Twilight: Bella en Jacob *On Hold*

Hoofdstuk 3

ik keek in Jacob's ogen en zag dat er een lichte twinkeling in zat. hij zei:

'ik wist het wel.'

'je wist wat?'

'dat je diep van binnen van mij houd en niet van Edward.'

au, daar was de steek in mijn maag weer.

'Jake, ik zeg wel dat ik van je hou maar mijn verdriet om Edward is nog niet helemaal weg.'

ineens voelde ik tranen in mijn ogen op komen, ik wilde terug naar het huisje rennen, in mijn auto springen om vervolgens een ravijn in te rijden, kortom ik voelde me verselijk. de tranen waren nu al over mijn wangen aan het stromen en ik hoorde in de verte Jake zeggen:

'hé, gaat het wel?'

ik voelde zijn sterke weerwolf armen om me heen en voelde me meteen al een klein beetje beter, al bleven mijn tranen stromen.

na een tijdje in Jacob's armen te hebben gelegen stopte mijn tranen met vallen en had ik het verschrikkelijk heet. Jake was ook zo hot dacht ik bij mezelf en glimlachte helaas zag Jake dat en vroeg:

'waarom lach je?'

'ik had het gewoon heet en dacht toen dat je gewoon ongeloofelijk hot bent'

Jake zijn mond hoeken kropen een stukje omhoog en ik begon te lachen. daar stonden we dan, midden in het bos, keihard te lachen.

het begon te regenen en we liepen dus maar weer terug naar het huisje, hand in hand, het voelde zo goed. zijn hand was warm terwijl edward altijd ijskoud was. au, niet zo slim om te gaan vergelijken.

ik zat op de bank met een bord op schoot waar een mooie sandwich op lag. ik had er maar één terwijl Jake er 6 at. ik snap niet hoe je zo veel kan eten, dat is gewoon niet normaal, zelfs niet voor een weerwolf. ik luisterde naar de regen druppels die op het dak kletterde.het was niet echt romantisch, het was meer de Jak- je-bent-echt-ongeloofelijk-aan-het-vreten-sfeer.

Jake was eindelijk klaar met zijn 6 sandwiches en kwam ineens heel onopvallend naar mij toe geschoven. niet onopvallend genoeg dus. ineens was zijn gezicht wel heel dicht bij niet dat ik het erg vond het was eigenlijk wel fijn ineens zei hij:

'hier heb ik zo lang op gewacht Bella.'

en toen kuste hij me en niet voorzochtig, zoals edward altijd deed, nee echt vuurig alsof dit onze laatste kus was, terwijl het pas de eerste was. ik kuste terug, maar ik kon zijn tempo niet bij houden en moest halverwege af haken omdat ik gebrek aan zuurstof had. hij keek me verward aan en ik zei:

'rustig maar ik vond het fijn, maar ik heb zuurstof nodig.'

'oh, oke sorry, als ik te snel voor je ga moet je het zeggen hoor.'

'nee het gaat prima zo alleen de zuurstof.' zei ik lachend

toen ik weer op adem was boog ik naar hem toen en begon ik hem rustig te zoenen, niet meer zo hevig als daar net. ik genieten met volle teugen van dit moment zelfs toen ik een deur hoorde open gaan bleef ik heb gewoon door zoenen. ik hoorde een zachte kuch en stopte. daar zat Billy in zijn rolstoel met een nogal nors gezicht.

'ook hallo' zei hij chagrijnig

'hé pap' zei Jake nog een beetje verward door onze kus.

'Bella ik wist niet dat je iets met mijn zoon had?'

'had ik ook niet Billy, tot vandaag dan' ik schaamde me en beetje. het was ook zo raar dat ik Jake aan het zoenen was en ineens Billy daar stond.

'nou, het is in ieder geval beter dan die Edward' Billy spuugde Edward's naam letterlijk uit van walging.

Jake keek Billy met een kwade blik aan en tilde mij van zijn schoot af, zette me op mijn voeten , pakte mijn hand zei gedag tegen Billy en trok mijn mee naar zijn slaapkamer.