Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biz geldik!!! Bekletmeden geldik inşallah. Her gün geldik zaten fici paylaştığımdan beri sanırım.
Havalar soğudu. Bu değişken hava insanı sağlam çarpıyor. Kendinize çok dikkat edin. Üzerinizi iyi giyinin ve hava değişikliğinden etkilenmeyin. Sizi çok seviyorum💗
AYRICA BU FİC OLDUĞUM YERDE ERİMEMİ SAĞLIYOR YA!!!
Yorum sınırı: 120
İyi okumalar
—————
"Jeon Jungkook! Jeon Jungkook!" Etrafımdaki mükemmel atmosfere baktım. Vip kısımdaydım. Onu net bir şekilde görüyordum. Arada bana bakıp gülümsüyordu. Onun dışında...
O benim minnoş alfamın aksine burada çok ateşliydi.
Etraftaki birçok pankarta baktım. Bazıları çok komikti. Onların fotoğrafını çekmeyi ihmal etmedim. Eve gidince bunları ona gösterecektim. Bugün burada olmanın keyfini sonuna kadar çıkaracaktım. Sahnede performansını sergilerken gözümü ondan ayırmadım. Bazen mola veriyor su içip soluklanıyordu. Onun bu haline çığlık atan binlerce insan vardı. Hem de türleri fark etmeden.
Alfalar, betalar ve omegalar.
Birçok hayranı vardı. "Jeon Jungkook!" Bende fanboy olarak onun adını söylemekten çekinmedim. Ellerim havadayken göz göze geldiğimizde bu sefer el salladı bana. "Millet, bugün buraya çok değer verdiğim birini de getirdim." Dedi işaret parmağı beni gösterirken. Herkes merakla bana bakıyordu. Normal şartlarda beni alfa sanabilirlerdi ama üstümdeki etek buna engel oluyordu.
Utangaçça beni gösteren alfaya baktım. Kızarmış yanaklarımı uzaklıktan dolayı görmediğini umut ediyordum. "Aish çok tatlı değil mi? Millet bu seviyeye gelmemde en büyük desteği bana o verdi. Hatta şirketten onay aldığımı ise bana söyleyen oydu. Bugün burada, sizin karşınızdaysam, onun sayesinde. Bu yüzden hep beraber onu alkışlayalım!" Binlerce insan beni alkışlarken yerin dibine girdiği hissettim. Çok utanıyordum!
Saygıyla doksan derece eğildim. O kaldığı yerden şarkı söylemeye devam ederken hala bazı gözlerin üzerimde olduğunu hissediyordum. Hatta bazıları kameralarını bana döndürmüştü. Bu içten içe beni biraz rahatsız hissettirmişti. Jungkook 'still with you' söylemeye başladığında konser alanı daha sessizdi bu sefer. Bende gülümseyerek dinledim bu şarkıyı.
Bizim anımızdı çünkü.
Yağmurlu gün.
Gözlerimin dolmasına engel olamadım. O ise arada kapattığı gözlerini açıyor ve bana bakıyordu. Bu şarkı da bittiğinde yeniden konuşmaya başlamıştı. Önündeki hayranlarını duymak için büyük bir çaba veriyordu. Sonra-sonra hiç tahmin etmediğim o an yaşandı. Tişörtünü kaldırıp karın kaslarını gözlerimizin önüne serdiğinde anında kaşlarımı çattım. "Jeon gıcık Jungkook." Diye fısıldadım. "Kapatsana be!" Dedim daha yüksek bir sesle.
