MY BROTHER'S BEST FRIEND

.50 (deel 1)

*Milie POV*

Mathias probeert rustig te blijven en kamt met een hand zijn haar weer naar achteren zodat het stopt met druppen.

"Was dat echt nodig?" Vraagt hij met grote ogen.

"Ja natuurlijk, weet je wel wat je me hebt aangedaan!?" Roep ik uit terwijl hij gewoon naar me blijft staren.

"Ik kan toch verdomme niet meer doen dan zeggen dat het me spijt!" Roept hij uit terwijl hij recht springt.

Ik zet geschrokken een stap naar achteren en er rolt een traan over zijn wang.

"Je kon het ook gewoon niet hebben gedaan.." zeg ik stil.

"Milie ik kan de fucking tijd niet terug draaien! Als ik het kon had ik het al lang gedaan! Je denkt dat dit enkel een probleem is voor jou maar dat is het niet, ik heb het er ook wel moeilijk mee! Dus wees voor één keer niet zo fucking egoistisch en denk ook eens aan mij!" Roept hij zo luid als hij kan.

Ik weet niet wat zeggen en zet me gewoon neer op een stoel.

"Sorry" brengt hij stil uit terwijl hij zich neer schuift op de stoel voor mij.

"Geeft niet, je hebt gelijk, ik ben best egoïstisch.." geef ik toe.

"Oh dankje god! Ze geeft het eindelijk toe..." zegt hij terwijl hij naar de hemell kijkt wat nu eigenlijk het plafond is.

Hij is nogal gelovig maar dat is natuurlijk weer een geheim dat enkel ik weet.

"Jij bent ook best egoïstisch.." breng ik mompelend uit.

"Helemaal niet!" Gaat hij meteen tegen me in.

"Oh jawel!" Zeg ik daar dan weer op.

"Oke misschien een heel heel klein beetje" zegt hij terwijl hij uitbeeld met zijn vingers hoe klein.

We beginnen allebei te lachen en ik val bijna van mijn stoel. Gelukkig sprint Mathias super snel recht en kan hij me nog net tegen houden. Hij trekt me recht en we kijken beide in elkaars ogen.

"Dus is alles vergeven en vergeten?" Vraagt hij me vol verwachting aankijkend.

"Euhm, Mathias je weet dat dit wel even zal duren voordat ik dit vergeten zal zijn, maar ik wil inderdaad wel weer normaal tegen je doen" antwoord ik meteen waardoor er een glimlachje op zijn gezicht verschijnt.

"Gelukkig" zegt hij waarna hij een kus op mijn voorhoofd drukt. "Kom" zegt hij waarna hij de keuken uitloopt.

"Mathias er zit me eigenlijk nog één ding dwars.." zeg ik stil.

"Ja?" Vraagt hij terwijl hij terug naar me toe komt gelopen.

"Toen je zei dat je echt van me hield, meende je dat?" Vraag ik een beetje beschaamd.

"Euhm... eerlijk gezegt wel ja, maar ik weet nu dat jij niet hetzelfde voor mij voelt dus zal ik ook mijn best doen om jou uit mijn gedachten te krijgen" zegt hij met een glimlach.

Ik glimlach terug en hij trekt me in een knuffel greep.

"Heb je zin om straks te gaan winkelen, aangezien er dat gisteren niet van gekomen is.." zegt hij terwijl we samen de keuken uitlopen.

"Oh ja, lijkt me leuk"

Misschien wordt dit toch nog wel een leuke dag..

***************************************************************

HYYYYYYYYYY BIATCHES SQUAD!!!!
HERE I AM AGAIN, NOG 1 EXAMEN MAANDAG WOOP WOOP!!! 

wat denken jullie dat zij is moeten gaan doen??? (EEN ACTIVITEIT OFZO)

VOTES AND COMMENTS XX

LOVE YAAAA XX