02: ACCIDENTAL

124 9 0
                                    

A/n: All are only based only on authors imagination and none any of these really happens in real life.

Risa pov

"I'm sorry"
"I'm sorry"

We both exclaimed and she let go of me. Awkwardness filled the whole comfort room. Grabe, parang may nakaharang sa ilong ko sa sobrang pigil kong magbuga ng hininga. What's with this girl? The presence of her makes my heart pounding like there's no tomorrow that even my body parts become weak especially my knees.

If hindi pa ako aalis sigurado akong mapapaluhod ako. Iba ang dating ng aura niya saken. Her energy captivates me, na para bang gusto ko lang ifocus ang paningin ko sa bawat galaw na ginagawa niya.

Her face was filled with teardrops so she washed it off with a small amount of water. Itinukod niya ang dalawang kamay sa may lababo habang nakayuko at ang alam ko lang ay humihikbi siya.

Ang mga sumunod na nangyare ay naging malabo na sa aking isipan. I come closer to her and put my hands on her back and gently press it sure enough for her to feel my presence.

"Di ko alam na mangyayare to, Madam Senator." Garalgal pa ang pagkakasabi niya ng mga litanyang iyon. "Mali bang ipaglaban ko ang ginawa nila sa kapatid ko?" Kapatid? Kapatid niya so Guo Xeimen? I asked myself.

Pabigat nang pabigat ang bawat salita niya at alam kong sobra siyang nasasaktan.

Naawa ako sa kanya, hindi ko na pinigilan pa ako sarili at agad ko siyang kinulong sa mga bisig. Batid kong nagulat siya from my sudden move pero wala na siyang nagawa pa, hinayaan niya na lamang ako.

"Shush, everything will be fine Ms. Alicia. If you are really innocent, then prove it. Lumaban ka!" Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng mga salitang yon pero sa ngayon ay kalaban mismo ng utak ko ang puso ko.

Sinasabi ng isip ko, hindi ko siya dapat tulungan pero iba ang iniuutos ng puso ko sa katawan ko.

"Do you believe I was as innocent as you think, Madam Senator?" lamya na ang mga mata niya sa kakaiyak. I went silent for a moment. Why would she ask me that? hindi ba dapat siya mismo nakakaalam nun? Mali ba?

"Well, if you tell the truth. Then, maybe..." I forgot my last word when I noticed her eyes staring down at my lips. ⊙⁠﹏⁠⊙

Before I could add another sentence. She cuts me off by pressing her lips against mine. What just happened? Are the two of us....KISSING???! No!!

Pilit akong nagpupumiglas pero hindi ko kinakaya ang lakas ni Alicia Guo. Ayaw niya akong pakawalan. What in the actual fuck?

One of her hands is holding my face firmly and the other one is wrapping my waist, she then moves slowly and gently. Wala ng nagawa pa ang taksil kong katawan ng tugunan ko ang halik niya.

The sweetness of her kiss can linger, leaving a taste reminiscent of candy or a favorite dessert, it is accompanied by the warmth of our shared breath and the flutter of excitement in the heart. Excitement? Akala ko ba ayaw ko? I thought to myself.

I was so lost. When the kiss ends and we both catch for air. I saw how she grinned at me. I want more! Wait? What?!

"I'm sorry, Sen. You're too gorgeous for me to not taste that plump, sweet lips of yours. I'll go ahead" Is she bipolar? Kanina lang iiyak iyak siya sa harapan ko, pagkatapos hahalikan ako tapos ngayon iiwanan niya ako? Huh! sus! nakulangan ka lang Risa, yan ang sabihin mo.

Lutang ako. Oo, habang naglalakad papuntang parking lot ay wala ako sa sarili. Kung kani-kaninong senator na ako nabunggo bago pa makarating sa kotse ko. Ano bang nangyare? Bat ako pumayag na magpahalik sa kriminal na yon? WAHHH! Napasabunot nalang ako sa buhok ko dahil sa isiping iyon.

Forbidden Desires Where stories live. Discover now