1. BÖLÜM

383 59 17
                                    

Yine iğrenç bir sabaha daha kuzenimin bağrışlarıyla uyandım.Artık kuzenimde kalıyordum.Daha doğrusu kuzenimden başka kalacak yerim yoktu.Annem küçük yaşta bizi terketmiş.Babam yıllar sonra biriyle evlenmiş.Babamın ölümünden sonra üvey annemde ortadan kaybolmuştu.Yani anlayacağınız ben hep terk edilişlerle yaşadım.Teyzemlerin maddi durumu çok iyiydi.Kuzenim ünlü bir kolejde okuyordu.Teyzemde benim kuzenimle aynı okulda okumamı istiyordu.Başta ne kadar istemesem de sonradan teyzemin dediği oldu.Zaten tek çarem okumaktı.Kahvaltıya indiğimde teyzem masayı donatmıştı bile.Ben teyzemi annem gibi görüyordum.Yıllar önce beni terk eden annemin göstermediği şefkati teyzem bana fazlasıyla gösteriyordu çünkü.

-------------------

Kuzenimle okula vardığımızda servisten indim.Herkes değişik değişik bakıyordu.Sanırım yeni olduğum içindir veyatta tipimden bakılırsa hiçte normal birine benzemiyordum.Saçlarım beyazdılar.Dudağımda bir piercing vardı ve gözlerim maviydi.Okul kapısından girerken duvara yaslanmış ve etrafa anlamsız anlamsız bakan bir çocuk gördüm.Oldukça yakışıklıydı.Onu Lara'ya sorduğumda "Cenk.Okulun popüler çocuğu.Bulaşılcak bir tip değil.Hatta göz göze gelme bile." dedi.Uzaklardan "Lara!" diye seslenen bir erkek sesi geldi.Lara bana "Hadi beni takip et" dedi ve yürümeye başladı.Durduğumuzda yanındaki mavi gözlü kıvırcık saçlı çocuğa sarıldı ve onu öptü.Sanırım hergün anlattığı Uzay'dı.Lara Uzay'a "Kuzenim,Derin." dedi ve gülümsedi.Uzay "Memnun oldum" diyince somurtkan bir ifade takılarak "Bende" dedim.Aptal aşıklar,iğrençler.Lara'yla müdürün odasına gittiğimizde Lara müdüre yeni geldiğimi ve sınıfımı bilmediğimi söyledi.Müdürde evrakları karıştırıp 10-D de olduğumu söyledi.Bir anda Lara gülümsedi.Odadan çıkınca bana "Çak!Aynı sınıftayız " dedi.Neyseki şanslıymışım.Dersliğe girdiğimizde hoca derse başlamıştı.Lara "Kuzenimin kayıt işleriyle uğraştık oyuzden biraz geç kaldık hocam" dedi ve yerimize geçtik.Yaklaşık 20 dakika sonra sınıfa biri girdi ve uzayın yanına geçti.Hoca bir açıklama beklıyordu ama çocuğun umrunda  değildi.Kafasını kaldırdı ve "önemli bir işim vardı" diyip oturdu.Çocuğun yüzünü görememiştim.İlgilenmemiştimde zaten.Sınıfın penceresinden bakılınca deniz manzarası gözüküyordu.Burdan dışarıyı izlemek çok güzeldi.Uzaklara daldığımda birinin bana baktığını hissettim kafamı çevirdiğimde Uzay'ın yanındaki çocukla göz göze geldik.Sabah Lara'ya sorduğum çocuktu.Ne yani bizim sınıftamıydı?

YALNIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin