"Ne yaparsan yap soluğu yine benim yanımda alıyorsun Lamia, sen ıssız bir yolda tek başına kanatlatını çırparak uçmaya çalışan korkak bir kuş gibisin."
DİKKAT!! Kitapta fiziksel ve psikolojik gibi rahatsız edici içerikler bulunmaktadır
Uzun bir aradan sonra tekrardan merhaba arkadaşlar biliyorum kalemim iyi değil zaten bunu eğlence için yazmaya başlamıştım. fakat okuyanlar için yeni bölüm attım. Okunmaya göre bölüm atacağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Acılı Kadehler"
Kendimi derin bir çukur da hiç çıkamayacakmış gibi hissediyorum. Ne yapmam gerekiyo bilmiyorum. Ya yanlış yolu seçersem yine yanlış yoldan gitmek istemiyorum. Artık mutlu olacağım bit hayat yaşamak istiyorum. Lütfen beni bu belirsizlikten biri kurtarsın. Artık daha fazla takatim kalmadı.
Göğsümde feci bir ağrı vardı. Başım zonkluyordu. Etraftan konuşma sesleri geliyor. Fakat tam olarak anlayamıyorum.
"NEDEN HALA KENDİNE GELMEDİ. İŞİNİZİ BİTİRMEDEN CEVAP VERİN. BENLE OYUN MU OYNIYORSUNUZ LAN"
Gözlerimi zorlukla açmaya çalıştım. Etraf bulanıktı hala. " Tansel bey dediğim gibi uyanıcak net bir şey söyleyemem şuan tek yap-"
"B-ben nerdeyim?" Gözlerimi tam açtığımda tanseli gördüm hemen yanıma geldi. "Kendini fazla yorma şuan hastanedesin" anlamsızca suratına baktım. O ise bana sinirle bakıyordu.
Sırtımı hafif kaldırmaya çalıştım. Fakat göğsümdeki ağrı yüzünden inleyerek yeniden eski yerimi aldım.
Tansel beni omuzlarımdan tutarak yatırdı. "Yerinde bir rahat dursan olmaz demi" Diyerek doktora döndü. "İşin bittiyse çık." Doktorun gözündeli endişe ve korku gitmiş rahat bir ifadeyle dışarı çıktı.
"İnsanları rahat bırak işini yapsınlar." Bana dönerek kaşlarını çattı. "Demek yedeiğin kurşun sana az gelmiş yine bana laf atmana bakılırsa"
"Hee şimdi de suçlu benim öylemi unutma seni kurtaran bendim. Yoksa yemiştim mermiyi." Gözlerimi gözlerine diktim. Dudağının kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. "Kurtarmadın boşuna kendini yaraladın. faydan dokunmadı." Kaşlarımı çatarak baktım. Bu adama ne iyilik ne kötülük yarar boşuna atlamışım bide herifi ölümden kurtardık suç oldu.
"Kurşunu ben yedim. ama sende heralde sonradan beyninden yemişsin bakıyorum sistemlerin çalışmıyor." İlk başta söylediklerime sinirlensede yüz ifadesini toparlayarak sırıtmaya devam etti. Hala beyni çalışıyormu diye düşünüyorum. "Sen kendini çok zeki sanıyorsun heralde. İstesem dakkasında o adamı tek kurşunla öldürürdüm. etraf keskin nişancıyla doluydu. Adam ölücekti zaten fakat sen önüne atlamasaydın. tüm planı bozdun." Anlattıklatını kaşlarımı çatarak dinledim. "Üstümde çelik yelek vardı." Dediği şeyle beynim zonkladı. Ne yani ben boşuna mı vuruldum şimdi. Ah aptal kafam bir şeyi doğru düşünüp yapsam. Yaptığım her şey boşuna kendi kendimle kahramancılık oynuyorum. Bide sözde birini kurtarıcam ne diye şuan hala yaşıyorum . Of biri öldürsün beni artık kendime bile katlanamıyorum.
