Part 15: រត់គេច

142 19 12
                                    

ប្រូស!!

<< ជ.ជួយផង... >> Beomgyu
ស្រែកហៅជំនួយស្របពេលខ្លួនស្រាលដូចសំឡីដួលទៅលើដីទាំងភ្នែកមើលមុខអ្នកដែលឈរចំពោះមុខមិនច្បាស់។

<< យើងសម្លាប់ឯងពេលនេះមិនទាន់បានទេអាល្អិត ព្រោះមើលទៅរូបរាងឯងក៏មិនអន់ដែល ដូច្នេះយើងសុំមាន
ក្ដីសុខជាមួយឯងហើយចាំសម្លាប់ឯងតាមក្រោយក៏មិនហួសពេលដែរ >>
បុរសមិនស្គាល់មុខបោះដំបងចោលហើយឡើងទ្រោមពីលើBeomgyu
ទាំងកណ្ដាលព្រៃស្ងាត់វាលល្ហល្ហេវ។

ទីត!! ទីត!!

សម្លេងសុីផ្លេឡានធ្វើឲ្យបុរសនោះក្រោកចេញពីBeomgyuភ្លាមៗហើយ
សម្លឹងរកមើលតាមខ្សែសម្លេងនោះ។

<< ចង្រៃយ៍!! អាណាក៏ទំនេរម្ល៉េះមក
សុីផ្លេស្អីកន្លែងហ្នឹង!!? >> បុរសនោះ
ងើយមើលទើបដឹងថាវាជាឡានសេរីទំនើបមួយឈប់នៅប្រវែងមិនឆ្ងាយពី
កន្លែងខ្លួន។

<< ឯងកំពុងតែធ្វើស្អីនឹងហា៎ស!? >>
Dojungចុះពីលើឡានរត់ស្រែកថាឲ្យ
បុរសនោះ។

<< ចង្រៃយ៍អ្ហើយ!!! >> បុរសនោះក៏
បានស្ទុះរត់ចូលក្នុងព្រៃក្បែរនោះបាត់ទៅ។

Dojungក្រឡេកឃើញBeomgyu
ដេកក្នុងថ្លុកឈាមនៅលើដីក៏បានរត់ទៅមើល។

<< Beomgyu! Beomgyu! >> Dojungលើកត្រកងBeomgyu
ស្រែកហៅអ្នកដែលបានបិទភ្នែកសន្លប់
បាត់មាត់ឈឹង។

Skip

មន្ទីរពេទ្យនៅមុខបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់បង្ហាញឲ្យឃើញDojungកំពុងដើរចុះ
ដើរឡើងឆ្លេឆ្លាធ្វើមើលតែមនុស្សបាត់គោរ។

ក្រាក~

សម្លេងទ្វារបើកដោយស្នាដៃគ្រូពេទ្យ

<< គ្រូពេទ្យប្អូនខ្ញុំយ៉ាងមិចហើយ? >>
Dojungគ្រាន់តែឃើញគ្រូពេទ្យភ្លាម
ស្ទុះក្រោកទៅសួរភ្លាម។

<< អ្នកជំងឺបាត់បង់ឈាមអស់ច្រើន
ណាស់ចំណែកក្បាលក៏រងរបួសធ្ងន់ធ្ងរ
ដែល ប៉ុន្តែសូមលោកកុំបារម្ភអីខាងពេទ្យនឹងព្យាយាមតាមដានអាការៈបន្ត ទៀត >> ថារួចលោកគ្រូពេទ្យក៏បានដើរចូលបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់វិញម្ដង
ទៀត។

Secret PoliceWhere stories live. Discover now