Payback

Bölüm 1

"Yeni bir sayfa açmak." Bu güzel bir söz. Geçmişi bırakmak, iyi bir insan olmak yapılacak en doğru şeydir. Ancak ilk etapta yeni bir sayfa açmak zorunda kalmayacağınız bir durumun olması en iyisi olacaktır.

Maalesef en iyi durumda değildim. Çünkü ben tam bir pisliktim, tıpkı tipik bir kabadayı gibi. Ortaokuldan beri her türlü kötü şeyi yaptığım için sık sık okuldan uzaklaştırıldım ve bir yıl okula gitmediğim için liseden de atıldım.

Beni ve kardeşimi kocası olmadan büyüten annem de okuldan atıldığımda çaresiz bir yüzle beni azarlamayı bıraktı. Çok yorulmuş olmalı. Şafaktan itibaren bir restoranda çalışıp geçimini sağlamakla meşgul olduğundan oğlundan vazgeçmek istemiş olmalı. Okula gitmedikten sonra dünyamı dizginsiz bir tay gibi düşündüm ve istediğim her şeyi yaptım. Okul üniforması giyen aynı yaştaki insanlardan zorla para aldım, sarhoşların parasını çaldım ve her gün alkol içtim. Kimsenin müdahalesine maruz kalmadığım için günde iki veya üç paket sigara içiyordum ve daha sonra birinin bana verdiği şeyden başlayarak uyuşturucu kullanmaya başladım. Göstermek için bir dövme yaptırdım, motosiklete bindim, benim gibi adamlarla takılıp ve dövüştüm.

Muhtemelen yapmayı bildiğim tek şey dövüşmek olduğu için gruba liderlik ettim ve gecenin ortasında motosiklet üzerinde tehlikeli işler yapmaktan keyif aldım. O zamanlar bunun harika olduğunu düşünmüştüm. Harika bir adam olduğumu düşünüyordum. Herkes benden korkuyordu, gözlerimle buluşmaya bile cesaret edemiyorlardı. Bütün bunların beni yavaş yavaş uyuşturduğunu ve içinden çıkılmaz bir uçuruma sürüklediğini bilmiyordum.

Zaman zaman yeni bir sayfa açan insanlarla ilgili bazı hikayeler duyuyorum; bunlardan biri, bir gün aniden kendine şüpheyle yaklaştığını ve aklının başına geldiğini söylüyor. Ben de bunu yapabilseydim ne kadar güzel olurdu? Aynaya bakıp sarı saçlı suçluya şaşırıp kendime gelseydim iyi olurdu. Artık pişman olmanın faydasız olduğunu biliyorum ama geçmişi düşündüğümde suçluluk duygusu kalbime ağır geliyor.

Başkaları üniversiteye giriş sınavlarına hazırlanmak için acele edecek yaşa geldiklerinde, iş bulacağımı söyleyerek kredi işinde çalıştım. Yaptığım şey parayı toplamaktı. Geri ödeyemeyen insanların çoğu, zar zor geçinebilen ama çok fakir oldukları için kaçacak yerleri olmayan insanlardı. Ancak benim gözümde bu sadece ekstra ücretti. Şiddet uyguladım, çocukları ve kadınları tehdit ettim, gece yarısına kadar bekledim ve bıçakla tehdit ettim. Parayı almak için her şeyi yaptım.

Kazandığım para miktarı düşündüğümden daha fazlaydı ve her zamanki gibi gurur duyuyordum. Para kazanmak çok kolay. Herkes hâlâ benden korkuyordu ve yapamayacağım hiçbir şey yokmuş gibi görünüyordu. On yıl boyunca restoranda çalışan ve bodrumdaki tek odalı aylık kiradan çıkamayan annem acınası ve sinirliydi. Bu yüzden kazandığım parayı asla eve getirmedim. Onu eğlence için kullanmakla meşguldüm. Her gün pahalı içkiler içiyordum, lüks barlarda dolaşıyordum ve harika bir insan olduğumu hissetmenin keyfini çıkarıyordum.

Para harcadığım tek kişi sevgilim Myeongshin'di. Benim gibi liseyi bırakmış biri olarak, insanları kadın olduğuna inandırabilecek kadar güzel bir adamdı. İlk kez erkeklerle yatabileceğimi bana fark ettiren Myeongshin'in fazla konuşmaması ve köpek yavrusu gibi beni takip etmesi koruma içgüdülerimi tetikledi. Hamile kalma konusunda endişelenmemize gerek yoktu ve ihtiyaç duyulduğunda fizyolojik ihtiyaçlarımızı her an karşılayabiliyorduk. İlk başta öyleydi ama onunla bir yıl tanıştıktan sonra onun benim kadınım* olduğunu düşünmeye başladım.

*Myeongshin erkek ama burada kadınım kelimesi kullanılmış.

Tabii sonradan bunun benim illüzyonum olduğunu öğrendim. Hayır, o zamanlar hayatın kendisi benim için bir yanılsamaydı, bu yüzden onun özel bir şey olduğunu düşünmüyorum. Belki de olağanüstü görünümünden dolayı ünlü olmak istiyordu ve benim verdiğim parayla özenle okula gitti, eğlence ajanslarında dolaştı. Bu uysal kişiliğiyle hareket edip edemeyeceğini merak ediyordum ama pek umurumda değildi. Sürekli dolandırıcılık ajansları tarafından kandırılıp para kaybeden ve bunalıma giren onu teselli etmek benim günlük rutinimdi.