Zorba Alfalar'ım

20. Bölüm ve karakterler

Kelly-Adrian

"İzlendiğini biliyor musun Kelly"

"Bunu bilmeyen yok luna"

Luna dememi istemiyordu ama luna'ydı işte

"Demek ki aşık"

"Ruh eşini bulunca bana olan aşkı bitecek"

"Onunla olmaya korkuyor gibisin"

Dönüp Adrian'a baktım aslında çok yakışıklı bir gençti ama bana neden taktığını bilmiyordum bana ilk açıldığı günden sonra yanında hiç bir kız görmemiştim

"Sonu olmayan bir ilişki bana göre değil"

"Haklısın en iyisini sen bilirsin"

Derin bir nefes alıp luna'nın karşısına geçtim diğerleri de saldırı ve savunma pozisyonu alınca hareketleri göstermeye başladım
Elim ağırdı luna'ya zarar veririm diye korkuyordum

Yaklaşık bir haftadır çalışıyorduk ve düşündüğümden hızlı gidiyordu
Onun namı sürüde çok dolaşmıştı hainin kızı olduğu dilden dile dolaşıyordu ama ben insanları yargılamayı sevmezdim ailesi hain bile olsa onu birey olarak kabul etmek gerekiyordu
Sonuçta ailesi onu çocukken bırakıp gitmişti onun bir suçu yoktu

Luna olduğunu duyunca şaşırmıştım ama şimdi ona bakınca gerçek bir luna gibiydi sürüyü alfalarla iyi idare edeceğine emindim
Eğitim bitince luna'yı evine bıraktım bende odama geçip temizlendim

Dövüş ve eğitimler olmasa sanırım delirirdim
Reddedildikten sonra kendimi bu şekilde avuttum
Ve başımın belası Adrian aslında ondan hoşlanıyordum
Benim için çabalaması benim için gerçekten değerliydi

Nefes alamadığımı hissedince odamdan çıktım
Sürü evinin bahçesinde oturup biraz temiz hava aldım

Yine kokusu burnuma dolunca gözlerimi kapattım bu çocuk yaklaşık 7 aydır peşimde geziyordu olmayacağını defalarca söylememe rağmen beni dinlemiyordu
Ayağa kalkıp görebildiğim kadarıyla yüzüne baktım

"Ne istiyorsun Adrian"

"Biliyorsun"

"Neden anlamıyorsun senin bir ruh eşin var onu bulunca beni hatırlamayacaksın bile neden benimle uğraşıyorsun ben istemiyorum seni"

"Seviyorum diyorum bir şans verir misin? Olmazsa söz bırakacağım"

Sesli bir nefes verip

"Bilmiyorum Adrian kafam çok karışık üzülmek yada üzmek istemiyorum hem ben senden büyüğüm bu nasıl olacak"

"Alt tarafı iki yaş büyüksün bu sorun olmaz bence sen çok güzelsin"

Elimi topuz olan saçıma getirip

"Emin misin? çoğu erkek tam tersini düşünüyor"

"Çoğu erkeğin aklı yok çünkü Kelly"

Adrian yanıma gelip önümde durdu iki elini belime sarıp beni kendine çekti dudaklarını dudaklarıma bastırınca titrek bir nefes verdim
Dudaklarını geriye çekip gözlerime baktı

"Lütfen bize bir şans ver Kelly seninle olmayı çok istiyorum"

Sanırım artık hayır demek istemiyordum
Kalbimde büyük bir korku olsa da

"Tamam kabul ediyorum, seninle denemek istiyorum"

Adrian heyecanla beni kucağına alıp bir tur etrafında döndürdü gerçekten mutlu görünüyordu bende heyecanına ortak olup ellerimi ensesinde birleştirdim
Adrian yavaşça durunca ayakları mı yere koydum belimi sarıp beni göğsüne bastırdı

"Çok mutlu olacağız söz veriyorum"

"Umarım"

Adrian olgun bir gençti ne istediğini biliyor gibiydi ama bir kez reddedilmiş biri olarak son derece özgüvensiz ve korku doluydum bu hisler kalbimden geçiyordu benim bir hatam yoktu

Adrian bir şansı fazlasıyla hak ediyordu epey süredir benim için uğraşıyordu bu şekilde inadımı kırmıştı
Ben bir daha kimse ile olmam derken Adrian birden hayatımın odak noktası olmuştu

Kelly
25 yaş
170 boy
65 kilo
Gözler açık kahverengi
Saçlar siyah

Adrian
23 yaş
180 boy
75 kilo
Mavi gözlü
Kumral