Zorba Alfalar'ım

4. Bölüm

Ezra masaya oturunca Aaron'u beklemeye başladık
Aaron yan bir sırıtışla bana doğru yürümeye başlayınca bende geri geri gitmeye başladım
Aaron bana yaklaşıp bileğimi yakaladı

"Kızı rahat bırak Aaron"

Aaron'un kaşları çatık şekilde Ezra'ya baktı

"Neden"

"+18 şakalar fazla ona kendi isteği dışında kimse  dokunamaz"

"Sen ne saçmalıyorsun Ezra o bizim kölemiz annemizin hediyesi"

"Öyle bile olsa ona bir daha dokunduğunu görmeyecek yada duymayacağım şimdi bırak kızın bileğini"

"Saçmalıyorsun"

Ezra sinirle hırlayınca yerimden sıçradım
Aynı şekilde Aaron da irkildi elini bileğimden çekince rahat bir nefes aldım

"Onu kendine mi istiyorsun yoksa Ezra bey"

"Hayır şimdi geç masaya zıkkımlan bir kaç kız becer şu kızı rahat bırak"

"Öyle olsun"

Aaron bana ters bir bakış atıp sandalyesine oturdu sıcak yemeklerini önlerine koyunca yemeye başladılar
Ezra ilk kez beni korumuştu ona gerçekten minnettardım

Yemekleri bitince kalkıp gittiler düşünceli bir şekilde mutfağı topladım ve biraz bir şeyler yedim karnım biraz ağrıyordu sanırım günüm gelmişti reglimin ilk günleri her zaman zor geçerdi özellikle de soğuk almışsam

Ayağa kalkıp karnımı ovuşturdum sanırım yatsam iyi olacaktı
Arkamı dönünce Aaron ile göz göze geldim
Yine gelmişti başımın belası bana doğru gelince bende geriye doğru yürümeye başladım

"Dur"

Zaten gidecek yerim kalmamıştı elini elime koyunca korkuyla onu ittim elimi çekip karnıma baktı

"Ağrın mı var"

Kaşlarım çatıldı
Başımı yukarı aşağı sallayıp onu onayladım en azından acımdan mutlu olur beni bırakırdı
Elimi bırakmadan duraksadı zihin bağlantısı kurduğunu anlamıştım

"Regl  ağrısı mı"

Tekrar başımı salladım
Aaron bir süre sonra benden ayrıldı

"Bir şeye ihtiyacınız yoksa odama çekilmek istiyorum"

Eliyle sandalyeyi işaret edip

"Otur" dedi

Gözlerim dolu şekilde yavaşça sandalyeye yürüyüp oturdum ağrım şiddetlendiği için dayanamıyordum
Evin kapısı çalınca Aaron yanımdan ayrıldı

Bir süre sonra adım sesleri duyunca dönüp bakmadım
Önüme koyulan şişeyle kaşlarım çatıldı
Beni mi öldürecekti

"İç"

"Bu ne"

"İlaç"

Çatık kaşlarla yüzüne baktım

"Ağrını alacak iç işte"

Sert sesiyle tüylerim ürperdi Ezra sert ve soğuktu Aaron tam tersi sulu bir şeydi ama istediği zaman oda sert oluyordu
Minik şişeyi elime alıp bir dikişte içtim

"Şimdi odana çekilebilirsin"

Ayağa kalkıp

"Teşekkür ederim" dedim

Aaron bir şey söylemeden çıkıp gitti elimde ki şişeyi çöpe atıp odama geçtim
Geceyi rahat geçirmiş minik sızılar dışında bir şey hissetmemiştim

İkisi de beni şaşırtmıştı ama özellikle Aaron'a şaşırmıştım bana ilaç getirmesi mucize gibi bir şeydi
Aslında onlara hiç bir borcum yoktu çünkü onların tüm pisliklerini ben temizliyor onlar için yemek yapıyordum bu yüzden onlara boyun eğmeyecektim