1. BÖLÜM

169 22 11
                                    

1 Eylül 2024 (01.09.2024. 6 Ay Sonra)  İstanbul:

Kaybetmek,  her insanın başına  gelirdi. Bir yarışmayı kaybedebilirdik veya girdiğimiz bir sınavı da kaybedebilirdik. İnsanlar bu konuda birbirleri ile empati yapabilirdi peki birini kaybetmek, işte bu konuda kimse kimse ile empati yapamazdı.

Ben, benim için çok önemli birini kaybetmiştim  ve insanların karşıma gelip seni anlıyorum demeleri, samimiyetsiz geliyordu. 

Mezarda bir avuç toprak alıp ayağa kalktım, aldığım toprağı yanımda getirdiğim poşetin içine koydum. 

"İntikamını alacağım kardeşim, sana sözüm olsun."  Son defa mermere baktım ve üstündeki yazıyı okudum.

 BURAK KAYA
D.07.01.1999
Ö.02.03.2024
RUHUNA ELFATİHA 

Mezarlıktan çıkıp, ilerideki arabama bindim. Taktığım siyah başörtüsünü çıkarıp arabayı çalıştırdım.  Telefonumun çalması ile  telefonu açtım.

"Geliyor musun?" 

"Yoldayım 15 dakikaya orada olurum." 

"Tamam" dedi ve telefonu kapattı. Normalde telefonu yüzüme kapattığına sinirlenirdim ama şuan umurumda değildi, aklımda sadece ve sadece intikam planım vardı.

Ben Alev, Alev  Aktan  intikam duygusu ile kabaran bir abla ve kardeşim. Burak ile anasınıfında tanışmıştık son 1 yıldır yan yana değildik oda ikimizde işimiz nedeniyle görüşemiyorduk. Burak öğretmen olmuştu, matematik öğretmeni ben ise mimarlık okuyup dedemin şirketinin başına geçmiştim ve bu nedenle de yurt dışına yerleşmiştim. 

6 ay önce canımdan çok sevdiğim Burak'ı kaybetmiştim ve bu normal bir ölüm değildi, işlenen bir cinayetti  ve ben bu işlenen cinayeti kimin yaptığını bulmak için Türkiye'ye gelmiştim.  Bugün uçaktan inmiştim  ve geldiğim gibi mezarlığı ziyaret etmiştim, şimdi ise bir diğer kardeşim yani Buğra'nın  yanına gidiyordum. Buğra, Burak'ın ikiziydi ve ikisi de benim için çok kıymetliydi.

Evin önüne gelmiştim, arabayı park edip arabadan indim. Kapının yanına gidip  zili çaldım, saniyeler sonra kapının açılması ve birden bedenime sarılan kollar ile gülümsedim. 

Buğra "Ben hiç iyi değilim Abla." dedi ve ağlamaya başladı, kollarımı Buğra'ya sardım. İkisi için hem abla hem de kardeş olmuştum aynı şekilde onlarda benim için hem abi hem de kardeş olmuşlardı.

"ŞŞŞŞ intikamımızı alacağım kardeşim söz veriyorum." dedim. Geçecek dememiştim çünkü geçmeyecekti ikimiz içinde geçmeyecekti. 

Buğra benden ayrıldıktan sonra göz yaşlarını silmiştim. "Hadi içeri geçelim." dedim. 

Buğra ile beraber içeri geçtik, ayakkabılarımı çıkarıp Buğra'nın önüme koyduğu terliği giydim ve salona doğru ilerledim, koltuğa oturup Buğra'ya döndüm. "Belgeler hazır mı?" diye sordum. 

"Evet, her şey hazır. Okula  matematik öğretmeni Alev Aktan olarak gideceksin ve sınıfında geçen sene Burak'ın sınıf öğretmeni olduğu  12\E'nin sınıf öğretmeni olacaksın." 

"Bunu nasıl yaptın, dikkat çekmeyelim?" 

"Dikkat çekmeyiz merak etme, okulun müdürüne biraz para verince her şey halloldu."

"Tamam o zaman, bana okul hakkında biraz bilgi ver." dedim. Buğra'nın bana uzattığı belgeyi alıp okumaya başladım. 

"Burada da okulda çalışan ve 12\E'deki öğrencilerin bilgileri var." dedi ve bir dosya daha uzattı. 

ÖĞRETMENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin