Merhabalar efenimmmm.
Bir asker kurgusuyla karşınızdayım fakat asla planlamadan sırf derslerden bunaldığım için başladığımı belirtmek istiyorum.
Eğlenmek için yazıyorum yani lütfen öyle çok ciddi bir yazım dili yada olaylar beklemeyin. Tabiki arada ufak dramlar aksiyonlar olacak.
Kurguyu asker kurguları okuduğum sırada neden kadın askerler hep bu kadar ciddi be dedim (tabiki yargılamıyorum) ve aklıma hemen simsim gibi bir karakter yazmak geldi lsbsşsbwlwşb
Ay çok konuştum hadi okuyun be.
Öpüldünüzzz 🎀
૮₍'˶• . • ⑅ ₎ა
"Sim Allah aşkına bırak beni ya." Geniş odada Koray peşinden koşarken o ısrarla benden kaçıyordu. "Kızım bak benim burda bir karizmam var!" Yine ve yine aynı sözler. Azıcık beklese ne olurdu sanki! " Bak Allah'ın adını verdim. Ne olur dur. Sal beni! Sırf söylenme diye koca yemekhanede çorbama pembe simli gıda boyası koymaya bile izin verdim." Nefes nefese koşarken bir yandan da bana laf yetiştirmeye çalışıyordu Ama olmaz! Saçlarını örmem lazımdı.
En sonunda koltuk takımı etrafında koşmaktan sıkılmış ve direkt koltuğun üstünden zıplayarak Koray'ın üstüne atlamıştım.
"Ahh! " Korayın acı dolu sesinin yanında birde abişimden bir ses yükselmişti. " Simay yeter her yeri dağıttınız. Toplamıyosunuz da sonra!"
Abime en tatlı sırıtmamı göndererek tekrar koraya döndüm. Tabi bunu yapmak için sırtından inmem gerekmişti.
Son kozumu kullanarak çenemi hafifçe eğdim ve kirpiklerimin altından doldurduğum gözlerimle ona bakmaya başladım.
Görevden yeni dönmüştüm ve orada sürekli tek başıma olduğum için haftalardır çok sıkılmıştım. Döner dönmez duş almış ve timimin yanına koşmuştum.
Her ne kadar tim olsak da gizli bir üste olduğumuz için buradaki karargaha genellikle tek kişilik özel görevler çok verilirdi. Ve ben seçilmekten nefret ederdim.
Çok hiperaktif biri olduğum için hepsi onlarla teker teker uğraşmama izin vermişti.
Abimin üzerindeki t-shirte rujumla kalpler çizmiş Alp'in beresine pembe kalpli Simler dökmüş, Turanın formasının üstüne küçük kurdeleler takmış (tabii ki pembe ) , ve Ahmet Abinin tesbihini pembe hello kitty boncuklarla yenilemiştim. Şimdi uğraşma sırası grubun şebeği koraydaydı.
Alt tarafı uzun saçlarını örüp kurdeleyle bağliycaktım ne olmuş yani?
"Offf tamam bakma öyle,örebilirsin Ama pembe fiyonk takmak yok tamam mı ?" Aldığım onayla sevinçle yerimde zıplayıp ellerimi çırptım. Tabiki fiyonk bakıcaktım Ama o bilmese de olurdu.
Tam korayı koltuğa iteklediğim sırada ne zaman açıldığını bilmediğim kapıdan içeri giren albayın gür sesi doldurdu odayı.
"Tim toplan! "
Hepimiz hızla kapının karşısında rütbe sırasına göre dizilirken aynı anda hazır ola da geçmiştik.
Kapının hemen önünde sert bakışlarla bize bakan albayın yanında birde albaydan biraz daha uzun ,yapılı ve duruşundan bile asker olduğu belli olan biri vardı.
Albayın verdiği rahat konumundan sonra hepimiz rahata geçmiş ve albayın konuşmasını beklemeye başlamıştık.
"Evet Kılıç timi," Diyerek başlayan albay havaya kalkan tek kaşımı görünce mırıldanarak bir ekleme daha yapmıştı "veya pembe kurdele " Ardından boğazını temizlemiş ve gür sesle devam etmişti. "Size bahsettiğim yeni tim konutanınız. " Diyerek yanındaki kişi hakkında açıklamada bulunmuştu. Bir dakika, ne ! Bize böyle bişeyden bahsetmemişti. Çattığım kaşlarımla birlikte tim üyelerine bakmıştım fakat hepsi itinayla gözlerini benden kaçırıyodu. Bana söylemeyi unutmuşlar! Bilerek söylemeselerdi anlardım fakat kesinlikle unutmuşlardı çünki abimin 'unuttuğun şeye bak selim ,heh sıçar şimdi ağzına ' tarzı şeyler gevelediğini de duymuştum.
