KU: A University for Heir, Heiress, and for the Delinquents

KU: CHAPTER ONE

WARNING: Typographical ahead!!!! Remember po, I'm not a professional writer and even a grammar critic, so please don't judge me. Hehehe.

*********

K UNIVERSITY......

| Ice Point of View|

Nagising ako sa tunog nang alarm clock. Tss. I didn't even set that damn thing! Pikit mata na lang akong bumangon. Pagkamulat ko muntik na akong mapasigaw nang bumungad sa akin ang pagmumuka ng stepmother ko.
" What the hell are you doing here?! " sigaw ko sa kaniya. Di man lang siya nagpatinag sa sigaw ko. Nanatili siya na nakaupo sa sofa.
" Hell? Hell is coming for you my dear, step-daughter. " makahulugan niyang sagot. Hah! Hell is coming for me? Isn't I'm already in hell? Tsk!

Di ko na lang siya pinansin. Tumayo na lang ako at dumeretso sa banyo. I brush my teeth in front of the mirror at hindi mapigilang tignan ang sarili. Si manang lang naman ang pamilya sakin dito ehh. Tinapos ko na ang pagsisipilyo at napangiti nang mapait. My wound is already clean and treated. I also wearing my night pajamas. At lahat nang to dahil kay manang. Pagkalabas ko ng banyo my stepmother is still in my room. And I think she's going to say something to me since she's waiting in the front of my comfort room one meter away.

" Spill it. " walang galang mang pakinggan wala na akong pakialam. I just want her to disappear in front of me.
" Pack your things. After lunch I'll drive you to your new university. " ani niya at aakmang aalis na nang magsalita ako.
" Why? Is my things needed to that university? " kunot noo kong tanong sa kaniya.
" No. You need your things in that university. " sagot niya.

At bakit kailangan kong dalhin ang mga gamit ko doon—wait don't tell me....

" That university is a boarding school. Doon ka pansamantala titira hanggang sa makapagtapos ka. " sagot niya sa tanong ko na ani mo'y nababasa ang nasa isip ko.

Bigla namang bumalik sa isipan ko ang huling sinabi ni dad sa akin kagabi. So, she plan this? She want me to send to that boarding school para ma-solo si dad.

Naikiyom ko naman ang kamao ko. How dare her to made that decision without my consent?! At anong akala niya?! Siya si mom para magdesisyon kung saan ako mag-aaral?!!
" Don't disobey your dad's decision. Sinabi ko lang na doon ka pag-aralin para wala ng sakit sa ulo dito sa mansyon. And I didn't expect that your dad will say yes. So, don't be so upset. Isipin mo na lang na gagawin mo to para sa dad mo. And please, don't disappoint your dad this time, okay? At kasalanan mo rin naman to ehh, kung di lang masama yang ugali mo ehh di sana di ka na ipapadala doon ng dad mo. So, good luck. " putol niya sa akmang pagsasalita ko. She smile at me widely before she leave my room.

Bigla na lang nanlambot ang tuhod ko at di mapigilang mapaluha. Bakit parang kasalanan ko pa kung bakit ako naging ganito?! I used to be a cheerful and jolly daughter. Pero dahil sa kasalanan nilang dalawa kaya ako nagkaganito. Ano ba ang pinapakain nang bruhang yun kay dad bakit ibang-iba na ngayon si dad. He used to spoiled me. Pero ngayon kulang na lang kaladkarin ako palabas nang mansyon para palayasin. Minsan naiisip ko ngang.... Is my dad still love me???

******

Dumating ang tanghalian pero di ako lumabas ng kwarto ko para sabayan sila kumain. Actually, di naman talaga ako sumasabay sa kanila. Mas lalo kasing tumataas ang pagkamuhi ko sa kanilang dalawa kapag nakikita ko silang magkasama.