KAPAN

2.Bölüm=Bilinmeyen Numara

2.BÖLÜM

BİLİNMEYEN

"İyi Uykular Bade'ciğim."

(Bilinmeyen Numaradan mesaj gelmeden önce)

Hazzın doruklarında olmak ...Evet tam uykumun en tatlı yeri.Hani uyku tatlı geldi sana derler ya .Okul varsa uyandığım sabahlar da tabiki de o uyku tatlı gelir.Gece 2 , 3 bazen 4 'te yattığım her gün sabah 07.00 da alarm çalmasının ne kadar can yaktığını bilir misin? Mesela o yataktan yine mi uyandım diyip mal mal sersemleyerek banyoya gidip aynanın karşısında o buz gibi suyu yüzüne çarpmak ...Bir gün hadi iki gün ...Nereye kadar böyle yaşar insan.Ben ve benim gibi eğitimin kölesi olan öğrenciler ...Evet yanlış duymadınız kölesi dedim

.Sabah kalkıyoruz, yüzümüzü alak bulak yıkayıp o halle bir de bir şeyler atıştırmaya çalışıyoruz tabi vakit kalırsa sonra hemen giyinip okulun yolunu tutuyoruz.Sonra 1.ders, 2.ders...Dayanılmaz hale geliyor o sırada saatlerce oturmak.Ders bitsin diye saate bakıp duruyoruz.Biz baktıkça saat sanki geriliyor gibi oluyor.Sonra evet son zil sesi.Eve gidiyoruz ödev , ders falan derken hop bir bakıyoruz yarın olmuş.Benim hayat döngüm de bu .Evden okula , okuldan eve.

Saat:07.00 (Alarm sesi)

Hayat döngümün ilk gününe merhaba.Merhaba ben ve merhaba ızdırap dolu birgün.Alarmın çalmasıyla hemen uyandım.Hızlıca hazırlanıp aşağı kata indiğimde annem mutfakta kahvaltı masasında boş duran çay bardaklarını dolduruyor bir yandan da telefon da sekreteri Tülin Hanım'la günün programı hakkında konuşuyor.Ben ağır adımlarla mutfağa ilerlerken okul çantamı kapıya bırakıp masaya doğru ilerledim.Lisenin son yılı ve ben bu son yılın ilk kahvaltısını ailemle yapıyorum diye sevinmem gerekiyor değil mi?

Benimle ilgilenen ailem, beni ilgilere boğan canım ailem.Çok seviyorum sizi.

"Günaydın kızım" Günaymadı daha babacım ama sana da günaydın.

"Günaydın." Aslında tam sırasıydı.Şu aylardır beklediğim filmim vizyona girmişti.Babama bu ilk günün bana sunduğu avantajı kullanmalıyım.Hadi Selin yaparsın kızım.

"B-baba"

"Alo...evet müdürüm..tamam müdürüm...tamam...ben hemen geliyorum...evet...yirmi dakikaya oradayım..." Aynen Selin al yaptın.Ağzım açık kaldım .Kendimi o kadar gaza getirmiş , göğsümü kabartmıştım ki babam sağolsun fazla ilgilidir bana karşı.

Babam telefonu kapatıp hızlıca arabanın anahtarlarını cebine koyarken bana dönüp "Bade'm bir şey mi diyordun canım." dedi . Yok baba ya öyle içimden geldi.Bu aslında yoktu da içimden geldi.

"Hayır babacım." Tabiki de hayır.Kabaran göğsüm bana veda etmişken tabiki de hayır.

Ben öylece masada başarısız planımla kalakalmışken babam anneme birkaç şey diyip hızlıca evden çıktı.Ş-şey aklıma bir plan daha geldi.

"A-anne"

"Bade'ciğim hadisene kızım daha bir lokma yememişsin.Okula ilk günden geç mi kalmak istiyorsun." Unutmuşum...Pardon...Annemde çok ilgilidir sağolsun...

Bu planda da başarısız olduğumuza göre Selin haydi döngüye devam.

Ben bir lokma dahi boğazımdan geçmeyen sofraya veda ederken annem kapı da hadisene diye bağırıyor .Şu sofranın birgün tadını çıkartmadınız ya size de eyvallah anne ve baba.

Annem okulun önüne geldiğimizde birkaç yapmacık – ağzından çıkanları kulaklarının duymadığına eminim – sözlerden sonra adaya veda eden ilk isim oldu.Evet burası Köle Adası.Size döngümün çoğunluğunun geçtiği yeri tanıtayım.Burada her türlü adam var.Kapkaççı , uyuşturucu , kıro ...Tamam şaka yapıyorum.Burası İstanbul'un zengin kesme hitap eden – şu Kardeşlerim dizisi varya Atakul koleji aha işte aynısı .Valla inanmıyorsan gelin buyrun.Kapımız herkese açıktır.- bir yer.