mina's pov:
*RIINNNGGGG*
nag-echo ang tunog ng alarm ko sa apartment, hindi ko na ito pinatay at hinayaang tumunog hanggang sa magising ako sa reyalidad
hindi ako nakatulog, hindi manlang ako dinalaw ng antok, buti nalang eh walang pasok sa hospital ngayon at makakapag-pahinga ako
tumayo na ako at pumuntang banyo para maghilamos, tinatamad akong magluto ngayon kaya oorder nalang ako ng pagkain sa jabilli
matapos kong i place ang order ko ay nag start na akong mag-linis dahil naiirita na ako sa mga kalat na ako lang din ang may gawa, mostly mga labahan at mga parcel na hindi ko pa nabubuksan sa sobrang busy
habang naglilinis ako ay nahalungkat ko ang mga papel na inuuwi ko galing sa hospital, mga sulat ito ng pasyente na ibinibigay nila sakin tuwing birthday ko, makulay ang mga design nung cover ng letters kaya nakakatuwa, maliban sa isa, isang plain white na papel at nakatupi ito sa dalawa, binuklat ko ang unang tupi nito at-
*DING-DONG* tunog ng dorrbell ko yun ah, agad akong napalingon sa may pinto
"delivery po for miss mina, apartment no. 6!"
ay andito na pala yung delivery ko, ambilis ah"papunta na po" sagot ko habang papuntang pinto para buksan ito
"eto po yung order nyo" sabay abot sakin ng paperbag
"magkano po uli" hindi ko na natignan sa selpon ko ang presyo dahil nakalagay ito sa may lamesa sa kusina
"250 pesos lang po, kasama na delivery fee"
"ay wait lang ah, kunin ko lang wallet ko" agad kong kinuha ang wallet ko sa bulsa at binigyan siya ng 300
"eto po sukli" sabay abot sakin ng pera
"ay sainyo na po iyan, thankyouu" at isinara ko na agad ang pinto ng marinig na ayaw nitang tanggapin ang sukli
mapagbigay talaga ako since bata pa, mahirap kaya mag deliver sa ganitong init ng panahon at tsaka madalang lang ako makakita ng babaeng delivery rider
agad kong nilapag ang paperbag na hawak ko sa lamesa at pinagpapatuloy ko ang paglilinis, ampanget kasi kumain ng madumi pa ang paligid
nabaling uli ang atensyon ko sa papel na kulay white, binuksan ko na ito ng tuluyan at tumambad sakin ang mahabang sulat,
binasa ko ito at hindi ko napigilang mapaiyak
pano nakakayanan ng isang tao ang maransan ang ganitong bagay•~~~~~~~~~~~~~~~~~~~•
isang malaking lalaking nakasuot ng tracksuit na kulay yellow at pulang pants ang nakatayo sa harapan ng pinto ng bahay namin, sinilip ko ang peephole matapos kong marinig ang doorbell namin.
"sino yan?" tanong ko sa lalaki na nasa kabilang side ng pinto
hindi ito sumagot at naglakad lang papalayo, weird, baka nagkamali lang ng adress
pumunta ako sa kusina para magluto ng noodles, hindi pa umuuwi sila mama at ang kapatid ko galing SM, nanood kasi sila sa cinema at hindi na ako nakasama dahil may pasok ako at kakauwi ko lang
"RIINGGGGG" tunog ng selpon ko, may tumatawag ata
kinuha ko ito sa kwarto at tinignan ko kung sinong tumatawag, si mama lang pala
"anak andito na kami sa groundfloor" sabi ni mama sa kabilang linya
"ah sige po ma! ingat kayo pag-akyat ah!" saad ko
BINABASA MO ANG
blades: the stone
Fantasypag tumigil ba ang oras, titigil rin ang mundo? "patawarin ninyo ako!, ako ay nagkasala!" pagmamakaawa ng babae habang nakaluhod sa harap ng lalaking isa lang ang pakpak "walang tunog na maririnig, pusong iniluwa ay siyang di na maibabalik, kasalana...