my Endless Blue

∞ Track #28: Let Me In

Content Warning: This chapter is R-18 and may not be suitable for some readers. Please read with care.

Kasalukuyan akong nakasabak sa umaatikabong bakbakan salungat sa nag-iisang hari ng aking puso, isipan at buong pagkatao. Mula pa kanina, siya'y walang tigil sa pag-angkin hindi lang sa aking mga labi kundi pati na rin sa kabuuan ng aking bibig. Batid na batid ko ang nag-uumapaw niyang pananabik at pagnanasa dala ng kay tagal na paghihintay. At ang lahat ng ito'y dulot ng aking kapusukan — Wala akong nagawa kundi harapin ang bunga nito.

Sipsip. Higop. Supsop — Tanging ang mga tunog nito ang maririnig. At sa bawat paghigop ng aking kasintahan, ako'y tila ba'y mauubusan ng hininga. Hindi ko mawari kung pa'no niya nagagawang magpatuloy nang hindi man lang humahangos. Isang patunay lang na isa siyang bihasa sa larangan ng pakikipaghalikan.

"M-Miah... Can you take it slow? I'm running out of breath..." Hingal na hingal kong pakiusap nang marahan kong naitulak palayo ang lalaking kanina pa umaangkin sa aking mga labi.

"Just breathe through your nose." Malalim din ang kanyang paghinga dulot ng maaksiyong kaganapan sa pagitan naming dalawa.

Walang-wala sa katinuan, napatango na lang ako sa kanyang tinuran. Hindi naman siya nag-aksaya ng kahit isang segundo at muli na namang siniil ang aking mga labi ng isang nag-aalab na halik.

Ang buong akala ko'y sukdulan na 'yung kanina — May mas ilalala pa pala. Mas lalo siyang naging agresibo ngayon na tila ba'y wala nang kinabukasan. Batid kong may gusto siyang subukang iba sa pagkakataong ito. Unti-unti kong nararamdaman ang isang banyagang bagay ang nagtatangkang pumasok sa aking bibig. Dala ng takot, hindi ko naiwasang itikom ang aking mga labi.

Kaya naman, napatigil siya at bahagyang umatras upang tumingin sa aking mga mata. "Mielie... Open your mouth — Let me in."

"S-Sorry... I got scared." Nahihiya kong paumanhin.

"Don't be. It's a new experience for you — So it's okay to be scared... But don't you worry, I got you. Alright?" Taliwas sa marubrob niyang kilos kanina, ngumiti siya nang ubod ng tamis. At gaya ng dati, ito lang ang kinailangan upang ang aking kalooban ay muling napanatag.

"Okay... Thank you, Miah." Sinuklian ko naman siya ng isang napakagiliw na pagngiti.

"You're welcome... May I?"

"Ye—" Hindi na niya ako pinatapos pa at muling sinunggaban ang aking mga labi. Ano pa bang aasahan ko? Ako naman ang nagbigay ng pahintulot sa kanya in the first place. Hayyyyy. Now, I wasn't sure if I made the right decision. But who knows? Siguro naninibago lang ako ngayon.

And as he told me, I left my mouth open this time. Because of that, he was free to continue what he wanted to do earlier. Naramdaman ko na lang ang unti-unting pagpasok ng kanyang dila sa aking bibig. Tinamaan na naman ako ng kaunting kaba kaya pinilit kong kumalma.

Then, I felt his tongue tracing my lips. He was taking his time as if he wanted me to feel the sensation on every nerve of my lips — to which I did. It was intoxicating. I was slowly losing my mind again. He followed through the insides. He pressed his body hard to mine as he was exploring more of my mouth. Likewise, he went slowly, that it seemed like he was memorizing every bit of it through his tongue.

Ito lang ang masasabi ko — Napakahusay ni Miah... Hindi ko mawari kung saan niya natutunan ang lahat ng ito. Pero ang galing talaga eh. Wala akong masabing masama sa performance niya, kahit na ba wala akong pagkukumparahan. Kasi naman! Para akong mauulol sa ginagawa niya ngayon. And take note, wala 'di ba akong experience at all. Kaya windang kung windang. OMG. Bukod sa pagiging panget, ano pa bang hindi kayang gawin ng lalaking 'to? Napaka-unfair kasi eh! Aggggghhhhhhh!