Taniec Nocy

14 8 0
                                    

W blasku księżyca tańczyła dziewczyna,
W oczach miała gwiazdy, w sercu tęsknotę.
Wiatr igrał w jej włosach, szepcząc o latarniach,
Gdzie wspólne chwile kwitły jak kwiaty na polach.

Przeszłość płynęła jak rzeka spokojna,
Wspomnienia jak gwiazdy migotały na niebie,
A ona, niczym melodia, w duszy grała,
W tej nostalgii pełnej ciszy tęskniła.

W jej oczach płonęły historie dawne,
Jak strumień czasu nieustannie płynące.
Wspomnienia złote, jak liście jesienne,
Opadały cicho na łąki pełne snów.

Dziewczyna ta, w świetle księżyca tańcząca,
Zamknęła w sobie chwile jak w kryształach.
W sercu miała melodię dawnych dni,
Gdzie miłość rozkwitała jak najpiękniejszy kwiat.

Lecz czas pędził, nie zatrzymał się nigdy,
A wspomnienia bledły, jak słońca blask.
Dziewczyna ta, w nocnym tańcu zapomnienia,
Zostawiła marzenia pośród szeptu nocy.

Lecz w sercach tych, co ją pamiętają,
Jej dusza wciąż jaśnieje, jak wieczorne zorze.
Bo wiersz ten, co o niej opowie,
Będzie trwał wiecznie, jak światło wspomnień.

Echa Myśli Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz