GÖRÜNMEYEN TARAF

12.Bölüm

Eve gelmiştik ben duşa girmiştim şimdi ise Aras duşdaydı onada Hakan'ın kıyafetlerinden hazırlamıştım çıkınca giysin diye şimdi ise mutfakta kahve hazırlıyorsum dalgın dalgın kahvenin olmasını beklerken belimde ki eller beklediğim son şeydi yanlızlığa alışmış bana bu eller iyi hissettiriyordu bende kafamı Aras'ın boynuma sakladığı kafasının üzerine yasladım Aras ise kafasını boynumdan çıkarmadan konuşmaya başladı
"Bir şey sorabilir miyim?"
"Tabi ki Aras istediğin zaman istediğini sor"
"Bu kıyafetler kimin?"
sesindeki rahatsız olduğunu her halinden belli eden bir ton vardı bu da beni mutlu etmişti kıskanıyordu beni
"Hakan'ın yani dayımın yaşlarımız yakında bu yüzden daha çok abi kardeş gibiyiz zaten tek görüştüğüm akrabam"
anladığını belirten homurtular çıkardı dudaklarını boynumda gezdirmeye başladı bu sırada kahve makinası kahvenin hazır olduğunu gösteren bir ses çıkardı birbirimizden ayrıldık kahveyi kupalara koyarak birini ona uzattım ve salona geçip yan yana oturduk sanırım artık bir şeyleri konuşmalıydık
"Aras"
"Efendim güzelim"
"Bana karşı ne hissediyorsun"
"Dürüst olmak gerekirse sana bakarken bile kıyamadığımı hissediyorum sanki halen küçük bir bebekmişsin gibi"
"Teşekkür ederim"
"Neden teşekkür ediyorsun Defne"
" Beni sevdiğin için"
"Güzelim sen sevmeye kıyamayacak kadar güzelsin kendine haksızlık etme"
"Sana göre öyleyim biliyomusun ben ilk defa birine bu kadar güveniyorum canımı bile emanet edecek kadar "
"Nasıl bu kadar güvendin bana"
"Sana saçma gelebilir ama sen beni her savunduğunda ,şefkatle baktığında sana bağlandım ,beni sevmek zorunda olmadan sevdin bende sana karşı aynı duyguları paylaşıyorum bunları yaşayan biri illaki güvenir"
"Haklısın, sende yaralı bir kız çocuğu olduğunu hissediyorum yanlışmıyım"
sadece gözlerine baktım bu sözün üstüne ne diyebilirim ki o da anlamış olacakki beni zorlamadı sarıldık sadece bir süre öylece kaldıktan sonra uykunun geldiğini hissettim Aras bana bakıyordu sanırım ben konuşmaya başlamalıydım
"Uyuyalım mı?"
"Olur güzelim"
yavaşça odama doğru ilerliyordumki arkamda dikilen Aras'ı fark etmem zaman almadı herhalde davetiye bekliyordu ne yani birlikte sarılarak uyumayacakmıydı
"Tam olrak neyi bekliyorsun"
"Nerde yatacağımı bilemedim"
yanına adımlayıp elini tuttum ve kendi odama götürdüm ve Aras'a dönerek konuşmaya başladım
"Sen yat ben geliyorum"
sanırım onunla yatmamı beklemiyordu ama ben şaşırtmayı severdim şimdi ise makyaj masama ilerleyim saç spreylerimi sıkıp yüzüme dudaklarıma nemlendirici sürdüm ve yatakta üstünü çıkararak uzanmıs bir adet Aras beklemiyordum yatağa girip yanına uzandım o sırada konuşmaya başladı
"Rahatsız olmaz mısın?"
"Senden mi hayır olmam, bir tek senden rahatsız olmam"
bu gün kendimi aşıyordum yan tarafımdaki adam ise bu sözümden etkilenmiş olacakki beli kolunu dolayıp beni kendine çekti bende kafamı göğsüne bir elimi ise karnına koyarak rahat bir pozisyon aldım suikastçım ise saçımla oynamaya başlamıştı saçını kimseye elletmeyen ben yanımdaki adam saçımı okşadığı için nerdeyse miyavlayıp ona biraz daha sürtünecektim suikastçımla bu kadar yakın olmak kalbime zarardı heyecanlanıyordum yavaş yavaş mayışmaya başlıyordum bende direnmeden gözlerimi günün yorgunluğuyla kapattım.
Sabah gözlerimi yavaşça araladığımda şok olmuş bir şekilde saate bakıyordum normalde iki hapla bile maksimum 4-5 saat uyuyan ben hiç hap alamdan 8 saat uymuştum uyanmama rağmen yerimden kıpırdamadım çünkü suikastçım halen uyuyordu bu yüzden bende kıpırdamadım yorulmuştur uyusundu yerimde rahattı sesim çıkmazdı ben bunları düsünürken Aras kıpraşmaya başlamıştı neredeyse bir saat onun uyanmasını beklemiştim karşımda yeni uyandığı için dağınık saçları ve kısık gözleriyle bana bakan bir adam vardı ve  bu görüntüsüyle kalbim hızlanmaya başlamıştı
"Günaydın güzelim"
"Günaydın sevgilim"
dedim şeyi son anda fark etmiştim artık ağzımdan çıkmıştı gözlerimi Aras'a çevirdiğimde ise kısık gözlerini açmış bana yiyecekmiş gibi bakıyordu ay neyse kalkayımda kahvaltı hazırlayayım sonuçta sevgili gibi bir şeydik değilmi değilmiydik yoksa yok yaa öyleydik ay biz şimdi neydik bu düşüncelere sinir olmuştum hiçbir şey umrunda olmayan ben Aras ile ilgili herşeyi kafama takar olmuştum bu düşünceleri def ederek kahvaltı hazırlamaaya geçmeden önce banyoya girip rutin işlerimi hallettim şimdi ise kurduğum kahvaltıya beğeniyle bakıyordum bir sürü şey yapmıştım bu sırada içe giren suikastçım bana şaşkınlıkla bakıyordu
"Bunları ben banyodayken mi hazırladın?"
"Evett ben her işte hızlıyımdır çabuk hallederim"
suikastçım ise bana çoktan yaklaşmış kollarını belime dolamıştı bu şekilde bir süre kaldıktan sonra kahvaltımızı etmiştik şimdi ise suikastçım işi olduğu için yanımdan ayrılmıştı bende Alp'i aramak için telefonumu elime almıştım telefon bir kaç çalışta açıldı
"Alp napıyosun ya iyi misin"
"İyim Defne sen naptın"
"İyi işte nolsun sana anlatacaklarım var "
başımdan geçenleri suikastçım ile olan ilişkim dahil her şeyi anlatmıştım şimdi ise tavsiyelerini dinliyordum
"Defne sana karışmam birine karşı bir şeyler hissedip güvenmen beni mutlu etti ama bir şey olursa bana gel çünkü seni korumam gerekir umarım hayal kırıklığına uğramazsın kendine iyi bak ve beni ara"
"Teşekkürler Alp seninle konuşmak iyi geldi tavsiyelerini dinleyeceğim sende kendine iyi bak sende beni ara"
aramayı sonlandırmıştım şimdi ise telefonuma gelen iki gün sonra olan bir davete babam adına gitmem gereken bir mesaj almıştım şimdi ise yemek yemiş kendimle ilgileniyorsum yatağıma yatmış müzik dinliyordum uykumun geldiğini hissedince müziği kapatıp bu gün yaşadıklarımı gözden geçirerek gözlerimi kapadım.

🤍Evett ben geldim yorum ve oy atmayı unutmayın,birde yeni okul yeni tempo derken biraz zorlanıyorum bu yüzden bölüm biraz kısa ve bölümler artık haftada bir geliyor bazen biraz daha aksayabilir anlayışla karşılayacağınızı umuyorum.🤍