Don't Hide From Me (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း(၁) အဖြောင့်ကောင်

ညဈေးတန်းတစ်လျှောက် အစားအသောက်မျိုးစုံရဲ့ရနံ့က ပျံ့လွင့်နေ၏။ ယဲ့ယောင် လက်ထဲကရေဘဝဲအသားလုံးကို အပူလျော့အောင်တစ်ချက်မှုတ်လိုက်ပြီး ကိုက်စားလိုက်သည်။

"ဖြည်းဖြည်းစား အပူမလောင်စေနဲ့"

ယဲ့ယောင်ရဲ့ပုခုံးပေါ်မှာ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနိုင်လှတဲ့လက်တစ်ဖက်ရှိနေပြီး တစ်ခြားတစ်‌ဖက်ကတော့ တုတ်ထိုးအသားကင်ကို ယဲ့ယောင်ပါးစပ်နားထိုးပေးလာ၏။

"ဒါစားကြည့်"

တုတ်ထိုးအသားကင်ကိုင်ထားတဲ့လက်ပိုင်ရှင် အမျိုးသားသည် ရှည်လျားသောအရပ်ရှိပြီး လူအုပ်ထဲမှာရှိနေရင်တောင် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်းသတိထားမိလောက်တဲ့အထိ အပြစ်အနာအဆာကင်းသည့် ခန့်ညားသောရုပ်သွင်ကိုပိုင်ဆိုင်ထားသည်။

ဒီလိုသိသာထင်ရှားတဲ့ချောမောမှုမျိုးက အနီးတစ်ဝိုက်ရှိလူတွေကို သိသိသာသာရော မသိမသာအနေအထားနဲ့ပါ တစ်ချက်တစ်ချက်လှမ်းကြည့်နေစေ၏။ ဒါပေမယ့် ထိုလူငယ်လေးကတော့ အနီးတစ်ဝိုက်ရှိလူများကို အာရုံမလာ။ သူ့နားက ယဲ့ယောင်ကိုသာ သေသေချာချာကြည့်နေပြီး ယဲ့ယောင် တုတ်ထိုးအသားကင်ကိုမစားမချင်း ထိုပုံစံအတိုင်းပဲနေမည့်ပုံ။

ယဲ့ယောင်ပါးစပ်ဟပြီး တုတ်ထိုးအသားကင်ကို တစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်သည်။

"ကောင်းသားပဲ"

"ဟုတ်ပါ့ စားလို့ကောင်းတယ်"

လုရွှမ်က ယဲ့ယောင်ကိုက်ထားတဲ့နေရာကနေပြီးတော့ပဲ ဆက်စားရင်း ပြောလိုက်သည်။

ယဲ့ယောင်ရဲ့အကြည့်တွေကတော့ သူ့လက်ထဲကနေလုရွှမ်ယူသွားတဲ့ ရေဘဝဲအသားလုံးပေါ်မှာသာရှိနေခဲ့ပြီး ပြန်ရောက်လာတဲ့အသားလုံးကင်ကတော့ ထိပ်ပိုင်းပင်မရှိတော့လေပြီ။

လုစားသွားတဲ့ကောင်ကတော့ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် မသိလိုက်မသိဘာသာနေရင်း ယဲ့ယောင်ရဲ့ပုခုံးပေါ်မှာရှိတဲ့သူ့လက်ကို ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်ဆော့နေလေရဲ့။ မသိရင် သူ့လက်တွေကို ယဲ့ယောင်ကိုယ်ပေါ် တင်ထားတာမဟုတ်တဲ့အတိုင်း။