MY BROTHER'S BEST FRIEND

"Wil je hier blijven?"

*Milie POV*

Austin...

"Euhm.. hey?" Antwoord ik zo normaal als ik kan.

"Wat doe jij hier?" Vraagt hij me als hij me schuin aanstaart.

'Waarom vraagt hij dat nog, ik ben niet 1 of andere stalker die inbreekt en dan lasagne begint te maken!' Denk ik bij mezelf.

"Ik denk dat ik dat beter aan jou kan vragen" zeg ik met een glimlach.

"Oh ja?" Vraagt hij daarop als hij zijn wenkbrauwen fronst.

"Ik woon hier" zeg ik kort.

"Wat? Dus.. wacht, wat? Ben je de zus van Mathias of zo?" Vraagt hij helemaal verward.

"Ja, natuurlijk, nou ja... de stiefzus van Mathias" leg ik hem uit.

"Hij heeft nog nooit gezegd dat hij een zus heeft" vertelt hij mij dan weer.

"Echt niet? Oww" zeg ik een beetje teleurgesteld.

"Maar wat doe je hier eigenlijk?" Vraag ik dan op mijn beurt.

"Ik ben boven aan het gamen met Mathias en zocht het toilet, maar zoals je ziet vind ik het niet echt..." Zegt hij met de schattigste glimlach ever.

"Ik toon het wel" zeg ik trots.

'Waarom ben ik zo trots omdat ik weet waar er een toilet is?' Denk ik opnieuw na.

Ik loop door de gang en Austin volgt me op de hielen.

"Hier is het" zeg ik als ik richting de deur wijs.

"Dankje" zegt hij glimlachend als hij de WC binnen loopt.

Als hij terug buitenkomt glimlach ik slapjes.

"Weet je? Misschien moeten we eens afspreken om elkaar wat beter te leren kennen, je bent trouwens de zus van mijn beste vriend, dus wat denk je?" Vraagt hij een beetje onzeker.

"Euhm.. natuurlijk, graag zelfs" glimlach ik breed.

"Kan je dit weekend? Zaterdag om 17 uur bij mij thuis?" Stelt hij meteen voor.

"Klinkt perfect!" Zeg ik iets te blij.

"Waarom heb je mij eigenlijk nog geen SMS gestuurd?" Zegt hij nep-triest.

"Ik wou het wel doen, maar toen kwam Mathias thuis met een meisje en je kent het gevolg wel" vertel ik glimlachend.

"Ik snap echt niet hoe hij zo veel uithoudingsvermogen kan hebben hoor!" Zegt hij lachend waarop ik luidkeels begin mee te lachen.

"Maar mag ik je adres dan wel?" Vraag ik uit het niets.

"SMS me en dan stuur ik mijn adres wel door" zegt hij weer met die schattige glimlach.

"Oke dat i- " ik word onderbroken door Mathias die Austin roept.

"Ik kom al!" Roept Austin terug. "Tot zaterdag.." is het laatste wat hij zegt voor hij de trap weer oploopt.

Ik loop naar de keuken en doe verder aan de lasagne. Na ongeveer 45 minuten ben ik klaar met de lasagne te maken en mag hij de oven in. Ik hoor Mathias en Austin allebei met hun rugzak de trap aflopen waarna ze in de living verschijnen.

"Tot morgen Math!" Zegt Austin tegen Mathias.

'Hallo?! Vergeten we niet iemand?!' Spookt er door mijn hoofd.

"Tot zaterdag Milie!" Is het laatste wat hij zegt voor hij de deur achter zich toegooit.

'OMG HIJ ZEI MIJN NAAM!!! HIJ IS MIJ NIET VERGETEN!!! IK BEN NIET ONZICHTBAAR MENSEN!?!?'