Een verhaal met een seksueel 18+ tintje.
~
Ze hadden één regel. Of nou ja... twee eigenlijk; 'Wij blijven samen'
Én 'Geen romantisch gedoe op de werkvloer'.
Dat was de afspraak. Dat was de vereiste voorwaarde voor hun prille romantishe relatie. Het kon niet. Professionaliteit boven intimiteit. Zakelijkheid voorop met verlangens en gevoelens weggestopt.
Tot noch to was het goed gegaan. De rechercheurs hebben jaren lang training gehad en gingen uiterst zorgvuldig te werk om hun handen op het werk thuis te houden.
Wat de andere collegas vooral opviel was dat ze afstandelijker leken.
Wolfs was zich meer bewust van de kleine aanrakingen en had deze flink verminderd.
Eva beperkte het directe oogcontact en nam zonder problemen de anderhalve meter afstand aan.
Op het werk was de aanhankelijkheid ver te zoeken, maar zodra ze over de drempel van het voormalige pension stapte, vloeide de passie over.
Niemand wist er van af en om dingen zo normaal mogelijk te houden, zouden ze het graag ook ook zo houden.
Ze was dan ook overdonderd geweest toen hij ineens, zonder waarschuwing, zonder de voldoende aanleiding daartoe, op haar afstapte en haar een lange kus op de wang gaf.
Hij kon het niet helpen. Zijn vriendin had net een doorsteek in de zaak gevonden en hij kon zijn blijdschap niet op. Ze was ongelooflijk aantrekkelijk als ze zo serieus en gedreven te werk ging, en uit vreugde en uit de overtuigende liefde die hij voor haar voelt, had hij haar vol op de wang gekust.
Daarnaast had hij ook nog eens zijn hand op haar zij, net boven haar billen gelegd. Een duidelijke regel was overtreden. Een buitenproportioneel optreden.
NIET op de werkvloer. NIET waar hun collega's hen konden zien en zeker NIET in het zicht van hun baas.
Na een veel te lange seconde liet hij haar los. Eva's hart bonsde hevig in haar keel en haar lichaam stond stijf van de spanning en venijnige, verliefde verlangens naar meer.
"Wolfss" siste ze. De laatste letter van zijn naam sneed scherp door zijn gehoorgangen. De afstandelijke boze blik in haar ogen versterkte het gevoel.
Hij was te ver gegaan.
De tijd om zich te verontschuldigen kreeg hij niet. Eva moest zich gauw herpakken, en dat deed ze. De hoofdagente wierp haar vriend, nee haar werk partner op dat moment, een laatste giftige blik toe en draaide zich om.
Stevig beende ze bij hem weg. Haar hakken klikte hard op de vloer, en met elke pas die ze zette, voelde ze de woede van binnen vervagen. Het had geen zin om zich hier nu over op te winden, vertelde ze zichzelf. Ze zou alleen maar meer argwaan trekken en daarnaast, hun verdachte wachtte.
~
De zware deur viel boven in het slot. Een stevige ritmische treed klakte op de keldertrap naar beneden, de keuken van de Ponti in. De paardenstaart van de rechercheur danste op haar rug en haar pony zwiepte opzij.
Wolfs zat onschuldig aan de tafel, toen ze binnenkwam. Een oude krant lag voor zijn neus. Een glas whisky stond er naast. Het was een lange en vermoeide dag geweest dus een bodempje drank was wel op z'n plaats. Hij had het nodig.
De rechercheur keek op toen Eva binnenkwam en glimlachte haar vriendelijk, ietwat ongemakkelijk door het vooral van vanmiddag, te gemoet.
Eva ontweek zijn blik en beende stevig langs hem heen de keuken in.
Abrupt hield ze haar pas. Iets wat Wolfs op viel. Vragend draaide de man zich om in zijn stoel en werd plots overmeestert door zijn partner.
