VOLG DIT BOEK'S PLAYLIST OP SPOTIFY: 'My Brother's Best Friend' VAN 'Brent De Boeck'
Hey! Ik ben Milie, 18 jaar. Ik heb blond haar en blauwe ogen. Ik heb 1 stiefbroer (Mathias).
We zijn net verhuisd uit New York naar Californië. Ik heb alles moeten...
"What the fuck zijn jullie aan het doen?" Hoor ik plots iemand uitroepen.
Ik kijk snel op waardoor ik een jongen aan de deur zie staan, die Austin blijkbaar wel kent.
"Oww.. ze viel gewoon op me!" Trilt Austin zijn stem wat.
"Tuurlijk.." grijnst de jongen als hij een keer met zijn ogen draait. "En wie is deze schoonheid?" Glimlacht hij als hij naar ons toe komt gelopen.
"Justin dit is Milie, Milie dit is Justin.." stelt Austin ons aan elkaar voor.
"Leuk je te ontmoeten.." zeg ik als ik op de rand van het zwembad ga zitten.
Ik steek mijn hand uit, die hij vervolgens ook gewoon negeert, waarop hij me naar zich toetrekt en een zoen op mijn wangen drukt.
"Dit is dus mijn oudere broer.." zegt Austin dan maar omdat het anders toch gewoon stil zou blijven.
"Jepp, de oudste en de knapste" knipoogt Justin dan als hij met zijn hand door zijn haar kamt. "Ik ga naar mijn kamer, dan kunnen jullie nog wat verder doen met dat 'vallen'"grinnikt hij nog waarna hij weer wegloopt.
"Ze was echt gevallen!" Roept Austin hem nog geïrriteerd achterna.
"Geloof maar wat je zelf wilt!" Roept Justin dan ook nog terug voor hij naar binnen verdwijnt.
Ik glij terug het zwembad in waarop Austin me opnieuw de zwembad in helpt. Deze keer met wat meer succes als de eerste keer. Na een uurtje klimmen we uit het zwembad en lopen we naar zijn kamer om handdoeken te zoeken. Zijn kamer is ook al gigantisch en er staat zelfs een biljarttafel.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Austin's kamer)
Raar genoeg heeft hij als jongen ook nog een eigen dressing, die we binnenlopen, waar hij me een zwarte handdoek aangeeft. Terwijl ik me afdroog, zie ik hem zijn balkon oplopen waarna ik ook naar buiten ga en bij op de zitzak kruip. Hij zegt dat hij nog wat te drinken voor ons gaat halen en loopt opnieuw naar binnen. Na een paar minuten zie ik hem terug buitenkomen met 2 glazen met iets groen in.
"En wat is dat nu weer?" Vraag ik meteen.
"Een cocktail... die wel gelukt is!" Voegt hij er nog snel aan toe als hij me een glas overhandigt.
We blijven zowat een half uur gewoon tegen elkaar aanliggen.
"Blijf je hier ook eten?" Vraagt hij dan uit het niets.
"Euhm.. als het mag van jullie ouders, klinkt dat wel leuk ja.." zeg ik als ik mijn schouders eens even ophef.
"Oh.. onze ouders zijn waarschijnlijk toch niet eens thuis, dus natuurlijk mag het" glimlacht hij breed.
