MY BROTHER'S BEST FRIEND

.36 (deel 2)

*Milie POV*

"Hey" zegt de jongen als hij op de stoel over mij gaat zitten.

"Euhm hii" zeg ik wat ongemakkelijk.

"Kaii" zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt.

"Milie" zeg ik als ik zijn hand schud.

"Wat doet zo een knap meisje als jij hier alleen?" Vraagt hij vervolgens.

"Iets komen drinken zoals veel mensen komen doen in een café" zeg ik glimlachend waarop hij ook glimlacht.

Hij lacht zachtjes en gaat vervolgens met zijn hand door zijn haar.

"Woon je hier al lang, want ik heb je hier nog nooit gezien?" Vraagt hij vervolgens.

"Euhm nee nog niet zo lang, sinds deze zomer ben ik met mijn moeder hier naar toe verhuist" antwoord ik.

"Waarom zijn jullie verhuisd?" vraagt hij raar genoeg.

"Omdat men moeder verliefd is geworden op een man die hier woonde en nu wonen we hier samen met hem en zijn zoon" antwoord ik weer en ik begin me wel op mijn gemak te voelen bij hem. "Ga je nog naar school?" Vraag ik vervolgens wat mij zelf verbaasd.

"Nee, ik ben 21 en net afgestudeerd" antwoord hij.

"Proficiat, die jongens daar zijn dat vrienden van je?" Vraag ik wijzend naar hem.

"Euhm nee ik kwam ze gewoon hier tegen, ik maak nog al makkelijk vrienden en ben niet echt verlegen dus jah.." zegt hij met een glimlach.

"Hier is u koffie" zegt de serveerster als ze de koffie op tafel zet. "Dat is dan 3 euro" zegt de serveerster als ze haar hand om het geld in op te vangen al uitsteekt.

"Zet maar op mijn rekening Sasha" zegt Kaii als ik het geld uit mijn tasje wil nemen.

"Nee nee ik betaal zelf" zeg ik snel.

"Zet maar op mijn rekening" zegt Kaii als hij de serveerster al probeert weg te duwen.

"Dat had je echt niet moeten doen, maar toch bedankt" zeg ik hem met vervolgens een glimlach.

"Graag gedaan" zegt hij glimlachend.

Ik drink van mijn koffie en hij volgt met zijn ogen elke beweging die ik maak. Als mijn koffie op is wil ik weg gaan maar dat vind ik nog al ongemakkelijk met die jonge hier.

"Ik moet gaan" zeg ik terwijl ik al op sta.

"Oww, mag ik je nummer misschien?" Vraagt hij voorzichtig en denk ik bang om mijn reactie.

Ik denk even na maar zeg dan toch 'ja' omdat ik me wel goed bij hem voel en hij ook niet echt lelijk is.

"Dankje" zegt hij nadat ik mijn nummer gegeven heb. "Ik bel je wel eens" zegt hij als ik naar buiten stap.

Van buiten achter het glas zie ik hem nog eens naar me knip ogen en ik glimlach nog eens naar hem. Ik loop richting mijn huis en thuis aan gekomen maak ik Jai zijn lij band los. Ik ga in de zetel zitten en wacht tot dat de bel zal gaan en Chaime dan de ergste dag van zijn leven zal mee maken...

***************************************************************

HIIIIIIIIII GIRLS!!!

Het is 22 uur en straks zal er nog een hoofdstuk komen dus blijf zeker nog even wachten als jullie als eerste hoofdstuk 37 willen lezen...

WANT HET GAAT ECHT DE MOEITE WAARD ZIJN!!!

IT'S GONNA BE WORTH IT..

VOTE AND COMMENTS XX