Suegiku|Emocje nas nie złamią

To typowe wydarzenie! (11)

Z perspektywy Jouno

Nikt się nie dowie o mojej przeszłości. Hah! Niczym w jakimś filmie... Nie mogę dopuścić by się wydało to co się stało.....

Była godzina 15, robiłem babeczki z nudów i co jakiś czas otwierałem oczy by spojrzeć jak się wypiekają.

Do kuchni weszła teruko, mogę się założyć że przez zapach lub czegoś chce ode mnie

-Czego chcesz teruko?-Nawet jej nie widząc wiedziałem że to ona

-Po pierwsze kapitan teruko, a po drugie słyszałam co się działo tydzień temu bo tecchou chodzi rozkojarzony cały tydzień-Wypominała

Oczywiście. Takie nędzne zachowanie. Zasadzniecze pytanie które chciałem zadać ale nie mogłem... Po co ona się mnie pyta jak wie że nie odpowiem?

-Tak wyszło, mamy gorszy czas i tyle-Wypomniałem jej

Ona spojrzala na mnie podejrzliwie Po czym się uśmiechnęła.

-Z czym będą babeczki?-Spytała zadowolona

-Czekoladowe-Odpowiedzialem krótko oraz z ignorancją

Naprawde mam urazę do ludzi. Zawsze się trzymam na uboczu ale rozmawiałem z nią bo jednak jest to wice kapitan.

Spojrzałem na wypieki a na jej twarzy wyskoczyło zaskoczenie.

-To twoje oczy są sprawne?-Zapytała

-Widzę tylko lekko kolory i zarysy, jednak mam zamknięte oczy iż są one zagrożone tym że całkowicie oślepnę-Wylumaczyłem

-I się nie chwalisz jakie masz piękne oczy?!-oskarżyła mnie

-To nie przestępstwo więc mnie nie opierniczaj

Wyciągnąłem gotowe wypieki i zostawiłem pod suchą ścierką by wystygły.

-Jak wystygną to możecie się częstować-Powiedziałem po czym zmieniłem się w rozproszenie i wylądowałem w pokoju oparty obok łóżka.

Wyciągnąłem słuchawki i zacząłem słuchać audiobooka.

Nie działo się nic specjalnego

~Wieczór godzina 19~

Słuchałem z zadowoleniem audiobooka a drzwi do mojego pokoju otworzyly sie.

Myślałem że to coś ważnego a to tylko tecchou który przyszedł pochwalić moje babeczki.

-Co do nich dodałeś?-Spytałem już żałując mojego pytania

-Nic, Są pyszne takie jak je zrobiłeś- odpowiedział z kawałkiem przysmaku w ustach...