Warning -ဤအပိုင်းတွင် မသင့်တော်သည့်စကားအသုံးအနှုန်းများနှင့် အရေးအသားများပါနေသည်ကိုမနှစ်သက်လျှင် မဖတ်ပါရန်
''ငါပြောထားတဲ့ကြားက ဟိုကောင်အနားရှိနေတာမင်းသိပ်
အပေါစားဆန်နေတာလား ဂျယ်မင်း''
''မ...မဟုတ်ဘူး ဟင့်''
ဒေါသထွက်နေသည့်အကိုလေးက သူဒေါသတွေကိုဂျယ်မင်းရဲ့ပခုံးလေးအပေါ်ပုံချကာ ကိုက်ခဲပစ်လေ၏။လေတိုးပေါက်မရှိအောင်တိုးကပ်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကချွေးစီးချွေးပေါက်တွေနဲ့ အမောမပြေနိုင်။အသွေးအသားတွေကိုတိုက်စားနေကြချင်းဖြစ်ပေမဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေ၊အမူအရာတွေက ကြမ်းတမ်းလွန်းလှသည်မို့ ကြည်နူးစရာမြင်ကွင်းနဲ့တော့မတူ။ည12ကျော်နေပြီဖြစ်သည့်အချိန်မှ ကြားရတတ်သည့်အသံတမျိုးလို အသားချင်းထိခတ်နေရကနေကြားနေရသည့်အသံကလည်း မရပ်မနားပင်။
''နောက်....နောက် အကိုလေးစကားနားထောင်ပါမယ်(Sod!)''
''ရတယ် မင်းနားထောင်ပေးနေစရာမလိုတော့ဘူး၊မင်းငါစကားကိုဂရုမစိုက်တာသိနေပြီမို့''
''အားး အ့ ဟင့်အင်းနာနေပြီ၊ကျွန်တော်သေသွားလိမ့်မယ်''
ဂျယ်မင်း သူအတွင်းသားထဲတိုးဝင်နေသည့်အရာက အရင်လိုတောင်မဟုတ်ဘဲ ကြမ်းတမ်းလွန်းနေသည်မို့၊ခါးတောင်မမတ်နိုင်တော့။နာလွန်းလို့ မေ့သာမေ့ပစ်လိုက်ချင်ပေမဲ့ အကိုလေးအကြောင်း သိနေသူမို့၊အကိုလေးရဲ့ပခုံးတွေကို သူလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်လွတ်သွားမှာကြောက်သည်အလား ဖက်ထားကာနှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားမိ့၏။နောက်ပြီး ပုံမှန်နဲ့မတူဘဲ စကားဆိုးဆိုးတွေကိုသာ သူကိုပုတ်ခတ်ပြီးပြောနေတာကို မခံနိုင်တော့တဲ့အဆုံး ဂျယ်မင်းငိုရတာအခါခါပင်။အခုဆို သူမျက်ဝန်းတွေမို့အစ်ကာ မျက်ဝန်းတွေပင်ဖွင့်ရခက်တော့မလိုပင်ခံစားနေရသည်။
''နာတယ်မလား....ငါကလည်းမင်းကိုတမင်နာအောင်လုပ်တာဂျယ်မင်း''
jeno သူ့အပေါ်ခွလျက်သားဖြင့်ပခုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ကာ မသက်သာတဲ့နာကျင်မှုတွေကိုတင်းခံနေသူက ငိုရှိုက်သံလေးကလွဲဘာမှအကြောင်းမပြန်။ထိုကောင်လေးနဲ့ ပတ်သတ်ရင်မနာလိုမှုတွေနဲ့မခံချင်စိတ်တွေက သူမှာအမြဲဖြစ်ပေါ်နေရတတ်၏။ဘာပစ္စည်းမှသုံးပေးထားခြင်းမရှိတာမို့ သူအနေနဲ့လည်းမသက်သာပေမဲ့ ထိုကလေးကပိုဆိုးမည်။ချော့မြူချင်းဆန်သည့် အနမ်းတွေပါမလာသည်မို့ ထိုကလေးပိုဝမိးနည်းမည်ဆိုတာကို jenoသိသည်။ပုံမှန်ထပ် ပိုတင်းကြပ်နေသည့်ရပ်ဝန်းလေးက အတွင်းသားလေးတွေတဆင်ဆက်တုန်လာသည်ကို သူအရာရဲ့သွေးကြောမျှင်တွေက ခါစားမိ့၏။ဒါပေမဲ့ သူကိုယ်တိုင်လည်းစိတ်သိပ်မပါသည်မို့ ထိုရပ်ဝန်းလေးထဲက သူအရာကိုဆွဲထုတ်ကာ သူကိုယ်ပေါ်ကကလေးကိုအရုပ်လေးလိုမ,၍ ဘေးဘက်ရွေ့ပေးပြီးပြောလိုက်သည်။
