'un yanına gidiyordum son on dakikam kalmıştı ve evlerimizin arasında 20 dakikalık bir mesafe vardı.

Zaten sertliğimi indirmek beni çok yormuşken birde koşmak terlememe ve kizarmama neden olmuştu.

Ayrıca susamıştım.

Yaklaşık birkaç dakika daha koşup Jungkookların evinin önüne geldiğimde hızlıca zili çalıp kapıya tutundum çünkü her an ayaklarım infilak edebilirdi.

Çok geçmeden kapının açılmasıyla bütün yorgunluğumun gittiğini hissetmiştim.

Jungkook

Taehyung kapıya tutunmuş, ter içinde kalmış ve esmer yüzü kızarmış bir şekilde bana bakarken yutkunatak kapıyı daha da aralayıp içeriye girmesini izledim.

Yürüyüşü bile.... Neyse.

"Jungkook bu koku ne? Azınca da çikolatalı pasta mı kokuyorsun?"

"Ne? Hayır pasta yaptım onun kokusu bu!"

Taehyung pasta lafını duyduğu gibi dikleşmiş ve sanki onca yolu hiç koşmamışçasına hızlı adımlarla mutfağa doğru ilerlemişti.

Arkasından baka kalmışken ne yapacağını anladığım gibi bende koşarak arkasından gitmiş, buzdolabının önüne geçerek hazine korur gibi buzdolabına sarılmıştım.

"Jungkook çekil."

"Taehyung geri git!"

"Sen mi yaptın bu harika kokulu şeyi?"

"Evet, ama soğuması gerekiyor çık mutfaktan sonra getiricem ben sana hatta hepsi senin olsun ama bırak soğusun."

"Mmhh çikolatalı birde, Jungkook çekil önümden!"

Taehyung beni kolumdan tutmuş buz dolabında ayırmaya çalışırken bende ayağımla ona tekme atarak uzaklaştırmaya çalışıyordum.

"Ya görgüsüz hiç mi yemedin pasta ya bilmiyormusun sıcak sıcak pasta yenmez!"

"Bari tipine bakayım söz veriyorum yemiycem."

"Bak küfür etmek istemiyorum ama beni çok zorluyorsun geri git dedim!"

Taehyung bu dediğimle çekiştirdiği kolumu bırakıp ciddiyetle suratıma baktığında bende anlamsızca ona bakmıştım ki beni belimden tutarak kendine yaklaştırması ile kaşlarım yavaşça havalanmaya başlamıştı.

Taehyung'un elleri anlamadığım bir yavaşlıkta belimden kalçalarıma ulaştığında bende karşılık vermek amacıyla onun dudaklarına uzanmış onu öpecektim ki hızlıca bedenimi döndürmuş ve kalçalarımı bırakarak buz dolabını açmıştı.

Zaten bir anda böyle yapmasından anlamalıydım!

"Yah pis insan çık evimden"
Diyerek onu kulağından tutup buzdolabının kapağını kapattıktan sonra mutfaktan çıkarıp salona getirdiğimde söylene söylene beni takip etmişti.

"küçük bir ısırık alsaydım bari"

"Sus!"

Sonunda sözümü dinleyip susmuş ve salona geldiğimiz gibi onu bırakıp büyük koltuğa geçerek oturmuştum. O da hızlıca yanıma gelmiş ve dudağımdan küçük bir öpücük alarak bana sarılmıştı.

"Benim canım sevgilim kızgın mı bana?" diyerek bana sırnaşmaya çalışsada yüz vermeyip kapalı televizyonu izlemeye devam etmiştim.

"Sen pasta için gelmişsin benim için değil istersen al pastayı git bir şey demem yani."