KÖRDÜĞÜM (Töre)

6. BÖLÜM

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Keyifli okumalar.

🍂

KÖRDÜĞÜM

6. BÖLÜM

Soğuk bir rüzgar firar etti pencereden, perdeler uçuştu. Bedenimi buz gibi bir his sardı. Kollarımı kendime siper ettim. Eylül'ün bu kadar acıtacağını hiç bilmezdim. Beni böylesine çaresiz bir başıma koyacağını asla düşünmezdim.

Saate baktım, gece yarısını geçiyordu. Ablamla kaç saat oturup konuştuk bilmiyorum, kafam allak bullaktı. Bir çıkış yolu vardı, kaçmalıydık. Evet, kaçmalıydık ama nereye kaçacaktık? Kim bize kol kanat açacaktı da biz ona sığınacaktık?

Telefonumu komodine indirip yataktan indim. Dizlerim titriyordu, ellerim buz gibi olmuştu. Kendimi hissedemiyordum sanki. Algılarım kapanmış, gelecek olan darbeyi mutlak bir sonsuzlukla bekliyordu bedenim.

"Abla," dedim sessizce. "Bizi bulamayacakları bir yere gidelim."

"Nasıl?" Karşımda durdu. "Nasıl yapacağız bunu Helin? Ne iz biliriz ne de yol. Onlar Diyarbakır'ın her yerini tanır, bizi anında bulurlar."

Yutkundum. "Benim bir fikrim var ama ne kadar başarılı oluruz, bilmiyorum."

"Anlat."

"Sırası değil, sen şimdi git Halil'i çağır buraya gelsin."

"Neden?"

"Soru sorup durma Asiye," diye mırıldandım. Ona adıyla hitap etmem çok tuhaf gelmişti. "Git Halil'i çağır, ben de bir telefon görüşmesi yapacağım. Gün doğmadan bu otelden gitmemiz lazım."

"Tamam." Başını sallayarak onayladı beni. "Ben gideyim o zaman."

"Evet, git hadi."

Beni odada bırakıp gittikten sonra telefonuma sarıldım. Hiç olmaması gereken birini bu işin içine sürükleyeceğim için kendime şimdiden lanet ediyordum. Başka bir çarem yoktu, tek dayanağım ve bana yardım edebilecek olan tek kişi o'ydu.

Rehberden onun adını bulup arama kısmına bastım. Bu saatte neye uğradığını şaşıracaktı muhtemelen.

"Alo?" dedi, uykulu sesin sahibi. "Beni bu saatte aramış olman umarım evlendiğini haber vermek için değildir!"

Güldüm. "Henüz o raddeye gelemedim."

"O zaman neden bu saatte arıyorsun kızım sen, saat kaç haberin var mı?"

"Saati boş ver," dedim derin bir nefes alarak. "Bana yardım et. Bize yardım et."

"Bir dakika," dedi hışırtılı bir sesle. "Neler oluyor Helin, beni böyle bir saate yardım istemek için arıyorsan büyük bir olay var demektir, doğru mu anladım?"

"Evet."

"Anlat çabuk, ne oldu?"

"Uzun hikaye ama bizim buraları bilirsin." Omuz silktim. "Töreye göre bizim ölmemizi gerektiren mevzulara girdik diyelim."

"Ne?" Bir çığlık firar etti dudaklarından. "Sen ciddi misin bak şaka yapıyorsan hiç sırası-"

"Hayır Bilge, şaka yapmıyorum ve yemin ederim şu an ateş hattındayız. Eğer şimdi bana yardım edeceğini söylemezsen burada kalıp kaderime razı olacağım."

"Helin, ne diyorsun Allah aşkına seni anlamıyorum. Kim sizi öldürmeye çalışıyor, seni kim tehdit ediyor?"

"Yanına geldiğimde anlatırım detaylı bir şekilde ama şunu bil; ablamın sevdiğine kaçması için ailemi karşıma aldım. O da yetmedi başımıza aşiret belası sardık."