mehir: şey
mehir: selam (23:36)
mehir: iki gündür sesin soluğun çıkmıyor iyi misin?
a: hqkllisin gqyqtyilm (00:47)
(haklısın hayatım)
mehir: ne ?
a: çokjhhh sebşıpırumm enşş
(çok seviyorum seni)
mehir: hmmm
a: allqhhkkmmmm sdenn niyw benşii twbıkmayfı
(alllahııımmm sen niye beni tanımadın)
mehir: nerdesin?
a: nnertww ulr
(new york)
mehir: ne
a: *konum
mehir: HASSİKTİR NEW YORK MU
a: wwvbveyyyy (00:51)
a: evet (00:57)
mehir: ŞWMCLWKŞQEJFLKQŞDJQLWP SALAKKKK
mehir: arıyım mı
a: pha ırzkmna geçillşyot
(oha ırzıma geçiliyor)
mehir: arıyım
05**: GÖRĞNTÜLĞ
mehir: çföeşckwşejkglwm tmmm aç hadi
karşı taraf aramayı cevaplayınca tamamen siyah bir ekran ortaya çıktı. mehir kaşlarını çattı "e ama sen yoksun!" dedi hüzünle.
"sen varsın, o yeter." dedi anonim. sesi grip olmuş gibi çıkıyordu. mehir "sen hasta mı oldun?" dedi. mehir göremese de anonim başını salladı. sonra yaptığı aptallığı fark edip kendi kendine güldü ve "evet." dedi.
mehir tam bir şey diyecekken yabancı bir kadın sesi duyuldu.
"hey babe, won't we continue the work we left unfinished?"
(bebeğim, yarım bıraktığımız işe devam etmeyecek miyiz?)
mehir bir şey diyemeden telefon yüzüne kapatıldı.
anonimin ona aşık olduğu falan yoktu. eskiden kalbini kırmış birisiydi ve anonim şu an onunla dalga geçiyordu.
mehir sinirle anonimi engelledi.
sinirine hakim olamıyordu.
8 ekim 24
