🔥 Değişen 2 Hayat 🔥

2 0 0
                                    

Kitap eğlence amaçlı yazılmıştır ve lütfen Kötü yorumlarınızı kendinize saklayın.

Kitapta çalma vesayre durumlarda gerekenler yapılıcaktır.

Ve lütfen bir alttaki yıldızı dolduruverin.

...............................................................................................

Kibrit Masar Şihle

Her ölümün bir başlangıcı vardır. Benimki o beni unutunca başladı, benden uzak kaldığı her an devam etti, ve beni hatırlayınca da son bulacaktı.

O benim her şeyim değil tek şeyimdi, benim ilk ve son nefesimdi.

Az önceki gibi, her intikamında bir başlangıcı vardı.

Sustuğumu sanabilirsiniz, ama hayır sadece susarken işkence yapmak daha zevkli.

Bir cani değilim, yada işkenceden zevk alan biri.

Ama bir sinir hastasının kalbini sökerseniz, o sizinkini parçalar.

"Düzgün sil" başımı salladım ve masayı silmeye devam ettim, şapkanın altından Turgut'a bir bakış attım.

Elektirik odasına giren Turgut'un ardından ortak salona girdim.

Işıklar söndü ve kulağıma dolan silah sesiyle gülümsedim, çığlıklarda hoşuma gitmişti. Korkmuşlardı ve istediğim şeyde buydu.

Hızlıca üstümdekileri çıkarttım ve ışıklar açılırken eldivenlerimi giyerek masaya çıktım "herkese selamlar" ortada yatan Tankut ile herkes daha da korkmuştu.

Bu özel bir partiydi ve kimsede silah yoktu  "sadece küçük bir konuşmanın ardından gideceğim" derin bir nefes verdim.

"Bir çoğunuzun beni tanıdığınızı var sayıyorum sonuçta düne kadar Mardin'in en büyük mafyalarındandım, ama tanımayanlarınız için 'bendiniz Kibrit Masar Şihle' ve hayır ölmedim"

"Çoğunuzun bildiği üzere çatışmada öldüm, ne!? Yoksa yaşadığımı tahmin edemdiniz mi?! Sorun yok zaten karşınızdayım"

Kapıya gizlice gitmeye çalşan yaşlı adamı fark edip elimdeki silahla kafasına sıktım "BURADA BİR ŞEY KONUŞUYORUM!! Gitmek isteyen varsa buyursun denesin ama adanın çevresinin adamlarım tarafından kuşatıldığını bilin isterim"

Piskopatça gülüp tekrar ciddileştim "şimdi yaşadığım çatışmada kimin eli varsa, benden korksu-" aralardan genç bir adam konuştu.

"Madem öldürüceksin sık kafamıza bitsin" sinirle soludum "SÖZÜMÜ BÖLME GENÇ ADAM büyüklerini dinlersen senin için iyi olur, ama cevap vereyim, ben sizi öldürmek istemiyorum ben sizi süründürücem"

"Bana yalvarın istiyorum benim size yaptığım gibi" dedim ve masadan atlayarak indim, kapıya ilerlerken aklıma gelen şeyle dudum ve tekrar arkamı döndüm "siz asla yapmamanız gereken şeyi yaptınız bir sinir hastasının sinirlenemediği tek şeyi aldınız, bir kibrit yanarsa tüm şehri yakabilir, ve bende sizi ateşimle yakıcam"

Tam arkamı dönecekken kalabalıktan biri "şizofrensin sen sinir hastası değil!!" diye bağırdı.

Gülümseyerek o tarafa döndüm ve kadına doğru yürüdüm "bakın Pınar hanım sadece bir sinir hastası olsaydım memleketimi bırakarak buralara kadar gelmezdim" elimle çenesini tuttum.

Kalbe Çakılan KibritHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin