MY BROTHER'S BEST FRIEND

.56 (deel 1)

*Milie POV*

Het is nu al bijna 22 uur 30 en we zitten in de auto terug opweg naar huis.

"Euhm... ik zou je iets moeten vragen?" Zeg ik terwijl ik zenuwachtig aan mijn armband prul.

"Als het maar geen geld is mag je het vragen" lacht hij.

"Zou je met mijn naar een bal willen gaan bij me op school?" Vraag ik gewoon rechtuit zodat het maar achter de rug is.

"Oww, euhm... dit is echt wel een complete verassing. Milie het spijt me echt, maar ik zie je gewoon als een vriendin, niet echt als iemand waarmee ik naar een bal of zo ga..." zegt hij nogal haperend.

"Oh het geeft niet, het was toch al maar dom om te vragen..." zeg ik waarna ik naar buiten staar.

"Je vindt echt wel iemand!" Stelt hij me gerust.

"Daar ben ik nog niet zo zeker van!" Ga ik tegen hem in.

"Och jawel.." gaat hij dan weer tegen mij in.

"Hopen dan maar" zeg ik terwijl ik mijn vingers kruis.

De rest van de rit is nogal ongemakkelijk, omdat er niets meer gezegt werd en je alleen your type van Carly rea Jepsen op de achtergrond hoorde.

"Nog eens bedankt voor de leuke avond" zeg ik waarna hij me nog een knuffel geeft.

"Graag gedaan, we zien elkaar nog wel eens!" Verzekert hij me.

"Jupp, bye!" Zeg ik nog voor ik de auto deur toe sla.

Ik loop snel naar de voordeur en zoek mijn sleutel in mijn handtas. Ik bel na een paar seconden zoeken aan omdat ik hem echt niet vindt. Mathias opent de deur met alleen zijn boxer aan en loopt daarna meteen weer naar boven de trap op.

"Je hebt geluk, ik wou net gaan slapen.." zegt hij als ik in mijn slaapkleding zijn kamer binnen kom lopen.

"Leuk" antwoordt ik gewoon als ik in mijn bed kruip.

"Wat is er?" Vraagt hij me als hij uit zijn bed kruipt en naast me komt liggen.

"Niets.." antwoord ik terwijl ik me van hem wegdraai.

"Vertel" zegt hij als hij me probeert om te draaien.

"Ik zei toch dat er niets is!" Zeg ik met een nep glimlach.

"Ja maar jij kan echt niet liegen.." vertelt hij me terwijl hij een wenkbrauw optrekt.

"Die jongen waarmee ik weg was heeft me afgewezen.." zeg ik als ik mijn schouders ophef.

"Oww" zegt hij met een pruillipje waardoor ik moet lachen.

"Ik vroeg of hij met me mee wou naar ht bal en hij zei dat hij me gewoon als vriendin ziet" vertel ik verder.

"Ik zorg wel dat je nog iemand vindt voor het bal" verzekt hij me terwijl hij terug eijn bed inkruipt.

"Is het goed als we morgen mijn bed terug naar mijn kamer verhuizen?" Vraag ik ook nog snel.

"Waarom?" Vraagt hij teleurgesteld.

"Ik bleef hier slapen zodat je niet meer zou roken en je bent toch gestopt dus is het het toch niet meer nodig..." leg ik hem uit.

"Oke dan, we doen het wel na school" stelt hij voor. "Slaapwel" zegt hij.

Je hoort gewoon in zijn stem dat hij teleurgesteld is.

"Slaapwel" probeer ik zo vrolijk mogelijk te klinken.

Ik denk nog eens na over wat er vandaag allemaal gebeurt is met Chaime en val met die gedachten in slaap...

***************************************************************

HELLOOOOOOOOOOWWW!!!!

WAT DENKEN JULLIE EIGENLIJK VAN CHAIME?? Want dat was ik echt vergeten vragen mensjeeees.

Votes, comments and followsss xx

Love you biatchekes!!!!