Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biz geldik!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Bol ünlemli geldik dikkatli geldik HIZLI geldik. Uçarak değil ışınlanarak geldik.
Bu fici yazarken nedense baya bir keyifleniyorum. Konusu ve softluğundan dolayı olabilir. Neyse sizi daha fazla bekletmeyeyim.
Fic hakkında düşünceleriniz:
Yorum sınırı : 100
İyi okumalar...
————-
Oturduğum yerde oflayıp pufluyordum. Gerçekten çok ama çok sıkılmıştım. Taehyung'un vize haftasıydı bu yüzden evden dışarı adım atmıyor sürekli ders çalışıyordu. Jungkook ise nihayet şarkısını çıkarmış programdan programa koşuyordu. Telefonu elime aldım ve birkaç saniye ekranla bakıştım. Evet, karar vermiştim. Ona sataşacaktım. Uzun zamandır beni görmeye gelmiyordu. Nadiren mesaj atsa da bu yeterli değildi. Omegam ve ben mutsuzduk.
Honey: Hey Alfa Bana bak sen Unuttun beni!
Evet bu mesaj yeterliydi. Kızgınlığımı sonuna kadar belli ettiğimi düşünüyordum. Gururla telefonu bırakıp arkama yaslandım. Televizyonu açıp kanallar arasında gezinmeye başladığımda gelen mesaj sesiyle bakışlarım telefonuma döndü. Ekrandaki isim ise keyifle sırıtmama sebep oldu.
Jungkookie: Unutmadım Jimin Yoğunum sadece
Honey: Unuttun
Trip atmaktan çekinmedim. Yorulduğunu ve yoğun olduğunu biliyordum elbette ama ben onun arkadaşıydım. Beni bu kadar ihmal etmemeliydi.
Jungkookie: Unutmadım İstersen birkaç saat sonra gelebilirim
İşte bu mesaj keyfimi yerine getirmek için gayet yeterliydi. Oturduğum yerde sallandım. Bu bir nevi mutlu olduğumu gösteriyordu. Yine de ona bunu yansıtmamayı seçtim.
Honey: Kaç saat mesela
Jungkookie: 3-4
"Yuh!" Dedim kısık bir sesle. Kendi kendime konuşmamı göz ardı edersek dört saat gerçekten de fazla bir zamandı. Bu süre içinde sıkıntıdan ölmem muhtemeldi.
Honey: Max 2 Yukarısı kurtarmaz.
Noktalama işaretlerini bilerek kullanıp ortama gergin bir hava yüklemekten çekinmedim çünkü bu onu korkuturdu. Bu da demek oluyordu ki benim dediğimi yapacaktı.
Jungkookie: Tamam 2 olsun
"Bingo!" Telefonu yanıma bıraktım ve ayağa kalktım. Hayat işte şimdi yeniden başlamıştı. Aç geleceğine emindim. Özellikle programlara çıktığı zamanlar sıkı bir diyet yapardı. Kesin kendini aç bırakıyordu. İçimden ona birkaç kınayıcı söz söylemekten çekinmedim. İki saat geniş bir zamandı ve ben bu zamanı yemek yaparak değerlendirecektim.
