MULTİDE ÇAĞRI VAR
İYİ OKUMALAR
...
-hass****r , noluyo lan ben nasil bi oyunun icine düştüm lanet olsun
(Telefon)
Hemen çocuklara haber ver arabamıda hazırlatın.
#ALMİNA
Tam 4 gün oldu. 4 gündür burdayım ve benden başka kimsenin sesi çıkmıyo. Beni kurtarmak içinde kimsenin gelmediği belli oluyo zaten artık hiç umudum kalmadı.
-lan bırakın lan beni şiiiiiiitttt sana diyorum şişko heyyy sağırmısın yoksa kulakların koca kafanın içinde kayıpmı oldu???
Sürekli bağırıyordum. Artık sesim kısıldı. Adamlarda tık yok Allahını
Ama kapıda nöbet tutanlardam birinin bıyık altı güldüğünü farkettim. Adamın gülüşü beni birazda olsa rahatlatmıştı ama sürekli susmalarına çok sinir oluyorum. Neredeyse deliricem. Bu hayat böyle geçmez lan kimse konuşmuyo kendi kendime konuşuyorum hatta ufaktan delirmeye başladım galiba diye düşünürken sürekli emir veren adamın telefonu çaldı.
Adam:
-Evet efendim
-Evet efendim
-Tabii efendim
-tam emrettiğiniz gibi efendim.
Tüm telefon konuşması bu kadardı ve adam sadece efendim diyerek karşıdaki adamla anlaşmıştı. Hayretler içerisindeyim bi insan nasıl sadece 2 kelimeyle bi telefon konuşmasını bitirebilir.''Evet efendim'' birdaha ömrüm boyunca bu iki kelimeyi duymak istemiyorum. Adamları tehdit edip korkutmaya çalışmak gibi klişe bir hareket yapmıştım.
-Hey size diyorum fantastik dörtlü benim sevgilim profesyonel boksçu (ufak at) beni bulana kadar bekleyin işte o zaman üzerinizdeki takımların rengi siyahtan kırmızıya dönücek.
Babamdan bahsetmiyorum bile her nekadar ünlü bir iş adamı olsada yeraltı işleriyle oldukça ilgilidir birini kaçırırken kimin kızı olduğunu araştırmanız gerekirdi
Dediğimde sürekli emir veren adam dayanamayıp önümde kahkaha atmaya başladı. Ben şaşkın şaşkın adama bakarken
-Babanı tanıyoruz güzelimve sende şunu bil biz isteyene kadar seni kimse burdan çıkaramaz o yüzden şimdi kapa çeneni otur oturduğun yerde.
Güzelimmi ııyyyy adamın konuşmasından hem korkmuş hemde iğrenmiştim. Boğazım birden düğümlendi sanki hiçbişey söyleyemedim. Bir süre böyle yüzyüze bakışırken birden dışardan gelen silah sesiyle birlikte attığım çığlıkla sessizlik bozulmuştu (film çekiyoz sanki bune aksiyon yaa)
Adamlar ani haraketlerle silahlarını çekip dışarı koştukları sırada arkadan bana sarılan bir çift elin yüzüme tuttuğu gazlı mendille görüş alanım birden kararmıştı.
*************
Gözlerimi açtığımda bir yatakta sırtüstü yatıyordum ilk gördüğüm şey tepemde sallanan büyük , taşlı lambaydı. Biranlık sersemlikten sonra aklıma yaşananlar gelince yatakta birden doğrulmamla karşımdakı pencerenin önünde duran tekli koltukta bacak bacak üstüne atıp oturan çağrıyı gördüm. Benim kalktığımı görünce ayağa kalktı ve yatağın ucuna karşıma oturdu. Koyu kahverengi ve sanırsam doğuştan sulu gözleri gözlerimden bir an bile ayrılmıyordu.
-iyimisin???
Diyen sesini duyunca boğazımdaki düğüm birden çözüldü ve yerini gözyaşlarına bıraktı. Ağlamaya başladığımda kollarımı çağrının boynuna sarmış ona sımsıkı sarılmıs bir yandanda ağlıyordum.
-Aptal nerde kaldın ölücem sandım. Hatta deliricem sandım.
Sesim titremişti.oda sarılışıma karşılık kaslı kollarını ince belime doladı ve
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİRALIK
Teen Fiction... Etrafınızı bir anda para sarınca sahte insanlarda para kadar çabuk sarıyor etrafınızı Hayatıma paranın girişiyle sahte arkadaşlığın ve sahte aşkında varlığına maalesef alışmıştım okadar çok şey yaşadım ki artık ne gerçek dostluga nede gerçek...
