Evlilik Sözleşmesi [BxB]

4.Bölüm Patron

Sonunda karşılaştıkları bölüm geldi. Umarım bölümü beğenirsiniz.

İyi okumalar.

Hasan olduğunu öğrendiğim adam son olarak elindeki yara bandını da kaşıma yapıştırarak işini bitirmiş 'oh be' diyerek geri çekilmişti.

Kapıda yaşanan ufak olaydan sonra direkt içeriye girmiş, lavaboda elimi yüzümü yıkayıp üzerimdeki tozlardan arınarak Ersin abi ile salona geçmiştik. Bu süreç boyunca da sebebini anlamadığım bir şekilde beni takip eden Sirius'un göz hapsindeydik.

Ben salonda sadece bir kişiyi görmeyi beklerken dışarıdaki asker tıraşlı adamı, elindeki ilk yardım çantasıyla birlikte yanında başka bir adamla bizi beklerken bulmuştuk.

Neredeyse onunla aynı cüsseye sahip fakat onun esmer teninin aksine beyaz tenli kumral biriydi yanındaki adam.

Onlardan daha uzun ve daha iri olduğum için başta tuhaf bir şekilde baksalar da -bunun sebebi büyük ihtimalle temizlikçi olacak olmamdı- sonrasında Hasan denen kumral adamın ısrarıyla kaşıma pansuman yapılmıştı.

Yüz üstü yere düşünce burnum da ağrımıştı fakat burnumun biraz şişmesi ve kızarmasından başka bir şeyi yoktu. Onun için de daha fazla şişmesin diye bastırmam için buz vermişlerdi.

Tüm pansuman boyunca ela gözlü adamın -hâlâ adını bilmiyordum- göz hapsindeydim. Fakat çatık kaşları onu kapıdaki gibi sinirli değil daha çok küçük bir çocuk gibi somurtkan gösteriyordu.

Buzu elime verip karşımdan kalkan Hasan, ayakta duran adamın yanındaki koltuğa oturup aramızdaki cam sehpaya bir kağıt ve mavi bir pilot kalem bıraktı.

Az önce somurtan adamın yüzü, yanına oturan Hasan sayesinde düz bir hal alsa da ara ara ona bakıp çaktırmadan gülümsüyordu.

"Ersin abi sana zaten az çok bahsetmiş yapacağın işlerden. Önündeki kağıtta ne yapacağın yazıyor. Önce oku, anlamadığın bir yer olursa istediğini sorabilirsin." Cevap olarak kafamı sallayıp önümdeki tek taraflı kağıdı okumaya başladım.

Madde 1: Hafta içi saat 18.30-23.00 arası, hafta sonu 8.00-22.00 arası çalışma saatleri olacak.

Madde 2: Sadece Kara Asilhan'ın isteklerini yapmakla yükümlü olunacak.

Madde 3: Her cumartesi Kara Asilhan'ın odası temizlenecek ve her gün giymesi için kıyafetleri hazırlanacak.

Madde 4: Hafta sonları saat 8.30 da Kara Bey uyandırılacak ve odası havalandırılacak.

Madde 5: Evde Kara Asilhan olmadığı sürece yatak odasına ve çalışma odasına girilmeyecek.

Madde 6: Kalacak yer ve yemek şahsımıza ait olacak.

Madde 7: Çalışma saatleri olmadığı sürece istediği şekilde evden çıkabilecek.

Sadece bu 7 madde vardı kural olarak. Hepsi de basit işlerdi. Sayfanın sonundaki aylık maaşı görünce gözlerim kocaman açıldı. Ben günde 3 işte çalışsam bile bir ayda bu kadar para biriktiremezdim.

Haftada neredeyse 5 gün tatil günüm vardı ve buna rağmen aylık 65.000 TL alacaktım. Burada yaklaşık 7 yıl çalışırsam 20 yılda ödeyeceğim borcu tüm faizi ile birlikte ödeyebilirdim.

Bu kadar yıl boyunca çalışmam sonucu sadece babamın hastane masraflarını ödeyebilmiştim ancak bizden gizli tefeciden aldığı borçların tamamı duruyordu neredeyse.

"Bir sorun var mı ya da anlamadığın bir şey?"

"Hayır yok ama işe kabul edildim mi? Herhangi bir soru sorulmadan?" Samimi bir şekilde gülümsedi.

"Sen gelmeden önce küçük çaplı bir araştırma yaptık zaten, her şey uygun. Eğer sen de kabul edersen yarın başlayabilirsin. Bu akşam da yerleşirsin." Bu kadar kolay mıydı?

"Pekâlâ." Kısaca etrafa baktım.

"Bu arada abi bu hafta evde olmayacak, muhtemelen bir hafta sonra gelir. O gelene kadar boşsun, o geldiğinde de genel olarak boşsun ama arada senden istediği şeyleri yapacaksın."

"Abi?" Patronlarına genelde 'Bey' diye hitap etmiyorlar mıydı?

"Kara abiden bahsediyorum. Pek fazla temas sevmez ve fazla sesten hoşlanmaz. Onun yanında bunlara dikkat edip düzenli olsan yeterli olur. Bir sorun var mı?"

"Hayır, teşekkürler." Gülümseyerek ayaklandı ve az önce konuşma arasında imzaladığım kağıdı aldı.

"O zaman hayırlı olsun diyelim. Galip ile birlikte eşyalarını alıp gelirsin sen." Uzattığı elini sıkıp Galip dediği, sonunda adını öğrendiğim adama baktım. Bir kafa işareti ile kapıyı gösterince ardı sıra takip ettim onu.

*****

Evden çıkar çıkmaz arabaya binmiş, gergin ve yol tarifi dışında sessiz geçen bir yolculuktan hemen sonra kaldığım pansiyona varmıştık. Ben eşyalarımı toplarken Galip de dışarıda beni bekliyordu.

Eşyalarımı henüz yerleştirmediğim için hızlıca hazırlanıp odanın anahtarını da alarak koridora çıktım. Giriş kısmından sesler gelirken merakla o tarafa yöneldim.

"Bak bacım, yaklaşma bana. Kadın demem vururum." Galip sinirle karşısındaki saçını topuz yapmış, sakız çiğneyen kadına baktı. Nezaket adındaki kadın ise birkaç adım geriye atıp hızla kafasını salladı.

Ne olduğunu bilmiyordum ama büyük ihtimalle Galip'i çok kızdırmış ve bundan nasibini almıştı.

Elimdeki oda anahtarını masanın arkasına geçen kadına verip sinirle dışarı çıkan adamın arkasından çıktım. Söylene söylene elimdeki valizi alıp bagaja koydu ve sürücü koltuğuna geçti. Ben de yolcu koltuğuna oturunca söylenerek arabayı sürmeye başladı.

"Hayır bir de gecelik fiyat soruyor!" Bağırarak konuşunca gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Hayır tamam, buna zaten sinirlendim ama bir de arkadaşını da ikna et birlikte yapalım diyor bana! Ya sabır." O hâlâ söylenirken ben de kısık sesle camdan dışarı bakarak gülüyordum.

Arada bana baktığını hissetsem de ona bakmamış, onun söylenmeleri sayesinde sesli bir yolculuk yaşamıştık.

*****

Gece dilim damağım kuruyunca uyanmış, odaya getirdiğim su ısındığı için soğuk su içmeye mutfağa adımlamıştım.

Burada çalışmaya başlayalı 3 gün oluyordu ve bugün hafta sonuydu. Dedikleri gibi Kara denen adam hâlâ gelmemiş, bu sayede ben de çalışmaya başlamamıştım.

Akşam yemeğinden sonra evde benden başka çalışan kalmadığı için üzerimdeki şort ve atleti değiştirmeye gerek görmemiş, tek gözüm kapalı bir şekilde çıkmıştım odamdan.

Bahçeden yansıyan loş ışığın aydınlattığı salondan mutfağa geçip kapıya yakın olan buzdolabından suyu aldım ve boş bir bardağa doldurarak hızla içtim. Su içtiğim bardağı öylece tezgahta bırakmak istemediğim için boş bulaşık makinesine koyup arkamı dönerek mutfağın çıkışına adımladım.

"Dolap açık kaldı." Mutfaktan çıkacağım sırada duyduğum sesle olduğum yerde korkuyla durdum.

Yavaşça arkama dönüp karanlık olduğu için görmediğim adama baktım. Karanlığa rağmen parlayan siyah gözleri benimkilere doğrudan bakıyordu.

Kimdi bu adam?

Evet, benden de böyle bir tanıştırma beklenirdi kgkhlhşglgl. Neyse, gelecek bölümde daha detaylı bir şekilde tanışırlar canım.

Bölüm nasıldı?

Bu arada birkaç kurguyu aynı anda yazdığım için arada mantık hatası olabilir, lütfen söyleyin bana.

Sonra görüşürüz...