Zorba Alfalar'ım

7. Bölüm

Ertesi gün

Sabah kendimi iyi hissedince yatağımdan kalktım bir gündür yatıyordum bu sanırım yeterliydi iki koskoca alfa adayı beni bekleyecek değildi

İkisinin Alfa oluşu yakında tüm sürüye duyurulacaktı
Daha doğrusu sürünün bildiği şeyleri onlara tekrar büyük bir törenle anlatacaklardı

15 yaşına gelince sağlıklı bir bireysen kurdunu buluyordun ama benimki bana gelmemişti rüya mıydı bilmiyorum çünkü gerçek olduğuna nerdeyse eminim beyaz kurdum benimle konuşmuştu

Bana verdiği bilgileri aklıma doluşunca gözlerim kocaman açıldı hemen çekmece mi açıp içinde ki kutuyu çıkardım ve luna'nın sözlerini düşündüm

"Her ay hiç aksatmadan bu şişede ki ilaçtan iç"

Ukala gülümsemesi ile elinde ki kahveyi yudumlayıp

"Yoksa kızgınlığa girer ve tecavüze uğraman kaçınılmaz olur kızgınlığa girdiğin için eşi olmayan tüm erkek kurtlar seni bulur ve sahip olmaya çalışır"

Seslice kahkaha atınca yüzümü buruşturdum sanki komik bir şeyden bahsediyordu sürtük

Şişeyi bir kumaş parçasına sarıp gizli bir yere sakladım belki bir gün lazım olurdu
Üzülmeye zamanım bile yoktu o yüzden kendimi toparlayıp üzerime tayt ve uzun bir tişört geçirdim

Fiziğim tam anlamıyla kum saati gibiydi fiziği mi beğeniyordum zayıf değildim idealdim bana göre
Yada bilmiyorum iyi yada kötü yorum hiç almamıştım
Odamdan çıkıp banyoya girdim elimi yüzümü yıkayıp mutfağa girdim

Dolaba bakıp ne yapacağı mı düşünmeye başladım
İkisi de kurt değil ayı olmalıydı çünkü hareketleri ayıyı daha çok andırıyordu boy posları gibi

"Pis ayılar"

"Derken"

Ezra'nın sesiyle yerimden sıçradım kafamı dolaba vurdum acıyan yerimi tutup güzel annesine bir kaç küfür bahşedip

"Dikkat etsene sakar"

Acıyan canımla yüzüne baktım
Cevap verme gereği duymadan bir kaç malzeme çıkarmaya başladım

"Ne yapıyorsun"

Göz devirip ananı demek istesem de

"Kahvaltı hazırlayacağım izninizle"

"Gerek yok kahvaltı sürü evinden gelecek"

Aldığım malzemeleri geriye koyup yürümeye başladım

"Nereye"

"Kahvaltı gelecek dediniz"

"Senin içinde gelecek kahvaltını düzgün yapman gerek"

Şaşkın bakışları mı Ezra'nın yakışıklı yüzüne çevirdim

"Siz yiyin ben sonra atıştırırım benim için zahmet etmeyin"

"Aşçıların görevi bu bize zahmet olmuyor o yüzden geç otur şuraya kahvaltını yapıp dinlen odalara girme evi toparlama akşam yemeği de sürü evinden gelecek"

Dişlerim görünecek şekilde gülümsedim
Bakışları bir süre dudaklarıma inip tekrar gözlerime çıktı

"İlk defa bana acıdınız sanırım bu ömrümün sonuna geldiği mi ispatlıyor
Yoksa ben aynı kızım siz aynı Alfa"

"Artık büyüdük Danya bazı şeylerin farkına vardık"

Aaron da gelince tamamlanmıştık

"Beni bana bırakın ben sizin sadece hizmetçi köle ne derseniz oyum benim için iyi şeyler yapmayın ne emredersiniz yaparım ama benimle ilgili kararları ben veririm o yüzden kahvaltınızı yapın bende kendi işime bakayım"

Aaron'un yanından geçerken kolumu kavradı

"Biz senin alfalarınız Danya bize bu şekilde davranma"

Aaron'un gözlerinin içine baktım

"Benim bir Alfam olacaksa oda ruh eşim olacak onunda beni sevip koruyacağına eminim o yüzden bırakın kolumu"

Kolumu çekmeye çalışsam da izin vermedi beni sürükleyerek masanın yanında ki sandalyenin yanına götürdü

"Otur"

"Bırakın kolumu"

"Otur"

Alfa sesini kullanınca sözleri bende emir etkisi yarattı ve ben istemesem bile popomu sandalye de buldum
Gerçekten çok güçlü bir Alfa olacaktı ikizi Ezra ile sürüyü alınca ikisi bu sürüye çok güç katacaktı

Sürü şanslıydı bu açıdan

"Kahvaltını yaptıktan sonra odana dönersin onun dışında bu sandalyeden kalkman yasak"

Kapı çalınınca Ezra yanımızdan ayrıldı bir süre sonra geriye döndü Aaron da onun yanına gitti tabak çanak sesi duyuyordum ama ikisine de bakmadım önüme konan tabağa şaşkınlıkla baktım hem kocamandı hemde başına kadar doluydu

"Hepsi bitecek" diyen Aaron'a baktım

İkisi de oturunca kahvaltı serüveni başladı tabaklarının yarısı bitince bana döndüler

"O tabak bitmeden bizden kurtuluşun yok ne kadar erken yersen o kadar kolay kurtulursun"

Onlar tekrar tabağına dönünce yine yemedim
Yemeğini bitiren geriye yaslandı kahve yudumladı
Hâlâ tek lokma almamıştım
Yarım saat kadar bekledikten sonra karnım guruldamaya başladı açlığa dayanmak benim için zordu

Yanaklarım kızarmış şekilde ikisi arasında göz gezdirdim yan bir sırıtışla beni izliyorlardı pislikler

Elime çatalı alıp yavaş yavaş yemeye başladım
Tabağın çoğunu bitirdim ama daha yiyecek halim yoktu doymuştum ikisi de kalkıp tabak ve bardaklarını yıkadı tam bir aile gibi olmuştuk
Tanrı korusun

Onlar evden çıkınca rahat bir nefes aldım
Onlarla inatlaşmak akıl kârı bir iş değildi