MY BROTHER'S BEST FRIEND

"We hebben slecht nieuws"

*Mathias POV*

Ik word wakker en zie dat ik in Milie's bed lig met haar in mijn armen. Ik hoop al zo hard bij mezelf dat we niets verkeerd gedaan hebben.

"Milie" fluister ik een paar keer tot ze wakker word en me geschrokken aanstaart.

"We hebben toch niets gedaan he?!" Roept ze bang uit.

"Nou, ik denk het niet" antwoord ik twijfelachtig

Ik zet me recht en kijk op mijn GSM om te zien hoe laat het is.

"Shit 8u15!" Roep ik uit.

"Had je je alarm niet gezet?!" Schreeuwt ze terwijl ze recht springt.

Ik neem men broek en T-shirt, loop naar men kamer en kijk wat ik kan aandoen. Ik trek vlug een zwarte sweatpants aan en een rode, spannende T-shirt. Ik loop naar Milie's kamer en klop op de deur.

"Binnen!" Hoor ik haar roepen.

"Rijd je met me mee?" Vraag ik gehaast.

"Euhm... is goed, als je me straks wel weer mee naar huis neemt?" Kaatst ze terug als ze me eens pissig aankijkt.

"Ja, ja" zeg ik snel.

Ik loop weer terug naar men kamer, grijp men spullen bij elkaar en wacht Milie op in de gang. Ze komt haar kamer uitgestapt met een wit, kante topje en een jeans shortje aan.

"Wat ga je doen?" Vraag ik terwijl ze met haar spullen richting de badkamer loopt.

"Ik ga me wassen en zo" zegt ze op een duhn toontje.

"Daar hebben we geen tijd voor hoor" maak ik haar duidelijk als ik haar bij haar arm vastneem en mee naar beneden sleur.

We lopen naar buiten, naar men auto. We stappen in en ik probeer men auto te starten, maar het lukt niet.

"Verdomme!" Roep ik geïrriteerd terwijl ik gefrustreerd op het stuur sla.

"Hé, rustig.. Dan gaan we toch gewoon met de fiets" stelt ze me weer eens gerust.

"Het is al goed!" Zeg ik bozer als bedoeld.

*Milie POV*

We stappen beiden uit en gaan terug naar binnen en lopen vervolgens richting de garage. We stappen elk op onze fiets en vertrekken. Na 3 straten ben ik Mathias natuurlijk al kwijt. Hij raced zo wat door de straten. Na enkele minuten kom ik aan op school en zie ik dat er al niemand meer buitenstaat. Ik doe men fiets vast in de fietsenstalling en ren naar binnen. Aangekomen aan het lokaal klop ik op de deur en strompel binnen.

"Sorry.. meneer, ik.. heb me.. overslapen" Zeg ik helemaal buiten adem.

"Geeft niet, ga maar zitten" is hij gelukkig niet al te streng voor mij.

Ik kijk eens rond in de klas en zie dat Jason naast Lexi zit en Dylan naast iemand anders. Er is nog maar 1 plek over dus besluit ik dan ook maar om daar te gaan zitten.

"Wow, jij bent uitgeput!" Zegt de jongen naast me.

"Ik ben Noah" glimlacht hij breed.

"Oh.. hey" zeg ik terwijl ik men boeken uit men rugzak neem.

"En jij bent..?" Vraagt hij mijn reactie afwachtend.

"Oww.. sorry, ik ben Milie" stel ik me voor.

"Leuke naam" Zegt hij weer met diezelfde glimlach.

Deze jongen is best aardig, maar ik heb nu echt geen zin om te praten. De volgende vier lesuren verlopen redelijk normaal, waarna het pauze is. In de middagpauze ga ik weer bij Lexi, Dylan en Jason zitten. Ik neem mijn GSM en begin een SMS naar Austin te sturen.