အခန်း (၁၁)
"ဟေ့ကောင်! မက်သရူးလို့ပဲခေါ်ပါဆို"
- မက်သရူးပုခုံးကိုဖက်လျက် ကျောင်းအတွင်းသို့ဝင်ရောက်သွားသော ဂရူဗင်း၏ နောက်ကျောဆီမှ ဟန်ဘင်း၏ အသံက ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာ၏။
- ဘေးကနေ သူ့ပုခုံးပေါ်လက်တင်လျက်နှင့် စကားတတွတ်တွတ် ပြောနေသော ဂရူဗင်းကို မက်သရူး တအံ့တဩ ကြည့်နေမိသည်။
- ခုမှစသိသည့် သူ့အား ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်သဖွယ် ပြောဆိုနေသောကြောင့်ပင်။
- အနောက်တွင် ကျန်ခဲ့သော ဟန်ဘင်းကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်အား ခါးထောက်၍ကြည့်နေလေ၏။
- ဟန်ဘင်း၏ပုံစံကို သဘောကျပြီး မက်သရူးအသံထွက်ကာ ရယ်လိုက်မိသည်။
"ဟား ဟား"
"ဘာရယ်တာလဲ"
"ဆောင်းဟန်ဘင်းကို ရယ်ချင်လို့"
"ထားလိုက်... သူ့ဘာသာလိုက်လာလိမ့်မယ်"
- ဖော်ရွေစွာ ဆက်ဆံတတ်သော ဂရူဗင်းကြောင့် မက်သရူးလည်း အနေမခက်တော့ပဲ စကားအပြန်အလှန် ပြောရင်းဖြင့်ပင် အတန်းရှိရာသို့ ရောက်လာခဲ့၏။
- အတန်းထဲရောက်တော့ ဟန်ဘင်း၏ ခုံနေရာသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်မိရင်း မနက်က အကြောင်းက ခေါင်းထဲရောက်လာသည်။
- ဟန်ဘင်းပြောခဲ့သည့် နေ့တိုင်းကျောင်းတူတူသွားဖို့ကိစ္စကို ငြင်းလိုက်မိသည်ကို မက်သရူး စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမိ၏။
- သူ့မှာလည်း သူ့အကြောင်းနှင့် သူမလို့ပင်။ ဟန်ဘင်းနှင့် သူ့အဖေကိုလိုက်ရှာနေကြသော လူမိုက်လိုလိုလူများ တွေ့သွားမည်ကို မက်သရူးမလိုလား။ သူ့ကြောင့် ဟန်ဘင်းကိုပါ ရန်ရှာကြမည်ကို မက်သရူးစိုးရိမ်မိသည်။
- ဟန်ဘင်းနှင့် နေ့တိုင်းသာ ကျောင်းသို့ သွားအတူလာအတူ လုပ်နေပါက တချိန်မဟုတ် တချိန်တွင် လမ်း၌ ထိုလူများနှင့် တွေ့သွားနိုင်သောကြောင့် ငြင်းလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။
- အတန်းထဲသို့ ဟန်ဘင်း ဝင်လာသည်ကို တွေ့၍ စကားသွားပြောမည်လုပ်ပြီးမှ ဆရာရောက်လာသောကြောင့် မက်သရူး ကိုယ့်နေရာတွင်ကိုယ် ပြန်ထိုင်လိုက်ရ၏။
DU LIEST GERADE
In Our Own World
Fanfictionbinthew fanfic (complete) "မင်းနဲ့ငါက ဘာဆိုင်လို့လဲ" - (ဆော့မက်သရူး) "ငါကဆိုင်ချင်တယ် ဆိုရင်ရော.. ငါမင်းကို ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် ဆော့မက်သရူး" - (ဆောင်းဟန်ဘင်း)